Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία που έζησα στις αρχές του Αυγούστου στο νησί των ανέμων. Είναι η δεύτερη φορά που επιχειρώ στο νησί την τελευταία 5ετία.
Αφού βόλεψα το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ του λιμανιού με κόστος 3€ ανά ημέρα, φορτώνω το καγιάκ στο πλοίο των 15:30 πληρώνοντας 30€ για να πάω(η λογική του κυρίου που αξιολογούσε το κόστος μεταφοράς ήταν ότι έπρεπε να πληρώσω σύμφωνα με τα μέτρα του σκάφους!!!!). Όπως και νά΄χει, κατεβαίνω Καμαριώτισα στις 18:00 περίπου και αναχωρώ προς τα αντολικά στις 19:00. Πορεία με άπνοια σχεδόν και κατά τις 21:00 φτάνω στον πύργο του Φονιά όπου και κατασκηνώνω. Γνωστό μέρος για ελεύθερη κατασκήνωση, κάτι που που συμβαίνει "κατά κόρον" στο νησί. Μαγείρεμα, ύπνος και το πρώί της επομένης έχω ένα βορειοανατολικό 3αράκι να με υποδέχεται. Το σχέδιο λέει στάση στου Κήπους, γνωστή παραλία με μαύρο/γκρί βότσαλο, το τέλος της ανατολικής διαδρομής απο στερια του νησιού, και κατόπιν αναχώρηση για τον Βάτο, παραλία χωρίς πρόσβαση από στεριά, εξαιρώντας ένα δύσβατο μονοπάτι. Στους Κήπους λοιπόν, το 3αράκι γίνεται 5άρι μόλις στρίβω για να πάρω την κάτω πλευρά του νησιού. Τον αέρα πλέον τον έχω πίσω μου και με σπρώχνει. Επανεκκινώ από Κήπους προς το ομορφότερο και πιο "άγριο" κομάτι του νησιού με τον αέρα να με σπρώχνει, χωρίς να κωπηλατώ στα 6km/h σχεδόν. ΟΚ ώς εδώ. Πλησιάζοντας στο Γυάλι αρχίζουν να με χτυπούν οι έντονοι καταβατικοί άνεμοι από το κέντρο του νησιού, κάτι που το είχαν κατά νου, άλλα δεν περίμενα να είναι τόσο δυνατοί. Επιχειρώ συνεχώς στηρίξεις και γρήγορες κοντές κουπιές, "ρίχνω" στο σκάφάκι στον πλευρά του ανέμου συνεχώς. Όπως και νάχει βγαίνουν τα τελευταία 3 χιλιόμετρα και αισίως φτάνω στο Βάτο.
Οφείλω να διευκρινήσω ότι, το μέρος το θεωρώ το ομορφότερο του νησιού. Μαζί με την Παχιά άμμο είναι οι μόνες παραλίες με άμμο. Τα πλατάνια κατεβαίνουν μεχρι την ακτή σχεδόν, η θάλασσα βαθιά και καθαρή, βραχοσπηλιές και διαδρομές, ακολουθόντας τον χείμαρο προς το εσωτερικό του νησιού, που σε οδηγούν σε βάθρές γεμάτες με πεντακάθαρο παγωμένο νερό. Εδώ θα εκτυλιχθεί και το τελευταίο δραματικό μέρος της ιστορίας.
Βρίσκω κατασκηνωμένους περί του 100 "εναλακτικούς" θαμώνες της περιοχής. Η αρχική σκέψη να κατασκηνώσω κοντά στην παραλία για να έχω κοντά το καγιάκ καταρίπτετε από τον δυνατό αέρα και το ήλιο που χτυπά ανελεήτα. Περισσότερο για δικό μου άλλοθι, ρωτάω δυο λεβέντες εάν, την προηγουμενη εβδομάδα που είχε δυνατό μπουρίνι στη Θάσο όπου βρισκόμουν, είχε κατεβάσει νερό το ποτάμι. Μου δείχνουν τα σημεία που περασε το νερό οπότε και κατασκηνώνω στο μερος που βρισκόταν κι αυτοί. Μαγειρεύω, τρώω το μεσημεριανό μου και αφού τελειώσω το στήσιμου και το συμμάζεμα ανεβαίνω πρός τα επάνω για την πρώτη βάθρα. Σε μισή ώρα είμαι μέσα στο παγωμένο νερό. Κατά τις 8 επιστρέφω στην παραλία. Χτυπά το κινητό μου. Φίλος με συμβουλεύει να φύγω γιατί ο καιρός αλλάζει και η νομαρχία ενημερώνει για έντονα καιρικά φαινόμενα. Τι λέει ο άνθρωπος ... φεύγεις απ΄τον παράδεισο!!!
Βραδυνό κι ο αέρας δυναμώνει. Κατεβαίνω στην παραλία, συμμαζεύω το σκαφάκι και καθομαι με μια παρέα μπροστα στη φωτιά. Απέναντι στην Ίμβρο οι κεραυνοί χτυπούν κάθε 5 λεπτά. Με την ελπίδα ότι θα ακολουθήσω το πρόγραμμά μου(εγερτήριο στις 6-7) χαιρετώ και πάω για ύπνο. Ο θόρυβος στη σκηνή από τον αέρα είναι αρκετός. Κατά τις 3 ξυπνάω από τις σταγόνες τις βροχής και το θόρυβο των υπολοίπων που μετακινούνται σε άλλο σημείο. Να σημειωθεί ότι η πλειονότητα των συν...κατασκηνωτών μου ήταν στημένοι με αιώρες πρόχειρα νάυλον και μισοστημένα σκηνάκια. ΕΓΩ ΌΜΩΣ έχω την καλή μου τη σκηνή, δοκιμασμένα αδιάβροχη οπότε ΔΕΝ ΦΕΎΓΩ! Κατά τις 5 το πρωί λοιπόν, και ενώ συνεχίζω να είμαι ξυπνητός από το θόρυβο ακούω ενά υπόκοφο ήχο να με πλησιάζει. Την επόμενη στιγμή ο πλυμηρισμένος χείμαρος με αρπάζει, μέσα στη σκηνή κι αρχίζει να με παρασέρνει πρός τη θάλασσα. Κουτρουβαλόντας και χτυπόντας στα βράχια προσπαθώ να κρατήσω τα πόδια μπροστα και να προστατεψω το κεφάλι μου με τα χέρια. Εν τέλει καταλήγω στη θάλασσα και αρχίζω να βυθίζομαι. Τότε συνειδητοποιώ ότι ... μάλλον πνίγομαι και αρχίζω να ψάχνω για ραφή ή καποιο σημείο να σκίσω το αντίσκηνο. Προφανώς τα κατάφερα ή από τη διαδρομή πρός τη θάλασσα είχε ήδη σκιστεί. Βγαίνω στην επιφάνεια στα 100 μέτρα από την ακτή περίπου με τον αέρα να με σπρώχνει δυτικά. Δοκιμάζω να κολυμπήσω ελεύθερο, τίποτα. Καταλήγω σε πρόσθειο με βουτιές για να αποφύγω τον αέρα. Βγαίνω ναυαγός πλέον, λίγο πιο πέρα από το καγιακ. Στην κυριολεξία είχα μόνο τα ρουχα μου, βρεγμένα και με τη βροχή και τον αέρα να ρίχνουν. ΕΥΤΥΧΏΣ θυμάμαι ότι στο πίσω ταμπούκι έχω πάντα για αλουμινοκουβέρτα. Τη βγάζω τυλίγομαι και προσπαθώ να ηρεμήσω για να σκεφτώ. Ανακαλύπτω ότι έχω χτυπήματα στο δεξί πόδι στα πλευρά και αρχίζω σιγά σιγά να πονάω οπότε η μοναδική επιλογή είναι να βρώ κόσμο. Πρέπει όμως να περάσω το δεύτερο ρέμα που έχει σχηματιστεί. Για να φωνάξω ούτε λόγος. Ο θόρυβος είναι τέτοιος που ίσα ίσα με ακούω. Τελικά ξεκινώ ξυπόλητος. Περνάω και φτάνω σε μια παρέα παιδιών που ήταν κάτω από ένα νάυλον τυλιγμένοι με οτιδήποτε περιμόνοντας τη σειρά τους για να μπουν στο μοναδικό σκηνάκι που δεν είχε πλημμυρίσει. Τους αφουγούμε το συμβάν και μου δίνουν ένα σκαμπό για να καθήσω.
Από δώ και πέρα αρχίζω πλέον να σχεδιάζω τα επόμενα βήματα. Ανάβουν φωτιά κατά τις 8 και καταφέρνουμε να στεγνώσουμε τα ρούχα μας. Επειδή δεν μπορώ να περπατήσω καλά πηγαίνει ο, φίλος πλέον, Λευτέρης και μου φέρνει τα μοναδικά πράγματα που δεν πήρε το ποτάμι: το κουπί, το σωσίβιο και τα παπούτσια μου. Η βροχή σταματά κατά τις 10 οπότε και αποφασίζω να φύγω ακολουθώντας το μονοπάτι προς την Παχιά άμμο, έχοντας ήδη συνεννοηθεί τηλεφωνικά για να με παραλάβουν το απόγευμα. Τα παιδιά προσπαθούν να με αποτρέψουν άλλα δεεεν... Τελικά έρχεται μαζί μου ένα παλικάρι. ο Αντώνης ο οποίος ήταν και αυτός που με βοήθησε στο μεγαλύτερο βαθμό. Το μονοπάτι δύσβατο με σημεία αναρρίχησης, με φοβερή θέα(υπό άλλες συνθήκες θα το χαιρόμουν ιδιαίτερα). Η διαδρομή όπως μου περιγράφει είναι γύρω στις 2 ώρες. Να σημειωθεί ότι όλη τη διαδρομή την έβαλε ξυπόλητος. Αισίως καταλήγουμε σε χωματόδρομο και μετά από 2-3 χιλιόμετρα περπάτημα και αφού χαιρετηθούμε καταλήγω στο αναψυκτήριο/ταβέρνα των αδελφών και φίλων πλέον Γιάννη και Νίκου.
Είμαι σίγουρος ότι σας κούρασα. Επίσης δεν διαθέτω φωτογραφίες.... Ίσως κάποιοι από εσάς να μονολογήσουν "καλά να πάθεις μ...α που κατασκήνωσες μεσα στην κήτη" ...και θά΄χουν δίκιο.
Με την περιγραφή του συμβάντος όμως θεωρώ ότι έχω τη δυνατότητα να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που με βοήθησαν, το Λευτέρη, την Τάνια, τον Αντώνη, το Νικόλα, το Γιαννη, το Νικο, το Γιώργο και ολους όσους ενδιαφερθηκαν για μένα, ανθρώπους νέους χωρίς επιθετα και με διαφορετική αντίληψη και κοσμοθεωρία από τη δικιά μου.
Για να κλείσω:
Ο γύρος δεν έκλεισε θα το δούμε για τον Οκτωβρη.
Επίσης, το σκηνικό διδραματίσθηκε στις 7 Αυγούστου. Προχθές Δευτέρα 25 Αυγούστου μου τηλεφώνησε ο Δημήτρης, ψαράς από τα Μουδανιά Χαλκιδικής ο οποίος ενώ ψάρευε έξω απο το Ποσείδι βρήκε έναν από τους αδιάβροχους σάκους που είχα στη σκηνή με το πορτοφόλι μου, το τηλέφωνο, GPS κα. Παιδιά δεν είναι παραμύθι. Ήδη τον παρέλαβε συγγενής μου στη Θεσ/κη.
γεια σας συγνωμη για τα ελληνικα μου τα μιλαω μονο 4 χρονια 8α ει8ελα την γνωμη για αυτο το καυακ βασικα για 2 ατομα και φορτομα στην σχαρα πανω στο αυτοκινιτο εχω και καυακ sit-in αλα ειμαι κοντα σε 8αλασσα λογω παιδειον 8α ει8ελα και ανοιχτο αλα να το φορτονω με προβληματιζη το φορτωμα παντα με 2 ατομα εγω και η συζιγος
Posted by: stelios - 08-19-2014, 07:31 AM - Forum: Αξεσουάρ
- No Replies
Πολλοί φίλοι με ρωτούν τι άλλο χρειάζεται πέραν του σκάφους όταν με το καλό το αγοράσουν.
Παρακάτω παραθέτω μια λίστα με αυτά που θεωρώ απολύτως απαραίτητα με γνώμονα ότι το σκάφος προορίζετε για τη χρήση που κάνουν οι περισσότεροι δηλ καθημερινές εξορμήσεις και όχι open crossings.
1. Τρόμπα (αν τουμπάρετε για το άδειασμα του κόκπιτ)
2. Ποδιά (προτιμήστε νεοπρέν αν το οικονομικό δεν είναι πρόβλημα)
3. Δυο κουπιά. Ένα κανονικό και ένα που θα χρειαστεί εφεδρικό. Ιδανικά πολύ καλής ποιότητας και τα 2 γιατί όταν το κάνει ο διάολος και χρειαστεί το 2ο πιστέψτε με δεν θα θέλετε να είναι ένα κουπί των 30-40 ευρώ.
4. Σωσίβιο
5. Ζώνη/σχοινί ρυμούλκησης (towing belt/line). Απαραίτητο όσο το κουπί. Αν τουμπάρετε και δεν μπορείτε να ξαναμπείτε μέσα (το πιο πιθανό αν δεν ξέρετε roll και έχει υψηλό κυματισμό) τουλάχιστον να ρυμουλκήσετε το σκάφος κολυμπώντας προς την ακτή. Οι χρήσεις του towing line είναι δεκάδες, απλά ανέφερα μια.
6. Πλωτήρας (paddle float). Βοηθά στην είσοδο στο καγιάκ καθώς και στην εκμάθηση του roll.
7. Σφουγγάρι
8. Κιτ επισκευής με βίδες κτλ το οποίο μπορείτε να φτιάξετε με απλά εργαλεία και να το έχετε σε ένα στεγανό σάκο πάντα μαζί σας.
Πυξίδες κτλ εφόσον μένετε κοντά στην ακτή και ακολουθείτε την ακτογραμμή δεν χρειάζονται.
Το όνομα μου είναι Κώστας και πριν λίγο καιρό μετακόμισα από την Αθήνα σε ένα χωρίο λίγο έξω από την Κόρινθο. Η θάλασσα εδώ δεν είναι και η καλύτερη που υπάρχει αλλά τουλάχιστον...υπάρχει! Ως εκ τούτου, επειδή βρίσκω αφόρητα βαρετό το μπάνιο για το μπάνιο, την ηλιοθεραπεία και τις ρακέτες, αποφάσισα να εκμεταλλευτώ το υγρό στοιχείο και να αφιερώνω λίγο χρόνο από την ημέρα μου σε κάτι που να συνδυάζει διασκέδαση και άσκηση.
Σχέση με το... κουπί είχα ως πιτσιρικάς όπου επί σειρά ετών έλιωσα ένα φουσκωτό Sevylor κανό μέχρι που αχρηστεύτηκε... επειδή έχουν περάσει κάπoια χρόνια από τότε, δηλώνω αρχάριος ως προς την τεχνική. Σε ότι αφορά στα θεωρητικά έκατσα και διάβασα, έμαθα τι είναι τα SOT και τα Sit In, πως η σχεδιάση ενός kayak επειράζει τα χαρακτηριστικά πλευστότητας κτλ-κτλ
Ωστόσο αυτά δεν αρκούν από μόνα τους για να επιλέξω ένα kayak, οπότε εδώ είναι που χρειάζομαι την βοήθεια σας. Τα ζητούμενα είναι ένα σκάφος που θα χρησιμοποιείται και χειμώνα, για λόγους περισσότερο fitness, δηλαδή σε μικρές σχετικά διαδρομές (όχι τον διάπλου του Αιγαίου ;D ) σε πορεία παράλληλη με την ακτή. Ο Κορινθιακός τα σηκώνει τα μποφόρια του και τις περισσότερες ημέρες το έχει το κυμματάκι του (αυτό το σπαστικό που δεν είναι ούτε τεράστιο, ούτε ελάχιστο) οπότε μάλλον ενδείκνυται κάτι σταθερό. Και τέλος, επειδή όπως είπα θα χρησιμοποιώ το kayak περισσότερο για άσκηση θα ήθελα κάτι που να πηγαίνει και σχετικά γρήγορα.
Φυσικά γνωρίζω ότι σκάφος που να τα κάνει όλα καλά δεν υπάρχει αλλά με βάση τα ανωτέρω ζητούμενα θα με βοηθούσατε πάρα πολύ αν μου προτείνατε τύπους σκαφών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Δεν χρειάζεται να είναι μοντέλα, αρκεί μια περιγραφή, π.χ. "Sit In με τόσο μήκος σου κάνει για την δουλειά που το θες".
Ξέχασα να αναφέρω πως πρόσβαση στην θάλασσα έχω σε 3 λεπτά οπότε δεν τίθεται θέμα μεταφοράς σε μακρυνές αποστάσεις, όπως επίσης δεν υπάρχει κανένα θέμα σε χώρο αποθήκευσης του σκάγους και διαχείρισης του όγκου του. Budget ιδανικά στα 500-600 ευρώ, με δυνατότητα μέχρι 1000.
Αυτά.
Καλώς σας βρήκα και πάλι και ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Καλημέρα,
Σκέφτομαι να πάρω ένα φουσκωτό sevylor colorado αλλά δεν ξέρω αν έιναι κατάλληλο για θάλασσα. Υπάρχει κάποιος που να έχει εμπειρία. Έχω θέμα αποθήκευσης και τα φουσκωτά έιναι μια λύση. Η χρήση που σκοπέυω έιναι παραθαλάσσιες μεγάλες βόλτες.
Ευχαριστώ
Γιάννης
Η εμπειρία μου με καγιάκ είναι ελάχιστη έως μηδαμινή με εξέραιση ένα ocean kayak (ουτε ξερω ποιο) που μου εχαν δανεισει για ενα χρονο στη Γαλλικη Πολυνησία - το θετικο εφοδιο ειναι οτι εκει παλεψα με πολυ κυμα και φυση. Η μονη προηγουμενη συσχετιση με κωπηλατα σκαφη ηταν στο λύκειο που εκανα κωπηλασια με διπλο σκίφ σε αθλητικο ομιλο.
Πριν 15 μερες λοιπον πήρα το πρώτο μου καγιάκ, διθέσιο, απο την εταιρία: Cixi Tecsong Rotomolding kayak, μοντέλο Noah (κινέζικο).
Τα χαρακτηριστικά του είναι:
380cm μηκος
85cm πλατος
35cm υψος
32kg βάρος
300kg μεγ. φορτιο
Μαούνα, με εμφανή την καταγωγή του, επιλέχθηκε παρ'ολα αυτα λόγω της χαμηλής του τιμής και της μεγάλης του σταθερότητάς, κατι που εκτιμάται ιδιεταίρως απο την κοπελια μου της οποιας είναι η και πρώτη της επαφή με το "κουπι".
Επισης όντας το πρωτο μου και μιας και ηθελα να το προσαρμωσω στα γουστα μου με κοψε-ραψε, δεν ηθελα να ειναι κατι ακριβο και εξειδικευμενο το οποιο υπηρχε και η περιπτωση να καταστρεψω..
Με το που το παρελαβα, κλειστηκε 2 μερες στο εργαστηριο πριν καν το βρεξω ωστε να το προσαρμωσω καταλληλα για εκδρομες και ψαρεμα.
Οι προσθηκες που έγιναν είναι οι εξης:
1. Συστημα της άγκυρας (1,5kg) που περιλαμβάνει την ανέμη για το σκοινι της (ιδιοκατασκευή απο τελάρο χαχα!) και το τρόλευ
μεταφοράς της απο την πρυμνη στην πλώρη.
2. Την κεραία-ιδιοκατασκευη που αποτελειται απο τις σημαιες καταδυσης και μια πειρατικη για να ξεκαθαριζει τις προθεσεις μας, ενα λαμπακι led στην κορυφη της, πολυ διακριτό τη νυχτα (χωρις ομως να ενοχλει στην οραση) που ανοιγοκλεινει απο ενα διακοπτη στη βαση της οπου και μπαινουν οι μπαταριες, με αυτονομια ~30 ωρες.
3. Τους χωρους αποθηκευσης-στηριξης εξοπλισμου. Απο αυτους μονο το πρυμνέο bungee προυπηρχε ενω αυτο της πλωρης στηρίχθηκε με γατζακια ωστε να μπορει να αποσπάται για να χρησιμοποιηθει και σαν χταποδι αν χρειαστει. Η θηκη για μιροπραγματα-ψαρικα προστα απ'το καθισμα προσθαφαιρειται επισης με γατζακια και bungee.
-Ολες οι τρυπες γινανε με τρυπανακι, ολες οι στηριξεις με κοινα πριτσινια και η στεγανοποιηση εγινε σε καθε πιθανο σημειο με σιλικονη θαλάσσης - ακομα και στις βιδες/καλαμοθηκες που ειχε απο το εργοστασιο μιας και δεν το εμπιστευόμουν κατασκευαστικα. Φλατζόκολλα και σιλικόνη επίσης τοποθετήθηκε και στα πατήματα των στεγανών για τους ίδιους λόγους.
Τελος ολα κλιπάκια/ωμέγα, γατζάκια και βάσεις είναι ανοξείδωτα.
Μεχρι στιγμης το καγιάκ έχει βραχεί 4 φορές και εχει κανει περιπου 25-30 μιλια σε αρκετα ταραγμενη θαλασσα - ας όψεται ο γαρμπής, χωρις να παρει σταγονα η να παρουσιαζει κατι αλλο ανησυχητικο.
Η χρήση που θα γινεται θα είναι βόλτες, ταξιδακια, ψαρεμα και καταδυση-ελπιζω οχι το ίδιο..
-Ερωτησεις:
Υπαρχει καποιο υλικο/κόλλα καταλληλότερο για τη στεγανοποιηση των πριτσινιων κλπ και ανθεκτικοτερο στο χρονο απ'τη σιλικονη θαλασσης?
Το τρολλευ με τους τροχαλιες της αγκυρας ειναι στηριγμενο (αν και με bungee) στα μικρα κλιπακια-ωμεγα που φαινονται στις φωτο.
Αν και δοκιμαζμενα και καλοπιασμενα, μου δημιουργειται ανασφαλεια οταν τεντωνει πολυ η αγκυρα σε κυμα και ρευμα μιας και ειναι στο υψος του νερου. Αν και εχω υλικα για μπαλωμα σε ωρα αναγκης δε θα ηθελα να δω να ξεκολλαει κατι εκει μεσοπελαγα..
Ειναι απλα στο κεφαλι μου η να το ασφαλισω παραπανω?
θελω να του γραψω και ονομα στην πλωρη ("Ο Κότερας"...), υπαχει καποιο χρωμα που να πιανει στο πολυαιθυλενιο, η αυτοκόλητα γράμματα η κάτι άλλο?
Βλεπετε κατι λαθος στο όλο εγχείρημα?
Τις ιδεες που παρουσιαζω τις ξεθαψα απο δω κι απο εκει δοκιμαζοντας τες στη πραξη χωρις καμια εμπειρια οποτε οπιαδηποτε συμβουλη θα ηταν πολυτιμη!
Ευχαριστω προκαταβολικα και ελπιζω να μην κουρασα πάρα πολύ!
![[Image: 10582906_10204704593323372_5262268711652051509_o.jpg]](https://scontent-b-fra.xx.fbcdn.net/hphotos-xfp1/t31.0-8/10582906_10204704593323372_5262268711652051509_o.jpg)
![[Image: 10632595_10204704587003214_7201198752898...e66bb2e074]](https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/v/t1.0-9/10632595_10204704587003214_720119875289895181_n.jpg?oh=421b65e80393bc4f43ed62cc476743fd&oe=547326DC&__gda__=1417510999_155515d07866622b6e02eae66bb2e074)
