Sit on ή Sit in ?

[giorgos ormanoglou]

Πολύ κατατοπιστικοί οι προλαλήσαντες . Δηλαδή μιλάμε για απόλυτο έλεγχο του σκάφους στα  sit in
άρα και ευκολότερη αντιμετώπιση του καιρού άν κατάλαβα καλά.
Επίσης και οι λεπτομέρειες (δηλ. η διαβίωση μέσα στο σκάφος) παίζουν τον ρόλο τους.

(όσο για τα ...μαυρισμένα πόδια δηλώνω ότι είμαι άσπρος πάνω κάτω !! Πάντα μακρύ μανίκι ΚΑΙ παντελόνι ....δεν με βλέπει ήλιος λέμε !!)

Ακριβώς.  Και με την έννοια αυτή  γίνονται ασύγκριτα πιο αξιόπλοα και ασφαλή,  έστω και αν για την εξάσκηση του αντανακλαστικού της ισορροπίας και την εμπέδωση των τεχνικών χρειάζεται υπομονή και χρόνος. 

[vitamin sea]

Για να συνεχιστεί η συζήτηση που έχει γίνει τόσο ενδιαφέρουσα πρέπει να πώ ότι αν δεν υπήρχαν τα σιτ ον ελάχιστοι απο μας θα το΄χαν ρίξει στο καγιακ...γιατί ναι, τα σιτ ιν ειναι πιο ασφαλή, αλλά αν δεν ξερεις ρολλ και δεν εχεις καποιον να σου δείξει ,το ξανασκέφτεσαι....δηλαδή η ασφάλεια στο σιτ ιν εξαρτάται άμεσα απο την ικανότητα του αναβάτη....και αυτή η ικανότητα δεν έρχεται από την μια μέρα στην άλλη...υπάρχει μια περίοδος εκμάθησης που μπορεί να είναι άκρως επικύνδινη.... Αντιθέτως στο σιτ ον αν δεν βγείς εκεί που ο καιρός μπορεί να γίνει άγριος το μόνο που πρέπει να φοβάσαι είναι το κύμα στην είσοδο και την έξοδο....δηλαδή με το δίκυκλο ποδήλατο μπορεί να πέσεις και να σβολοθείς(να χτυπήσεις).....

[dan]

Σκεφτόμουν υποθετικά ότι άν είχα και από τα δυο είδη μάλλον θα χρησιμοποιούσα
τις περισσότερες φορές το  sit on για διαδρομές μέχρι 20 χλμ. παράκτια , με στάσεις για βουτιές  κ.λ.π. για την ευκολία που παρέχει .
Σε αυτή τη χρήση το  sit in μάλλον ταλαιπωρία είναι . 
Για μεγάλες διαδρομές σε ανοιχτή θάλασσα το sit in , εκεί θα ξεδιπλώσει τις αρετές του.

 

[giorgos ormanoglou]

Όλοι από ανοιχτά ξεκινάμε,  αλλά διαλέγοντας το πρώτο μας σκάφος μας αρκεί η προοπτική για  βόλτες στις γύρω παραλίες. 
Όταν ξεπεράσουμε αυτό το στάδιο και θελήσουμε πιο τολμηρές εξορμήσεις, σαν τα περάσματα και τους περίπλους νησιών,  τι άλλο μας μένει παρά να αναβαθμίζουμε τους εαυτούς μας και τα σκάφη μας στις νέες απαιτήσεις.
Υπερεκτείνοντας αυθαίρετα κάποιες προδιαγραφές  δεν λιγοστεύουμε τους κινδύνους,  απλά αναλαμβάνουμε αστάθμητους κινδύνους.
Για χάρη της συζήτησης γύρεψα στη βιβλιογραφία τις προδιαγραφές των σιτ ον.  Το όριο της επάρκειάς τους τοποθετείται στα 3 μποφώρ και 4 μόνο για το δίκοπο.  Το αντίστοιχο όριο για τα (μονά) σιτ ιν ανεβαίνει στα 6.  Φυσικά τα μποφόρ εννοούνται πάντα σε πλήρως ανεπτυγμένες θάλασσες.

[dan]

Σίγουρα για μεγάλα και δύσκολα ταξίδια τα  sit in παίζουν .
Αλλά  ας μην βλέπουμε τα sit on σαν τα....καθυστερημένα αδελφάκια τους !!!  ;D 

[vitamin sea]

'Ετσι..συμωνώ απόλυτα..

[giorgos ormanoglou]

Η υπεροχή του ενός ή του άλλου είναι αδύνατον να γενικευτεί,  γιατί καθένα υπερέχει σε επιμέρους τομείς και υστερεί σε άλλους.  Και  -ατυχώς-  οι τομείς αυτοί δείχνουν αμοιβαία αποκλειόμενοι και δεν βρίσκω σχεδόν τίποτα στο οποίο θα μπορούσαν να εναλλάξουν ρόλους με επιτυχία.
Στο ερώτημα,  για παράδειγμα,  αν μπορεί κάποιος να ψαρέψει με πετονιά από καθαρόαιμο  σιτ ίν θα απαντούσα,  ότι μου μοιάζει τόσο παράλογο σαν να προσπαθεί να χειριστεί χαρταετό πάνω στο ποδήλατο.
Ο ψηλός κάνει για το μπάσκετ και ο κοντός για το ποδόσφαιρο -  τι να κάνουμε ;

[dimkatso]

Αρχίζουμε και έχουμε μια σωστή προσέγγιση στο θέμα.

[vitamin sea]

To πάν για μένα στα υλικά αγαθά είναι να σε ευχαριστούν και να σε κάνουν να νοιώθεις όμορφα...Όταν επίσης καταφέρεις και υποτάξεις τις ανάκγες που σου δημιουργεί το μάρκετινκγ...ίσως συναντήσεις την πραγματική ευτυχία!!!! Εγώ πάντως προσπαθώ ακόμα.....

[giorgos ormanoglou]

To πάν για μένα στα υλικά αγαθά είναι να σε ευχαριστούν και να σε κάνουν να νοιώθεις όμορφα...Όταν επίσης καταφέρεις και υποτάξεις τις ανάκγες που σου δημιουργεί το μάρκετινκγ...ίσως συναντήσεις την πραγματική ευτυχία!!!! Εγώ πάντως προσπαθώ ακόμα.....

Το καγιάκ,  σαν αναμέτρηση με τον εαυτό σου,  σου υπόσχεται πέρα από τα καθαρά πνευμόνια και τα σχηματισμένα μπράτσα,  ένα ανεβασμένο επίπεδο αυτογνωσίας.
Έτσι δεν σε ενδυναμώνει μόνο απέναντι στα στοιχεία της Φύσης,  αλλά και τα σημεία των καιρών...!