Thread Rating:
  • 0 Vote(s) - 0 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Σαμοθράκη 2019
#1
Εδέησα μετά από 5 χρόνια και επανήλθα στο νησί(με το καγιάκ μου), μετά την περιπέτεια που είχα.
Εκκίνηση από Αλεξ/πολη φυσικα, το σκαφάκι στο καροτσάκι γεμάτο με πράγματα και προμήθειες και επιβίβαση στο πλοίο. Πλέον, μετά τα γεγονότα του 15αύγουστου είχαμε και επιλογές πλοίου. Χλιδή... Διάλεξα φυσικά το γρήγορο.
Ο καιρός, ο οποίος είναι πάντα πρόβλημα με απρόβλεπτους ανέμους και δυνατές ριπές .... διεγνωσθει καλός ανατρέχοντας στα γνωστά site. Από το πλοίο πάντως φτάνοντας ... διεγνωσθει ως το κλασικό 4άκι βορειοανατολικό. Να μην τα πολυλογώ, κατέβηκα, έσυρα το καγιάκ στη δίπλα παραλία από το λιμάνι στα 200-300 μέτρα περίπου, ετοιμάστηκα, κλείδωσα το trailer σε ένα στύλο εκεί κοντά και ξεκίνησα. Ξεκίνησα γύρω στις 18:00 και υπολόγισα ότι μπορώ να κινηθώ μέχρι τις 20:00 πριν σκοτεινιάσει για να έχω χρόνο και φως να στήσω την κατασκήνωση. Συγκεκριμένα το σχέδιο ήταν να φτάσω μέχρι τα Θερμά περίπου και ακόμα καλύτερα να κατασκηνώσω στον πύργο του Φονιά(το γνωστό ρέμα της Σαμοθράκης, είναι αυτό που γεμίζει τις βάθρες). Με τον αέρα και τη θάλασσα κόντρα, στις 20:15 περίπου βγήκα στα πλατάνια λίγο πρίν τα Θερμά. Εξόδους/παραλίες στη βόρεια πλευρά έχει παντού το νησί. Όλες όμως έχουν πέτρα, μικρή και μεγάλη. Σε συνδυασμό με τον αέρα και το κύμα θέλουν προσοχή. Διανυκτέρευση με καλό αεράκι, δύσκολο ύπνο λόγω του θορύβου (φταίει βέβαια και το ότι δεν τέντωσα καλά τη σκηνή) και εκκίνηση την επόμενη μέρα γύρω στις 10:00. Παρεπιπτόντως, δεδομένων των υψηλών θερμοκρασιών και του αέρα, το πόσιμο νερό είναι σοβαρό θέμα για εμένα. Κουβαλάω συνήθως 6-8 μπουκάλια για πόση και μαγείρεμα. Με δεδομένο ότι το νησί είναι αραιοκατοικημένο να πώ ότι προμηθευόμαστε όπου βρούμε και μπορούμε. Γέμισα τα μπουκαλάκια μου λοιπόν σε παρακείμενη ταβέρνα και ξεκίνησα.
Το σχέδιο ήταν να βρίσκομαι στο Βάτο πρίν τις 17:00, να στηθώ και να ξεκινήσω να ανεβαίνω το χείμαρρο κατά τις 18:00 για να φτάσω στα στενέματα και τις βάθρες. Στο λιμανάκι στα Θερμά και στο beach bar ο κόσμος λιγοστός. Το ίδιο και στις παραλίες μπροστά από το καμπιγκ "φυσικής διαβίωσης". Σταμάτησα στον πύργο του Φονιά για ξεκούραση. 3-4 κατασκηνωτές εκτελούσαν την πρωινή τους γιόγκα..... κλασικές εικόνες. Επόμενη στάση στο παρεκκλήσι της Αγ. Παρασκευής(...νομίζω...) γιατί λυσαξα για νερό. Γέμισα τα μπουκαλάκια μου από τη βρύση που υπάρχει και συνέχισα. Φαγητό μεσημεριανό(νούντλς....χεε..) σε μια εσοχή πριν του Κήπους. Υπάρχει μαντρί με πολύ καλή σκιά και νερό. Εδώ καθυστέρησα αρκετά. Έκανα το λάθος να φουσκώσω το πουφ που με συνοδεύει σε κάθε εξόρμηση. Μισή ώρα μετά δεν ήθελα να κουνηθώ. Τέλος πάντων, εκκίνηση και πάλι για να στρίψω στους Κήπους. Οι Κήποι είναι η τελευταία παραλία, το τελευταίο προσβάσιμο σημείο ανατολικά. Έχουν γκρί χοντρό κόκκο άμμου (πέτρα ντέ...), αέρα, και στο σημείο "μπερδεύονται" τα νερά. Μέχρι και το εκκλησάκι είχα κόντρα βορειοανατολικό, από το εκκλησάκι και μέχρι τους Κήπου αέρα πίσω μου και θάλασσα ήρεμη. Μετά τη στροφή είχα θάλασσα νοτιοδυτική και κάνα 4αράκι πίσω μου. Το τοπίο όμως σε αποζημιώνει. Δέος. Το Σάος κατεβαίνει απότομα στη θάλασσα είτε με σχεδόν κάθετες πλαγιές είτε με φαράγγια που κατεβάζουν ισχυρές ριπές αέρα. Στάση στο Γυάλι: χείμαρρος με πετρώδη παραλία. Στο Γυάλι με φωνάζει ένα τύπος από μικρό ιστιοφόρο, ο οποίος έκανε κι αυτός μόνος διακοπούλες, και μου πρότεινε να με ρυμουλκήσει γιατί με λυπήθηκε... Διαφορετικές κουλτούρες.... Μετά το Γυάλι ακολουθούν τα "Πανιά της Γριάς", θέση με άσπρες στρώσεις πετρωμάτων ανάμεσα στο μουντο γκρί του γρανίτη και κατόπιν καταρράκτης που χύνεται στη θάλασσα. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να πιω νερό. Άφιξη στο Βάτο κατά τις 18:30 Δεν έχει περπάτημα.
Εν τάχει να πούμε ότι στο Βάτο κατασκηνώνουν διάφοροι εναλλακτικοί οι οποίοι απολαμβάνουν τη γεωγραφία της περιοχής και αντλούν από την ... ενέργεια της (το τελευταίο δεν το αντιλαμβάνομαι αλλά το σέβομαι). Κυκλοφορεί πολύς κόσμος. Τα βράδια ανάβουν φωτιές και γενικά υπάρχει μια χαλαρή ατμόσφαιρα. Όταν το επιτρέψει ο καιρός φτάνουν διάφορες βάρκες και παλιότερα καραβάκι για ημερήσιες εκδρομές. Υπάρχει νερό σε σημείο κοντά στη θάλασσα. Ρωτήστε αν χρειαστεί.
Άφησα το καγιάκ στην ακτή και κατασκήνωσα ψηλότερα για να έχω και θέα. Δυστυχώς δεν είχα χρόνο για ν ανεβώ το χείμαρρο. Άν τύχει και βρεθείτε μην το χάσετε. Αφού σκοτείνιασε την έπεσα στην παραλία, με το πουφ μου φυσικά, και απόλαυσα την ξαστεριά και τη θέα προς την Ίμβρο. Ο φίλος με το ιστιοφόρο κουνιόταν αρκετά. Πρέπει να είχε καλό ανατολικό. Αργότερα αποχώρησε. Τον ξαναβρήκα την επόμενη μέρα στο λιμάνι της Καμαριώτισας. Ύπνο κατά τις 11 ΜΕ ωτοασπίδες γιατί η παρέα κοντά μου άκουγε ... ΚΑΙ τραγουδούσε Ινδικά τραγούδια.
Ξύπνησα κατά τις 06:30. Εμπρός από το Βάτο γινόταν χαμός: καμιά 10αρια δελφίνια είχαν μαντρώσει ένα κοπάδι ψάρια και τρώγαν. Για κανα 10λεπτο έμεινα να κοιτάω. Διάφοροι επίσης, κοιμόταν στην παραλία, 2-3 κάναν την πρωινή τους γιόγκα και διάφορα άλλα καθημερινά ...
Συμμάζεμα και αναχώρηση κατά τις 9.   Ά! Σήμα στο κινητό συνήθως δεν υπάρχει από το εκκλησάκι και μετά. Μιλάς τυχαία οπότε κατά βάση στέλνεις μηνύματα και ευελπιστείς για την απάντηση. Ενημερώθηκα λοιπόν ότι από το μεσημέρι της Πέμπτης θα σηκώσει 6αράκι οπότε και αποφάσισα να φύγω με τα καράβια είτε των 16:00 είτε των 18:00. Μετά το Βάτο νερό μπορείτε να βρείτε στην Παχιά άμμο. Είναι η μοναδική ευρείας κατανάλωσης παραλία με άμμο στο νησί. Είναι επίσης και το νοτιοδυτικότερο σημείο στο οποίο φτάνει δρόμος. Μετά την Παχιά άμμο ο αέρας γύρισε κόντρα ξανά με ριπές πλάγιες από τα φαράγγια. Όχι και οι καλύτερες συνθήκες για να χαλαρώσεις. Όπως και να ΄χει, στάση στο Λάκωμα, ξεκούραση, νερό στην ταβέρνα. Επόμενη στάση λίγο πρίν τη γλώσσα της Καμριώτισας(ανεμογεννήτριες για τους παλιούς). Δεν υπάρχει νερό εδώ. Γενικά η διαδρομή από Λάκωμα και μετά δεν έχει ενδιαφέρον. Η παραλία είναι μονότονη και με αρκετά παρατημένα μηχανήματα/βάρκες/σκουπίδια κτλ. Επανεκκινώ και στρίβω τη γλώσσα. Άλλος θεός από την ανατολική πλευρά. Ανακατεμένα νερά να σε ανεβάζουν/κατεβάζουν 1-1,5 μέτρο, μέχρι να πλησιάσω την ακτή. Έξοδος και λήξη του γύρου. Το καγιάκ φορτώθηκε και πάλι στο καροτσάκι, στο πλοίο και στην Αλεξανδρούπολη στο αυτοκίνητο που με περίμενε στο πάρκιγκ του λιμανιού.
Δυστυχώς φωτογραφίες δεν υπάρχουν. Το ενός τριμήνου "αδιάβροχο" κινητό μου Cubot KingKong (σσσσ....πιασάρικό έ!) πνίγηκε 3 μέρες πριν την εξόρμηση.
Reply
#2
Ωραίος !  Ευχαριστούμε και για τις πληροφορίες και στην επόμενη με ...αξιόπιστο κινητό να δούμε και φωτό !  Wink
Reply
#3
Ευχαριστούμε για την περιγραφή Θανάσση.
Το κινητό σου πως χάλασε; Ρωτώ γιατί έχω ένα ίδια το οποίο χρησιμοποιώ μόνο στα πολυήμερα και φαίνεται να κρατά καλά προς το παρόν.
Stelios
www.enjoy-crete.com
Outdoor activities in Crete
eshop: https://eshop.enjoy-crete.com
Reply
#4
Αγαπητέ Στελιο το τηλεφωνο πρεπει να πηρε νερο απο την υποδοχη usb. Παρολο που ειχα ξαναβουτηξει πολλες φορες με το κινητο στο σωσιβιο αυτη τη φορα το χρησιμοιησα για φωτο στη θαλασσα. Το εβαλα στο μαγιο και βουτηξα για να βγαλω τη μασκα του γιου μου απο το βυθο χωρις να το σκεφτω. Πρεπει να ηταν κοντα στα τρια μετρα, αυτα εχουν αντοχες μεχρι το ενα κι ετσι ...
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 1 Guest(s)