Καλημέρα σε όλους/ες,

Έπειτα από αρκετά πειράματα, σημαντικές αλλαγές (μόνο το hull/γάστρα κρατήσαμε) και αρκετό χρόνο βρέξαμε πριν μερικές μέρες το CNC Vember Expedition.

   

1. Τα bulkheads έχουν κλίση ώστε στις διασώσεις (self rescues) να φεύγει το νερό άμμεσα χωρίς καν να χρειάζεστε βοήθεια από άλλο καγιάκ
   
2. Το cockpit έχει γίνει εντελώς διαφορετικό, με τα braces να αποτελούν κομμάτι του rim χωρίς να προεξέχουν (σαν τα NDK αν έχει κωπηλατήσει κάποιος). Απότέλεσμα μακράν καλύτερη εργονομία και ευκολότερος χειρισμός στο edging/eskimo roll κτλ.
   
3. Αυτοσχέδιος μηχανισμός skeg με αρκετό κενό ώστε να μην "κολλάει" με μικρά πετραδάκια/χαλίκι. Εξολοκλήρου ξύλινος με μόνο το συρματόσκοινο μη ξύλινο φυσικά
   
4. 3 στεγανά καπάκια όλα με rim & hatches από την Kajaksport. Το day hatch έχει γινει μεγαλύτερο από τα περισσότερα μοντέλα του εμπορίου με αποτέλεσμα να μπορείτε να βγάζετε/βάζετε εύκολα ακόμη και κάμερα τύπου/διαστάσεων DSLR.
   
5. Footpegs από την Sealect ή επιλογή για custom bulkhead με foam ακριβώς για το σωματότυπο σας.
   
6. Πλήρως εξοπλισμένο με deck fittings, σχοινί κατά μήκος του καγιάκ και ελαστικά σχοινάκια (bungees) ενδιάμεσα.
   
7. Minicell foam κάθισμα & πλάτη (backrest) πλήρως ρυθμιζόμενα.
   
8. Χερούλια περασμένα με ειδικό τρόπο μέσα από τη γάστρα και όχι τοποθετημένα με βίδες για ασφαλή και εύκολη μεταφορά.
   

   

   

   

   

   

   

Έτσι για να σπάσουμε λίγο τη μαυρίλα.....

Παρασκευή κ 13, μπαίνω στη λίμνη μου για τη γνωστή προπόνηση των 12χιλ. στο επάνω μέρος της. Αφού ολοκληρώσω τη στροφή στην πυραμίδα αποφασίζω να προσεγγίσω την εκβολή του Κομψάτου για να δώ εάν υπάρχει καμιά αποικία πουλιών. Απο πίσω μου ακούω το βόμβο μιας μηχανής. Βαρκούλα (μπανιέρα) μισοβυθισμένη με 2 παπούδες με πλησιάζει.

 Ο ... έχων το γενικό πρόσταγμα, χειριστής του σκάφους: "ρε παλικάρι, σε κυνηγάμε κάνα τέταρτο, δεν μπορούμε να σε φτάσουμε...(λογικό ....), μόνο με το κουπί πηγαίνει έτσι αυτό?"

Αφού οριακά καταφέρνω να ελέγξω την έπαρση και να μην του πω ότι είμαι ο ένας μοναδικός και ανεπανάληπτος  champion της λίμνης, του απαντώ ότι  "ναι,  μόνο "με το κουπί πάει έτσι αυτό"....

....Και έρχεται ο δεύτερος έκ του πληρώματος να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, καθότι πιο παρατηρητικός, πονηρός και δύσπιστος: "ρε Τάκη, ηλεκτρικό είναι ρε, αφού έχει και κοντέρ(GPS), από κεί το δουλεύει ρε.... κοίτα τα καλώδια(το κορδόνι του GPS)".

Αφοπλιστικά σηκώνω το GPS για να δεί ο θείος ότι δεν υπάρχει σύνδεση

..."Το παίρνει μαζί του ρε, σαν την μπούμα του Ανέστη(..νομίζω?..) είναι, βγαίνει και μπαίνει. Και δεν μου λές, θα ΄χει κανα δυο χιλιάρικα αυτό έ!"

Διαφορά πολιτισμών.......

Καλημέρα σε όλους και καλή χρονιά.Στο φόρουμ μπήκα πρώτη φορά χθες.Ασχολούμαι με το ψάρεμα με καλάμι απο την ακτη. Αυτός είναι και ο λόγος που ψάχνω ένα καγιάκ με το οποίο θα μπορούμε 2 άτομα να μεταφέρουμε τον εξοπλισμό μας σε κοντινά νησάκια (2-3 νμ το πολυ) με ασφάλεια.Αλλα είμαι παντελώς άσχετος απο καγιάκ.Διάβασα ήδη διάφορα θέματα αλλά δεν βρήκα κάτι ανάλογο με αυτό που με ενδιαφέρει.Θα ήθελα αν δεν σας κουράζω την γνώμη σας, τι καγιάκ να ψάξω με δεδομένο οτι κουβαλάμε καλάμια και εξοπλισμό (συνολικό βάρος μαζί με εμάς 200 κιλά). Παραληλλα θέλω να ξεκινήσω και τις πρώτες μικρές βόλτες στην θάλασσα εκτός ψαρέματος.Λόγω έλλειψης χώρου κλείνω σε φουσκωτό.Αλλα και πάλι λέω οτι είμαι παντελώς άσχετος.Ευχαριστώ προκαταβολικά για οποιαδήποτε βοήθεια.

Σημερα ειχα την δυνατοτητα να δω στο καταστημα το παρακατω καγιακ της εταιριας Itiwit, η τιμη του για σκετο καγιακ με σακιδιο μεταφορας στα 250ευρω, δυο θεσεις καπου 3,5 μετρα. Σαν ποιοτητα κατασκευης μου αρεσε πολυ αλλα δεν μετραει και πολυ αυτο καθως τελικα τα μονα καγιακ που εχω δει και εχω δοκιμασει σε νερο ειναι αυτα που εχει στο παρκο Σταυρος Νιαρχος.

Εχεις κανεις γνωση για αυτο;





https://www.youtube.com/watch?v=MtCwcTTtoC0

Attached Files

Thumbnail(s)
   

Εδέησα μετά από 5 χρόνια και επανήλθα στο νησί(με το καγιάκ μου), μετά την περιπέτεια που είχα.
Εκκίνηση από Αλεξ/πολη φυσικα, το σκαφάκι στο καροτσάκι γεμάτο με πράγματα και προμήθειες και επιβίβαση στο πλοίο. Πλέον, μετά τα γεγονότα του 15αύγουστου είχαμε και επιλογές πλοίου. Χλιδή... Διάλεξα φυσικά το γρήγορο.
Ο καιρός, ο οποίος είναι πάντα πρόβλημα με απρόβλεπτους ανέμους και δυνατές ριπές .... διεγνωσθει καλός ανατρέχοντας στα γνωστά site. Από το πλοίο πάντως φτάνοντας ... διεγνωσθει ως το κλασικό 4άκι βορειοανατολικό. Να μην τα πολυλογώ, κατέβηκα, έσυρα το καγιάκ στη δίπλα παραλία από το λιμάνι στα 200-300 μέτρα περίπου, ετοιμάστηκα, κλείδωσα το trailer σε ένα στύλο εκεί κοντά και ξεκίνησα. Ξεκίνησα γύρω στις 18:00 και υπολόγισα ότι μπορώ να κινηθώ μέχρι τις 20:00 πριν σκοτεινιάσει για να έχω χρόνο και φως να στήσω την κατασκήνωση. Συγκεκριμένα το σχέδιο ήταν να φτάσω μέχρι τα Θερμά περίπου και ακόμα καλύτερα να κατασκηνώσω στον πύργο του Φονιά(το γνωστό ρέμα της Σαμοθράκης, είναι αυτό που γεμίζει τις βάθρες). Με τον αέρα και τη θάλασσα κόντρα, στις 20:15 περίπου βγήκα στα πλατάνια λίγο πρίν τα Θερμά. Εξόδους/παραλίες στη βόρεια πλευρά έχει παντού το νησί. Όλες όμως έχουν πέτρα, μικρή και μεγάλη. Σε συνδυασμό με τον αέρα και το κύμα θέλουν προσοχή. Διανυκτέρευση με καλό αεράκι, δύσκολο ύπνο λόγω του θορύβου (φταίει βέβαια και το ότι δεν τέντωσα καλά τη σκηνή) και εκκίνηση την επόμενη μέρα γύρω στις 10:00. Παρεπιπτόντως, δεδομένων των υψηλών θερμοκρασιών και του αέρα, το πόσιμο νερό είναι σοβαρό θέμα για εμένα. Κουβαλάω συνήθως 6-8 μπουκάλια για πόση και μαγείρεμα. Με δεδομένο ότι το νησί είναι αραιοκατοικημένο να πώ ότι προμηθευόμαστε όπου βρούμε και μπορούμε. Γέμισα τα μπουκαλάκια μου λοιπόν σε παρακείμενη ταβέρνα και ξεκίνησα.
Το σχέδιο ήταν να βρίσκομαι στο Βάτο πρίν τις 17:00, να στηθώ και να ξεκινήσω να ανεβαίνω το χείμαρρο κατά τις 18:00 για να φτάσω στα στενέματα και τις βάθρες. Στο λιμανάκι στα Θερμά και στο beach bar ο κόσμος λιγοστός. Το ίδιο και στις παραλίες μπροστά από το καμπιγκ "φυσικής διαβίωσης". Σταμάτησα στον πύργο του Φονιά για ξεκούραση. 3-4 κατασκηνωτές εκτελούσαν την πρωινή τους γιόγκα..... κλασικές εικόνες. Επόμενη στάση στο παρεκκλήσι της Αγ. Παρασκευής(...νομίζω...) γιατί λυσαξα για νερό. Γέμισα τα μπουκαλάκια μου από τη βρύση που υπάρχει και συνέχισα. Φαγητό μεσημεριανό(νούντλς....χεε..) σε μια εσοχή πριν του Κήπους. Υπάρχει μαντρί με πολύ καλή σκιά και νερό. Εδώ καθυστέρησα αρκετά. Έκανα το λάθος να φουσκώσω το πουφ που με συνοδεύει σε κάθε εξόρμηση. Μισή ώρα μετά δεν ήθελα να κουνηθώ. Τέλος πάντων, εκκίνηση και πάλι για να στρίψω στους Κήπους. Οι Κήποι είναι η τελευταία παραλία, το τελευταίο προσβάσιμο σημείο ανατολικά. Έχουν γκρί χοντρό κόκκο άμμου (πέτρα ντέ...), αέρα, και στο σημείο "μπερδεύονται" τα νερά. Μέχρι και το εκκλησάκι είχα κόντρα βορειοανατολικό, από το εκκλησάκι και μέχρι τους Κήπου αέρα πίσω μου και θάλασσα ήρεμη. Μετά τη στροφή είχα θάλασσα νοτιοδυτική και κάνα 4αράκι πίσω μου. Το τοπίο όμως σε αποζημιώνει. Δέος. Το Σάος κατεβαίνει απότομα στη θάλασσα είτε με σχεδόν κάθετες πλαγιές είτε με φαράγγια που κατεβάζουν ισχυρές ριπές αέρα. Στάση στο Γυάλι: χείμαρρος με πετρώδη παραλία. Στο Γυάλι με φωνάζει ένα τύπος από μικρό ιστιοφόρο, ο οποίος έκανε κι αυτός μόνος διακοπούλες, και μου πρότεινε να με ρυμουλκήσει γιατί με λυπήθηκε... Διαφορετικές κουλτούρες.... Μετά το Γυάλι ακολουθούν τα "Πανιά της Γριάς", θέση με άσπρες στρώσεις πετρωμάτων ανάμεσα στο μουντο γκρί του γρανίτη και κατόπιν καταρράκτης που χύνεται στη θάλασσα. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να πιω νερό. Άφιξη στο Βάτο κατά τις 18:30 Δεν έχει περπάτημα.
Εν τάχει να πούμε ότι στο Βάτο κατασκηνώνουν διάφοροι εναλλακτικοί οι οποίοι απολαμβάνουν τη γεωγραφία της περιοχής και αντλούν από την ... ενέργεια της (το τελευταίο δεν το αντιλαμβάνομαι αλλά το σέβομαι). Κυκλοφορεί πολύς κόσμος. Τα βράδια ανάβουν φωτιές και γενικά υπάρχει μια χαλαρή ατμόσφαιρα. Όταν το επιτρέψει ο καιρός φτάνουν διάφορες βάρκες και παλιότερα καραβάκι για ημερήσιες εκδρομές. Υπάρχει νερό σε σημείο κοντά στη θάλασσα. Ρωτήστε αν χρειαστεί.
Άφησα το καγιάκ στην ακτή και κατασκήνωσα ψηλότερα για να έχω και θέα. Δυστυχώς δεν είχα χρόνο για ν ανεβώ το χείμαρρο. Άν τύχει και βρεθείτε μην το χάσετε. Αφού σκοτείνιασε την έπεσα στην παραλία, με το πουφ μου φυσικά, και απόλαυσα την ξαστεριά και τη θέα προς την Ίμβρο. Ο φίλος με το ιστιοφόρο κουνιόταν αρκετά. Πρέπει να είχε καλό ανατολικό. Αργότερα αποχώρησε. Τον ξαναβρήκα την επόμενη μέρα στο λιμάνι της Καμαριώτισας. Ύπνο κατά τις 11 ΜΕ ωτοασπίδες γιατί η παρέα κοντά μου άκουγε ... ΚΑΙ τραγουδούσε Ινδικά τραγούδια.
Ξύπνησα κατά τις 06:30. Εμπρός από το Βάτο γινόταν χαμός: καμιά 10αρια δελφίνια είχαν μαντρώσει ένα κοπάδι ψάρια και τρώγαν. Για κανα 10λεπτο έμεινα να κοιτάω. Διάφοροι επίσης, κοιμόταν στην παραλία, 2-3 κάναν την πρωινή τους γιόγκα και διάφορα άλλα καθημερινά ...
Συμμάζεμα και αναχώρηση κατά τις 9.   Ά! Σήμα στο κινητό συνήθως δεν υπάρχει από το εκκλησάκι και μετά. Μιλάς τυχαία οπότε κατά βάση στέλνεις μηνύματα και ευελπιστείς για την απάντηση. Ενημερώθηκα λοιπόν ότι από το μεσημέρι της Πέμπτης θα σηκώσει 6αράκι οπότε και αποφάσισα να φύγω με τα καράβια είτε των 16:00 είτε των 18:00. Μετά το Βάτο νερό μπορείτε να βρείτε στην Παχιά άμμο. Είναι η μοναδική ευρείας κατανάλωσης παραλία με άμμο στο νησί. Είναι επίσης και το νοτιοδυτικότερο σημείο στο οποίο φτάνει δρόμος. Μετά την Παχιά άμμο ο αέρας γύρισε κόντρα ξανά με ριπές πλάγιες από τα φαράγγια. Όχι και οι καλύτερες συνθήκες για να χαλαρώσεις. Όπως και να ΄χει, στάση στο Λάκωμα, ξεκούραση, νερό στην ταβέρνα. Επόμενη στάση λίγο πρίν τη γλώσσα της Καμριώτισας(ανεμογεννήτριες για τους παλιούς). Δεν υπάρχει νερό εδώ. Γενικά η διαδρομή από Λάκωμα και μετά δεν έχει ενδιαφέρον. Η παραλία είναι μονότονη και με αρκετά παρατημένα μηχανήματα/βάρκες/σκουπίδια κτλ. Επανεκκινώ και στρίβω τη γλώσσα. Άλλος θεός από την ανατολική πλευρά. Ανακατεμένα νερά να σε ανεβάζουν/κατεβάζουν 1-1,5 μέτρο, μέχρι να πλησιάσω την ακτή. Έξοδος και λήξη του γύρου. Το καγιάκ φορτώθηκε και πάλι στο καροτσάκι, στο πλοίο και στην Αλεξανδρούπολη στο αυτοκίνητο που με περίμενε στο πάρκιγκ του λιμανιού.
Δυστυχώς φωτογραφίες δεν υπάρχουν. Το ενός τριμήνου "αδιάβροχο" κινητό μου Cubot KingKong (σσσσ....πιασάρικό έ!) πνίγηκε 3 μέρες πριν την εξόρμηση.

Καλημέρα,

ενδιαφέρομαι να αγοράσω ένα διπλό καγιάκ θαλάσσης στη Θεσσαλονίκη.
Έχω δοκιμάσει το Dag και μου αρέσει αλλά δεν υπάρχει κάποου να το δώ.
Στη Θεσσαλονίκη είναι ο Κατσαρέας που έχει τα winner αλλά δεν μου γεμίζουν το μάτι
Δοκίμασα ένα και νομίζω βάζει μέσα

Έχετε να προτίνετε κάτι γύρω στα 700ευρώ?

Το Dag εχει περίπου αυτή την τιμή στη Γαλλία αλλά οι δικοί μας έμποροι το δίνουν κοντά στα 1000

Θα μπορούσα να το πάρω από εξωτερικό? Εμπειρίες, οδηγίες

Καλησπέρα σε όλους τους φίλους/φίλες,

Από αυτή τη σεζόν και κάθε σεζόν στο μέλλον θα έχουμε μια βάση στην παραλία του ίλιγγα, δίπλα στη χωρα Σφακίων όπου εκτός των μονοήμερων εκδρομών θα υπάρχει και η δυνατότητα για ενοικίαση & πρακτική.

Ακριβώς στο σημείο που είμαστε υπάρχει ένα ξενοδοχείο για τη διαμονή σας όπου φυσικά μπορείτε και να γευματίσετε.

Το μέρος για όσους δεν το έχουν επισκεπτεί είναι απλά μοναδικό. Σπηλιές, φοβερές παραλίες και κανένας δρόμος πέραν από το σημείο που είμαστε.....

Μαθήματα Eskimo roll κάθε απόγευμα τις περισσότερες ημέρες από Μάιο μέχρι Οκτώβριο. 

Καλές κουπιές

               

Μετά από σχεδόν 3 χρόνια ασχολίας εδέησα και τελείωσα το Pax.

Χθες ήταν η πρώτη επαφή με το νερό. Ομολογώ ότι θέλει λίγη δουλίτσα ακόμη για να το φέρω στα μέτρα μου. Το καθισματάκι που έφτιαξα δε με βόλεψε (καθότι το έφτιαξα  από τα γνωστά ρετάλια που βρίσκω στο υπόγειό μου). Η .... φοβερή ανθρακονημάτινη πλατούλα που κατασκεύασα μου πέφτει χαμηλά (...εχμ!...ρετάλια και ανθρακόνημα μας κάνουν έναν "τίμιο" Μέσο Όρο....ε!  ). Πρέπει επίσης, ν΄ αποφασίσω πού θα βάλω τα knee braces και άλλα τέτοια τραγικά.

Στα πρώτα 3km που το δοκίμασα δείχνει να είναι πιο γρήγορο από το North Bay (το προηγούμενό μου), πιο ... ανισόρροπο και φυσικά πιο στριμοκωλο. Το κουπί έρχεται ευκολότερα στην κάθετη θέση και αυθόρμητα φέρνεις τα γόνατα προς το κέντρο του σκάφους. Θα το δούμε αυτό αργότερα με τη σωστή τοποθέτηση των knee braces. Παραδόξως στρίβει σχετικά εύκολα αν το γύρεις. Ευκολότερα απ΄ότι πίστευα και διάβαζα. Στο  ελαφρύ πλάγιο αεράκι που είχε χθες ανοιχτά στη λίμνη έδειξε να χρειάζεται το skeg, όχι όσο το  North Bay. Ήδη έχω κάνει την υποδομή για την τοποθέτηση ruder. Στην επόμενη βόλτα θα το δοκιμάσω κι αυτό. Προέχει πάντως να βολευτώ στο cocpit. Για ρολ κτλ ούτε λόγος. Το νερό είναι κρύο ακόμη και φυσικά δεν μπορώ να "πιαστώ" καλά στο σκαφάκι. Δεν το ζύγισα άλλα είναι αρκετά ελφρύτερο από το προηγουμενο.

 Στα θετικά της πρώτης βόλτας η πλήρης στεγανότητα των hatch.

Παραθέτω τις γνωστές χαμηλής ποιότητας φωτογραφίες (...που δίνουν όμως τροφή στη φαντασία).

Attached Files

Thumbnail(s)
       

Το πρώτο διεθνές συμπόσιο θαλάσσιου καγιάκ στην Ελλάδα είναι γεγονός!
Δουλεύουμε εδώ και καιρό με στόχο μια διοργάνωση που αφορά σε όλους τους φίλους του θαλάσσιου καγιάκ στην Ελλάδα. Την τελευταία δεκαετία το θαλάσσιο καγιάκ αναπτύσσεται ραγδαία. Όλο και περισσότερος κόσμος έρχεται σε επαφή για να το γνωρίσει, να ταξιδέψει και να εξερευνήσει την ιδιαίτερη και με μεγάλη ποικιλομορφία ακτογραμμή της χώρας μας και όχι μόνο.
 
Η πρόθεση μας είναι να γίνει μια διεθνής συγκέντρωση έχοντας καλεσμένους Έλληνες και ξένους εκπαιδευτές δίνοντας την ευκαιρία σε όλους να εξελίξουν τις δυνατότητες και την γνώση τούς γύρω από την δραστηριότητα που όλοι αγαπάμε! 

Στο κέντρο του Αιγαίου, στην καρδιά της Μεσογείου, βρίσκεται η Νάξος, το μεγαλύτερο από τα Κυκλαδίτικα νησιά με πολύ μεγάλη ιστορία από την αρχαιότητα και οι Μικρές Κυκλάδες. Ένα σύμπλεγμα νησιών με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά και παραδόσεις που παραμένουν αναλλοίωτες στο χρόνο.

Το συμπόσιο θα έχει διάρκεια τρεις ημέρες από 16 έως 18 Νοεμβρίου 2019 καθώς και τέσσερις επιπλέον ημέρες που περιλαμβάνουν μια σειρά μαθημάτων αλλά και ένα ταξίδι στις Μικρές Κυκλάδες από 19 έως 22 Νοεμβρίου. 

Το πρόγραμμα αποτελείται από: 

-Εκπαιδευτικά Σεμινάρια με στόχο την ασφάλεια στην θάλασσα, τη ναυσιπλοΐα και όλα τα τεχνικά θέματα του καγιάκ, καθώς και την επαφή με το περιβάλλον και τη θαλάσσια ζωή 
-Παρουσιάσεις αξιόλογων ομιλητών
που σχετίζονται με την ιστορία του καγιάκ και ταξίδια περιπέτειας
-Ανοιχτή συζήτηση με θέμα τη μόλυνση του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και πως την αντιλαμβανόμαστε κινούμενοι μέσα σε αυτό. Προτάσεις - Ιδέες - Λύσεις 
-Θεωρητικά Σεμινάρια 
-Επαφή με την παράδοση της Νάξου 
-Ταξίδι με καγιάκ στις Μικρές Κυκλάδες 

Θα χαρούμε να είστε κομμάτι αυτής της διοργάνωσης και να συμβάλετε στην ανάπτυξη του θαλάσσιου καγιάκ στην Ελλάδα! 

Φιλικά 
Μανώλης Λουδάρος 

   ---------------------------------------------------------------------

The 1st Greek Sea Kayak Symposium is here!

We have been working for a long time with the goal of organizing all friends of sea kayaking in Greece. Over the last decade, interest in sea kayaking has grown rapidly. More and more people are intrigued by the sport and wish to travel and explore our country's unique and highly diverse coastline. 

Our intention is to have an international gathering with Greek and foreign guest trainers, giving everyone the opportunity to develop their abilities and knowledge around the activity we all love!

In the center of the Aegean, in the heart of the Mediterranean, lies a unique complex of islands, Naxos and the Small Cyclades. Our host island, Naxos, is the largest of the Cycladic islands with great history, natural beauty and traditions that remain unaltered by time. 

The Symposium has a duration of three days from the 16th to the 18th of November 2019 plus four extra days that include a series of seminars and a trip to the Small Cyclades from the 19th to the 22nd of November. 

Programme activities follow:

• Educational Seminars about maritime safety, navigation and all technical issues of kayaking, as well as interaction with the environment and marine life.
• Presentations from remarkable speakers related to the history of kayaking and inspiring adventure stories.
• Open discussion on the pollution of the marine environment and how we are impacted by it. Suggestions - Ideas – Solutions.
• Theoretical Seminars
• Acquaintance with the traditions of Naxos
• Kayak trip to the Small Cyclades  

Your participation and contribution in this event will help the further development of sea kayaking in Greece and of course, will bring us great joy!

Thank you!
Manolis Loudaros 

Find more information on the Symposium here: www.nsks.gr

Εκμεταλεύτηκα το 3μερο και έφυγα από τον πανικό του καρναβαλιού. Δεν είχα πάει στο παρελθόν ποτέ στην περιοχή της Δοιράνης. Έκλεισα λοιπόν ξενοδοχείο, αρχικά εντός των Σκοπίων. Θέριεψε όμως το εθνικό συναίσθημα μέσα μου, ακύρωσα την κράτηση και τη μετέφερα εντός Ελληνικού εδάφους. Φόρτωσα καγιακ και ποδήλατο και ξαμολήθηκα. 
Η λίμνη δεν είναι μεγάλη. Το μεγαλύτερο μέρος ανήκει στους απέναντι. Μπήκα 2 φορές Το Σάββατο το πρωί την ομίχλη την έκοβες με το μαχαίρι. Είσοδος δεξιότερα της προβλήτας και κατεύθυνση βόρεια γιαλό γιαλό. Αραιές καλαμιές και συνεχόμενο δάσος με βυθισμένα δέντρα. Το νερό είναι στο υψηλότερο σημείο του και περιηγήθηκα ανάμεσα στα δέντρα. Η αρχική σκέψη ήταν να κάνω το γύρο. Με συμβουλεψαν να μην το επιχειρήσω γιατί τα όργανα της τάξης των απέναντι είναι απρόβλεπτα. Έφτασα μέχρι το σύνορο μας  και φυσικά μπήκα στα νερά τους. Τη λίμνη τη χωρίζει γραμμή με μεταλικές σημαδούρες και φράκτης που ξεκινά σχεδόν από το νερό. Στο όριο, σκαρφαλωμένο στην πλαγιά, το χωρίο Νικολίτσι. Ακριβώς από πάνω δεσπόζει το εργοστάσιου του ομίλου Σιδενόρ, σύμφωνα με τα λεγόμενα των τοπικών. Επέστρεψα ακολουθόντας τις σημαδούρες, κατευθυνόμενος προς την τεράστια σημαία της Β. Μακεδονίας που βρίσκεται μεταξύ του τελωνείου και του πρώτου καζίνο εντός του Σκοπιανού εδάφους.
Η δεύτερη μέρα είχε ποδήλατο στις πλαγιές του Μπέλες με βασικό προορισμό έναν καταρράκτη(ρωτήστε άν θελήσετε να πάτε. Δεν υπάρχει σήμανση). Ωραία θέα της λίμνης από ψηλά.
Τρίτη μέρα και ξανά λίμνη. Τόλμησα να προσεγγίσω το τελωνείο και να πατήσω μύτη στα δικά τους νερά. Για να διαφωτίσουμε λίγο τους αναγνώστες, πρόκειται για τη "Μύκονο" των Σκοπίων. Εκτός των μεγάλων ξενοδοχείων, beach bar, μπαράκια παραλιακούς πεζόδρομους και ότι συνοδεύει μια κοσμοπολίτικη παραλιακή λουτρόπολη, εκεί βρίσκεται και η θερινή έπαυλη του Τίτο.
Αυτά...
Α! .... Για όσους δεν έχουν τη διάθεση να κουβαλάν σκάφη εξοπλισμό κτλ., δράσεις οργανώνει ο φίλος, πλέον, Μιχάλης  στη βάση του στη Δοϊράνη, στο "Σταθμό Δοϊράνης" . 


....Θα παραθέσω και μερικές φωτογραφίες οι οποίες όμως, λόγω του κάπως φθηνού κινητού μου............αφήνουν μεγάλο περιθώριο στη φαντασία