εμένα μου εμφάνιζε πάρα πολλά προβλήματα.να σου πω όταν έκανα κουπί το μισό έβγαινε και μου έμενε το μισό κουπί στο χέρι.απαράδεκτο.....έκανα μια πανέντα για να μην βγαίνει αλλα τίποτα.να φανταστείς οταν ειχε καρο 5-6 μποφορ φοβόμουνα μην μου μεινει στο χερι.τωρα ψάχνω για ενα νέο κουπι. :o :o :o :o
στο καγιακ πρεπει να εχουμε παντα αμωνια για τα τσιμπηματα.εγω την περασμενη κυριακη που ειμουνα στο καγιακ με τσιμπησε μια σφηκα και ευτυχως που ειχα αμωνια μαζι μου γιατι αρχισε να πρηζεται...
φέτος που έκανα sea kayak για πρώτη φορά ("κλέβοντας" ένα μονοθέσιο sit-on top ενός φίλου, αρκετά παλιό και ταλαιπωρημένο και το μοντέλο του οποίου μου διαφεύγει) έχω αποφασίσει αμετάκλητα να πάρω το δικό μου εργαλείο και να ασχοληθώ σοβαρά με το σπορ. Είμαι 32 χρονών και από τα 16 έχω αγαπήσει και ασχοληθεί με τη θάλασσα με πολλούς τρόπους (κολύμπι, ψάρεμα από γιαλό και από καϊκι, jet ski κλπ) και νιώθω ότι ανακάλυψα αυτό που μου ταιριάζει. Γι' αυτό θέλω να κάνω σοβαρές επιλογές και θέλω να απευθυνθώ σε έμπειρους ανθρώπους που ξέρουν.
Έχοντας μελετήσει στο internet διάφορες επιλογές, έχω καταλήξει στο Disco+ της RTM (κλικ εδώ). Οι λόγοι είναι εξής:
-Θεωρώ ότι είναι ευσταθές και αξιόπιστο λόγω του μεγάλου μήκους (428cm) καθώς και ευέλικτο και "φιλικό" για αρχάριο λόγω χαμηλού βάρους (23kg). Με άλλα λόγια, είναι η χρυσή τομή που και σου επιτρέπει και να κάνεις την αρχή και να κάνεις τις πρώτες τολμηρές διαδρομές σου.
-Η τιμή του είναι προσιτή (729 ευρώ), (κλικ εδώ). Δεν είναι ούτε ενός φτηνού καρυδότσουφλου για να πλατσουρίζεις στην παραλία ούτε ενός επαγγελματικού σκάφους. Άλλωστε νομίζω ότι δεν έχει νόημα σαν αρχάριος να πάρω ένα top σκάφος που θα είναι και πιο απαιτητικό.
-Ειναι όμορφο (έχει ωραίες καμπύλες και είμαι fan των καμπυλών ;D).
-Η εταιρεία που το κατασκευάζει είναι απ' ότι διαπίστωσα σοβαρή με καλό όνομα στο χώρο (κάνω λάθος. Με την ευκαιρία βρήκα και ένα σχετικό βίντεο:
-Είναι το εν λόγω σκάφος καλό όσον αφορά την σχέση απόδοσης-τιμής; Υπάρχουν άλλες προτάσεις ίσες ή καλύτερες (της τάξης των 700-800 ευρώ);
-Ταιριάζει στη δική μου περίπτωση (αρχάριος) για να μυηθώ σωστά στο σπορ στην αρχή, αλλά και στη συνέχεια για να ανταποκριθεί στις αυξημένες μου απαιτήσεις. όταν με το καλό γίνω πιο έμπειρος και "τολμηρός";
-Το ότι είναι sit-on top παίζει σημαντικό ρόλο; Απ' ότι έχω παρατηρήσει, οι έμπειροι του σπορ χρησιμοποιούν σκάφη όπου το κορμί από τη μέση και κάτω βρίσκεται εντός του σκάφους ("βαθιάς καρίνας", σωστά. Έχω λοιπόν μία απορία πάνω σε αυτό: Αν, ο μη γένοιτο, ένα τέτοιο σκάφος αναποδογυρίσει (λόγω π.χ. θαλασσοταραχής), ο απεγκλωβισμός από αυτό δεν είναι δύσκολος; Δεν υπάρχει περίπτωση να σε παγιδεύσει ένα τέτοιο σκάφος κάτω από το νερό με το μισό σου κορμί εντός του να σε εμποδίζει; ???
Θα αναφέρω κάποια πρόσθετα στοιχεία που ίσως βοηθήσουν: είμαι όπως είπα 32 ετών, με καλή σχέση με το υγρό στοιχείο, ύψος 1.86m, βάρος 93 κιλά (fit, όχι μπάκα ;D) και καλή φυσική κατάσταση (τρέξιμο και κολύμπι σε σεβαστές αποστάσεις, βάρη όλο το χρόνο). Btw το εν λόγω σκάφος έχει ωφέλιμο φορτίο 130kg.
-Τέλος, το σκάφος προσφέρεται για ψάρεμα; Ιδιαίτερα θα με ενδιέφερε ψάρεμα με καθετή. Τι γνώμη έχετε;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων. Θα λάβω πολύ σοβαρά υπόψην τις παρατηρήσεις σας.
ΥΓ: Τα σκάφη αυτού του είδους δηλώνονται στην εφορία; Το λέω γιατί στο car.gr που μπήκα για να ψάξω για μεταχειρισμένα είδα ένα σκάφος που είχε πάνω του κολλημένο σήμα τελών κυκλοφορίας! :o Γενικά με την εφορία τι παίζει;.... ???
Διαβάζοντας ένα σχετικό θέμα, σκέφτηκα να αναφερθώ λίγο πιό αναλυτικά στο θέμα άγκυρα...
Αναφέρομαι κυρίως στις άγκυρες όπως τις χρησιμοποοιούμε στα πτυσσόμενα καγιάκ αλλά πολλές από αυτές τις γνώσεις έχουν εφαρμογή και στα σιτ ον τοπ και στα σιτ ίν άκαμπτα σκάφη.
Πρωτα απ όλα να μιλήσουμε για την πλωτή άγκυρα
Εχω γράψει σε προηγούμενο πόστ που αφορούσε τα μέσα ασφάλειας...
πλωτη άγκυρα και πτυσσόμενο τεσαροχάλι ( άγκυρα βυθού)
"πλωτή άγκυρα.
Την θεωρώ απαραίτητη και είναι στο βασικό μου εξοπλισμό.
Όταν έχω τον καιρό κόντρα, ριγμένη από πλώρη, μπορεί να μου προσφέρει ξεκούραση, με την πλώρη γυρισμένη στόν καιρό χωρίς να ξεσέρνω πολύ.
Όταν έχω δυνατό καιρό πρίμα, ριγμένη από πίσω, μπορεί να με σταθεροποιήσει στό κύμα, χωρίς να φοβάμαι μην με γυρίσει λαμπάντα, και μπορώ να ξεκουραστώ ή να συνεχίσω να κωπηλατώ.
Στο Klepper με την πλωτή άγκυρα απλωμένη μπορέις ακόμα και να κοιμηθείς..
Επίσης βοηθάει στην προσγυάλωση σε παραλία με μεγάλο κύμα,αλλά αυτή την τεχνική ας την αναλύσουμε άλλη φορά.
Γεμάτη με πέτρες κάνει και για άγκυρα βυθού για να μήν βγάζει κανείς έξω το σκάφος σε στάσεις κατά την διαδρομή.
Σκοινί, κατά προτίμηση νάυλον ( που εκτείνεται), με μήκος 4-5 φορές το μήκος του σκάφους. Κλειδιά για εύκολο δέσιμο/λύσιμο προαιρετικά.
Σε πιό ασταθή σκάφη δεν ξέρω αν θα έιναι το ίδιο αποδοτική αλλά αξίζει να την δοκιμάσει κανείς. "
Να αναλύσουμε λίγο εδώ την προσγυάλλωση με την βοήθεια της άγκυρας... Εδώ να σκεφτούμε ότι έχουμε ένα σκάφος φορτωμένο με αρκετά κιλά πράγματα... μονό ή τάντεμ. Το ρόλλ δέν είναι εφικτό, δέν θέλεις να κοπανηθεί στην ακτή ούτε το σκάφος ουτε εσύ και έχει αρκετά μεγάλο κύμμα.
Μια τεχνική έιναι να βγείς με την όπισθεν καθώς με αυτό τόν τρόπο έχεις την μπροστινή σου κουπιά έτοιμη και διαθέσιμη για να κρατιέσαι κόντρα στο κύμμα και αφήνεις σιγά σιγά το κύμμα να σε βγάζει έξω με την πρύμνη. Επίσης βλέπεις τα κύμματα να έρχονται χωρίς να είσαι αναγκασμένος να γυρίσεις το κεφάλι προς τα πίσω, αρκετά δύσκολη άσκηση.
Εδώ μπορεί για βοήθεια να ρίξεις την πλωτή άγκυρα από πλώρη και να βοηθά να σου κρατάει το σκάφος με την πλώρη στο κύμμα.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να μιλήσουμε για το πώς αφήνεις την άγκυρα από πλώρη ή πρύμνη ενώ εσύ βρισκόμενος μέσα στο κόκπιτ δέν έχεις άμεση πρόσβαση στην πλώρη ή στήν πρύμνη.
Ενας απλός τρόπος είναι να έχεις ήδη το σκοινί της άγκυρας δεμένο στην πλώρη ή την πρύμη και να το φέρνεις κοντά σου με ένα βοηθητικό σκοινί, κάτι σαν τον "κλέφτη" της άγκυρας πού είναι δεμένο τρία μέτρα από το τέλος του σκοινιου και η άλλη άκρη του δεμένη κάπου που είναι προσβάσιμη από το κόκπιτ.
¨Αλλος τρόπος, που χρησιμοποιούν κυρίως οι καγιάκερ που ρίχνουν άγκυρα για ψάρεμα, έιναι ένα σκοινί σε λούπ που έιναι περασμένο σε δύο ράουλα ένα σε πλώρη και ένα σε πρύμνη. Μία καντυλίτσα ( η ένας κρίκος όπως φαίνεται σε βίντεο που είναι στο νήμα για το αγκυράκι) πάνω σε αυτό το σκοινί, μπορεί να ταξιδέυει με χειρισμό μέσα από το κόκπιτ σε πλώρη και πρύμνη , παρασέρνοντας μαζί του το σκοινί της άγκυρας. Το χρησιμοποιούν οι ψράδες για να κρατάνε την πλώρη ή την πρύμνη στον καιρό ανάλογα από πού θέλουν να ρίξουν την πετονιά τους.
Αυτή η διάταξη έιναι χρήσιμη και για την πλωτή άγκυρα και για την άγκυρα βυθού.
Οι άγκυρες βυθού τώρα...
Προφανώς το βάρος και ο όγκος παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στο καγιάκ.
Εδώ θα κάνουμε παραδοχές ανάλογα με τη χρηση που θέλουμε να κάνουμε στην άγκυρά μας.
Θα πάμε μιά βόλτα παραλιακά με τα χρειώδη στο σκάφος ή θα πάμε καγιάκ κάμπινγκ με φορτίο, θα προσεγγίσουμε άγνωστες ακτές. Θα χρειαστεί να αφήσουμε το σκάφος στο νερό φορτωμένο; Θα χρειαστεί ίσως να μείνουμε και εμέις μέσα στο σκάφος αγκυροβολημένοι;
Θα περιγράψω πώς έχω απαντήσει εγώ σε αυτά τα ερωτήματα, χωρίς να σημαίνει ότι δέν υπάρχουν άλλες απαντήσεις.
Τα σκάφη μου έιναι το διπλό τάντεμ Klepper Aerius II 545 Quatro, σκάφος με οφέλιμο φορτίο 450 κιλά ( όχι δέν το φοτρώνω τόσο...), και το μονό Klepper Aerius I SL490 Quatro, με ωφέλιμο φορτίο 360 κιλά.
Αναφέρω το φορτίο για να γίνει κατανοητό ότι τα σκάφη φορτωμένα δέν έιναι καθόλου απλό να τα βγάλεις στην ακτή. Το σκάφος με προμήθειες για καγιάκ κάμπινγκ μίας εβδομάδας, μπορεί εύκολα να ξεπερνά τα 100 κιλά χωρίς τους κωπηλάτες. Για να το βγάλεις έξω ακόμα και σε αρκετά ομαλή ακτή πρέπει να το ξεφορτώσεις στο νερό ή να δέσεις μέσα στο νέρό το καρότσι και να το σύρεις, εφόσον το επιτρέπει η κλίση της ακτής.
Λοιπόν
Για τις καθημερινές εξορμήσεις έχω ένα μικρό πτυσσόμενο τεσσαροχάλι. Αυτό χρησιμέυει για να αγκυροβολήσεις το σκάφος στα ρηχά όταν π.χ. η παραλία έχει κόσμο και δέν θέλεις να ενοχήσεις ενώ σταμάτησες για ξεκούραση και μιά βουτιά...Σε κύμμα και αμμώδη βυθό, ξεσέρνει ακόμα και άν το σκάφος έιναι ξεφόρτωτο...Το τοποθετώ με το χέρι και το σκαλώνω μόνος μου κάπου άν θέλω καλύτερο κράτημα...Επίσης την χρησιμοποιώ σαν επιλέον ασφάλεια για το σκάφος όταν το έχω βγάλει έξω στην ακτή και πέφτω για ύπνο... Ετσι άν τυχόν σηκωθούν τα νερά και δέν ξυπνήσω,δεν θα παρασυρθεί το σκάφος στα ανοιχτά.
Είναι ένα ελαφρύ αγκυράκι ευκολίας και μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και σαν δέυτερο σε ταξίδι με φορτίο...
Οταν χρειάζομαι πραγματική αγκυροβολία, τότε χρησιμοποιώ την λυόμενη άγκυρα τύπου danforth, με την αλυσίδα της και το σκοινι που τεντώνει ώστε να απαλύνει τις τάσεις του κυμματισμού. Αυτή η άγκυρα κρατά το σκάφος φορτωμένο καί με τούς κωπηλάτες μέσα ακόμα και σε καιρό...Αποθηκεύεται έυκολα στη θήκη της, δένεται πολύ έυκολα χωρίς εργαλεία και λύνεται επίσης το ίδιο απλά για αποθήκευση. Με αυτή κάνεις πραγματική αγκυροβολία.
Επίσης αυτή η άγκυρα μπορέι να κρατήσει το σκάφος μέσα στο νερό σε ποτάμι χαμηλής ροής. Ετσι μπορούμε να σταματήσουμε σε όχθες που δέν μπορούμε να βγαλουμε το σκάφος έξω.
Στην θήκη με την αντλία για σύγκριση μεγέθους.
Λυμένη
Δεμένη έτοιμη για χρήση
Οι άγκυρες στις θήκες τους ασφαλισμένες στο σκάφος. Το βάρος όσο πιό χαμηλά γίνεται και δεμένες για να μήν χαθούν σε περίπτωση ανατροπής.
Πέντε πράγματα για την ναυτική τέχνη σχετικά με την αγκυροβολία πρέπει κανείς να ξέρει και υπάρχουν σε πολλά βιβλία και σάιτ ώστε να μήν χρειάζεται να τα αναλύσουμε εδώ.
Τώρα όσον αφορά το θέμα με τα συστήματα ξεσκαλώματος της άγκυρας, ( κλέφτη, τάι ραπ κλπ) προφανώς έχουν άλλη χρησιμότητα ανάλογα με το πώς χρησιμοποιέις την άγκυρά σου. π.χ. στο τεσαροχάλι που καρφώνω με το χέρι για μικρή στάση στην παραλία, δέν έχει χρησιμότητα ο κλέφτης. Η danforth, με συγκεκριμένο χειρισμό "σπάει" εύκολα από τον βυθό καί δέν έχει πρόβλεψη για κλέφτη...
Αν έριχνα ένα βαρύ τεσσαροχάλι για ψάρεμα σε σαράντα μέτρα βάθος, χωρίς κλέφτη κάποια στιγμή σίγουρα θα έμπλεκα άσχημα...
Επειδή χρειάζομαι να κάνω κάποιες προσθήκες στο καγιάκ, έχει χρησιμοποιήσει κάποιος πριτσίνια και αν ναι που τα βρίσκουμε Ελλάδα; Ψάχνω κάτι τέτοιο: http://www.ebay.com/itm/50-Black-Aluminu...913wt_1029
και όχι τα πριτσίνια με βόλτες καθώς στα τελευταία χρειάζεται να κάνω μεγάλη τρύπα.
Στο ιντερνετ υπάρχουν αρκετές ιδέες για φόρτωμα του καγιάκ από το πλαϊνό ή πίσω μέρος.
Επειδή τις περισσότερες φορές αναγκάζομαι να φορτώνω μόνος το καγιάκ, σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω τη σχάρα μεταφοράς ποδηλάτων της Thule και να προσαρμόσω μία μπετόβεργα σε σχήμα Μ. Για να το δένω εύκολα στη σχάρα έφτιαξα 2 πτυσσόμενες βάσεις τις οποίες προσαρμόζω στις μπάρες οροφής. Το καλό είναι ότι μπορώ και το κλειδώνω στο πάνω μέρος. Βέβαια πάντα θέλει ένα ελαφρύ δέσιμο στο πίσω μέρος.
Εδώ http://www.sea-kayak.gr/index.php/topic,179.0.html εκτιμώ σωστά αναφέρεται να μεταφέρεται το καγιάκ ανάποδα (παρατήρησα ότι στο πολύ σφίξιμο στο δικό μου φόρτωμα παραμορφώνεται η καρίνα) αλλά τελικά δεν είναι τόσο εύκολο να το αναποδογυρίζεις στην οροφή του αυτοκινήτου. Οπότε αφού μπροστά είναι σταθερό , πίσω το σφίγγω ελαφρά. Επόμενη αλλαγή να φτιάξω 2 ξύλινες βάσεις με το σχήμα της καρίνας για να αυξήσω τα σημεία πίεσης.
Πλέον βάζω όλα τα πράγματα (κουπιά, σωσίβια, καροτσάκι κλπ) δεμένα στο πάνω μέρος και όχι στο αμάξι.Το καλό είναι ότι ανεβοκατεβαίνει πανεύκολα, δένεται σε 1 λεπτό και μπορώ να διανυκτερεύσω με με το καγιάκ φορτωμένο και κλειδωμένο.
Αυτά δοκιμαστικά. http://youtu.be/klLv8J3MnVU
Κανείς να μας πει καμιά ιδέα πως φορτώνει το καγιάκ του;
Ξέμπαρκος τέλος !
Απέκτησα σήμερα το σκάφος της καρδιάς μου, μετά από εξουθενωτική αναζύμωση των παραμέτρων που κράτησε δύο γεμάτα χρόνια, από το φθινόπωρο του 2010, όταν η πρώτη του θέαση στο διαδίκτυο τάραξε αθεράπευτα τα όνειρά μου.
Ήταν τότε που ο μέντωράς μου σε όλα τα καγιακικά πράγματα Σταύρος Γεωργαράκης είχε μόλις επιστρέψει από την τακτική ετήσια επίσκεψή του στην διεθνή έκθεση της Κολωνίας και τον ρώτησα εναγωνίως τι εντύπωση κάνουν δια ζώσης.
-Αλλο σκάφος σου λέω, Γιώργο, αυτό δεν χρειάζεσαι να το ρίξεις στο νερό, σου φτάνει να το στήσεις εδώ μπροστά και να στέκεσαι να το χαζεύεις...!
Τα κριτήρια που επεξεργάστηκα εξαντλητικά στο μεσοδιάστημα και απέτυχαν να με αποσπάσουν από αυτή την ίδια αταλάντευτη επιλογή, ήταν:
- Να προέρχεται -το δίχως άλλο- από το επωαστήριο πρωτοποριακής καγιακικής τεχνογνωσίας που εντοπίζεται τα τελευταία τριάντα χρόνια στα παράλια της δυτικής Ουαλίας, στην Ιρλανδική θάλασσα και το στενό του Αγίου Γεωργίου, όπου οι τρικυμίες και οι παλίρροιες συνθέτουν από τις προκλητικότερες συνθήκες του πλανήτη και συνωστίζουν εκεί τα πιο ανήσυχα πνεύματα από σχεδιαστές, κατασκευαστές, δοκιμαστές ή εκπαιδευτές σκαφών του κόσμου.
- Να φέρει την επώνυμη σφραγίδα μίας καταξιωμένης καγιακικής προσωπικότητας. Ο Άλεντ Γουίλιαμς κήρυξε τη σύγχρονη επανάσταση στους σχεδιασμούς της γάστρας -που περιγράφει και εξυμνεί ωραιότατα ο φίλος μου aegeanpaddler στις δικές του αναρτήσεις- όταν σαν νεαρός σχεδιαστής και δοκιμαστής στο πλευρό του Νάιτζελ Ντένις εκπόνησε τα θρυλικά Ρόμανι και Εξπλόρερ, αργότερα σαν συνιδρυτής τα πολυσέβαστα Ρόκπουλ Αλόου και Αλόου Μπαχ, και τα τελευταία χρόνια -απελεύθερος πλέον από οποιαδήποτε δέσμευση ή συμβιβασμό- τα Ιν Ουιτ, που μετονόμασε γρήγορα σε Τάιντρέις. Το λεγάμενο είναι η πιο πρόσφατη δημιουργία του, για το οποίο διατείνεται, με υπερηφάνεια, ότι έχει συγκεράσει την καταδική του εμπειρική ιδιογνωσία είκοσι χρόνων με τα πορίσματα των πιο εξελιγμένων ναυπηγικών προγραμμάτων των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
- Να διατηρεί, όσο το δυνατόν εμφανέστερα, πολυδύναμη και ισορροπημένη φυσιογνωμία -το ίδιο σκάφος για όλες τις δουλειές- για γοργή κάλυψη αποστάσεων από σημείο σε σημείο αλλά χωρίς απερίσκεπτη περιφρόνηση στην ευελιξία για λεπτομερή προσέγγιση ακτογραμμών, διέλευση βραχόκηπων και γενικότερα ξεδίπλωμα και ατέρμονη εξάσκηση όλων – όλων των επιδέξιων τεχνικών προώθησης και πλοήγησης.
- Να καλύπτει τα εξεζητημένα προσωπικά μου κολλήματα, όπως το συμμαζεμένο μήκος, όχι πάνω από 17΄, και πλάτος γύρω στις 22΄΄, η παντελής εξάλειψη οποιασδήποτε υπόνοιας για πηδάλιο -που η ιδέα του και μόνο μου προκαλεί πλέον αληθινή αποστροφή- η παρουσία σκεγκ, το διακριτικό ρόκερ, τα απαλά μάγουλα (soft chine), οι στρογγυλεμένες κουπαστές και το εναλλασσόμενο flare, τα χαμηλά καταστρώματα όχι μόνο πίσω αλλά και εμπρός για να προάγεται η εμβιομηχανικά πλεονεκτική ευθεία θέση των ποδιών αλλά και να απελευθερώνεται ο χώρος για το ανεμπόδιστο ξεδίπλωμα του παλμού της κουπιάς, η σφιχτή εφαρμογή του σώματος με υπερτονισμένες και κλειστές γονατίδες και ανατομικό κάθισμα, το σύμμετρο ζύγισμα της φόρμας με το κέντρο άνωσης ελάχιστα μπροστά από το κέντρο βάρους, τα ελαφρά ανυψωμένα άκρα που προσφέρουν όγκο και αποτρέπουν το επικίνδυνο «φύτεμα» της πλώρης ή της πρύμνης στην κοιλάδα του κύματος, τα τέσσερα (4) ταμπούκια με το τελευταίο εμπρός από τον αναβάτη για άμεση και απροβλημάτιστη πρόσβαση στα μικροαντικείμενα και -φυσικά- πάνω απ' όλα, ο ευσπλαχνικός και συγχωρητικός χαρακτήρας από άποψη ευστάθειας, εναρμονισμένος με το μέσο επίπεδο εμπειρίας που διανύω.
Με ξεκάθαρη τη συναίσθηση, ότι πολύ δύσκολα θα σταθώ αντάξιος ενός τέτοιου ατόφιου αριστουργήματος και θέλοντας να προτρέξω την απάντηση στο εύλογο ερώτημα πόσο τελικά μου στοιχίζει, θα σας πω μόνο το εξής:
Είναι από τις ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα μισής παλάμης φορές στη ζωή μου, που καταβάλλοντας το αντίτιμο και αποκτώντας το προϊόν, νιώθω πλουσιότερος !!! www.youtube.com/watch?v=hB594RzXRNQ www.youtube.com/watch?v=5-ntcD_boYU
