Thread Rating:
  • 0 Vote(s) - 0 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Παρ' ολίγο ατύχημα σε 1 μέτρο νερό
#1
Πρίν από ενάμισυ μήνα πήρα 2 άτομα για ένα ταξιδάκι από την Βάρκιζα στο Σούνιο.
Ο καιρός καλός, όλα έδειχναν εύκολα κι' ωραία.
Κατά το μεσημεράκι της δεύτερης μέρας κάναμε μια στάση σε μία παραλία πριν από τα Λεγραινά.
Άμμος, κόσμος, καντίνες, καφεδάκια, σαντουιτσάκια και τα ρέστα.
Η θάλασσα καθρέφτης.
Μετά από κάνα δίωρο στην παραλία ήρθε η ώρα να συνεχίσουμε, ο αέρας είχε σηκώσει λιγάκι μα μέσα στον κόλπο άντε να έβλεπες καμμιά ρυτίδα στα νερά.
Τους βάζω στα σκάφη τους, βεβαιώνομαι ότι αισθάνονται εντάξει,τους ζητάω να μην απομακρυνθούν για
λίγο μέχρι να πιάσω το δικό μου σκάφος και εξοπλισμό και να βρεθώ δίπλα τους.
Μέσα σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα το ένα άτομο, άγνωστο πως, έχασε ξαφνικά την ισορροπία του και βρέθηκε ανάποδα στο νερό. Σαστισμένο από την απρόσμενη πτώση και όντας ιδιαίτερα μικρόσωμο και ελαφρύ
έστριψε μέσα στο κόκπιτ και έχασε τον προσανατολισμό του.
Έμπλεξε το μπρός με το πίσω και αντί να τραβήξει το λουρί της ποδιάς και να ελευθερωθεί τράβηξε και άνοιξε το πίσω καπάκι!!! Η πρύμνη του καγιάκ γέμισε νερά και εγώ καμμιά εκατοστή μέτρα μακριά έβλεπα τις αγωνιώδεις προσπάθειές του να πάρει ανάσα ακόμα κλεισμένο στο κόκπιτ από τα πλάγια του σκάφους. Εάν σε αυτή τη θέση αντί για αέρα εισπνεύσει νερό μπορεί να πνιγεί μια ώρα αρχίτερα. Πηδώντας πάνω από τους λουόμενους και κολυμπώντας σαν τρελλός  προσπάθησα να φτάσω δίπλα του έγκαιρα. Για καλή μας τύχη ένας άνθρωπος που κολύμπαγε δίπλα βοήθησε και το απεγκλώβισε πολύ πριν προλάβω να βρεθώ δίπλα του.
Το συγκεκριμένο άτομο είχε κάνει επανειλλημένως ασκήσεις εισόδου εξόδου αυτό όμως δεν εμπόδισε ένα παρά τρίχα ατύχημα να συμβεί σε 1 μέτρο νερό με εμένα να κοιτάω ανήμπορος να βοηθήσω έγκαιρα.
Από τότε και μετά έμαθα το μάθημά μου, κάτι που δεν υπάρχει στα εγχειρίδια της BCU.
Αν έχετε στην ευθύνη σας αρχάριο ΜΗΝ ΤΟΥ ΒΑΖΕΤΕ ΠΟΔΙΑ η αν του βάλετε κοιτάξτε να ειναι τόσο χαλαρή που να φεύγει με την πρώτη υποψία πίεσης.
Reply
#2
απο το παραμικρο λάθος μπορεί να συμβεί ατύχημα...Και δεν είναιε εύκολο να κολυμπήσεις 100μ ταχυτατα ωστε να το προλάβεις...
ΚΑΓΙΑΚ ,ΣΚΙ ,ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΒΟΥΝΑ.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ......
Reply
#3
Καλά,  η BCU δεν το γράφει,  μην μας πεις ότι δεν το έχεις συζητήσει ποτέ με την  "παρεούλα",  μεταξύ μας ;
Η πρώτη ενημέρωση περί ποδιάς είναι ότι η πλαστική ξεκουμπώνει μόνη της με αυθόρμητο σπρώξιμο των ποδιών,  ενώ η λαστιχένια δεν ξεκουμπώνει αν δεν τραβηχτεί η.θηλιά.
Στον αρχάριο ποτέ ποδιά και στον ανέτοιμο μόνο πλαστική…
Reply
#4
Πλαστική είχε! Το θέμα δεν είναι το υλικό της πόδιας αλλά το λάστιχο που την συγκρατεί. Εγώ όπως γνωρίζετε χρησιμοποιώ composite σκάφη. Σε αυτά το γείσο δεν είναι στρογγυλεμένο όπως στα πλαστικά και το λάστιχο της πόδιας γαντζώνει βαθιά. Καλό είναι να το γνωρίζουν αυτό οι αρχάριοι. Η μόνη λύση είναι η παλιά ξεχειλωμένη ποδιά η δύο τουλάχιστον νούμερα μεγαλύτερη.  Εκεί όμως που καταλήγω είναι ότι το sea kayak δεν είναι για όλους. Υπάρχουν άνθρωποι που στη θάλασσα είναι ατυχήματα που περιμένουν να συμβούν. Δεν θα τους συμβούν σήμερα ίσως αλλά κάποια στιγμή θα γίνουν. Είναι εύκολο να κανείς μια δύο βόλτες το μήνα αλλά αν πεις ότι θα μάθεις sea kayak και θα ταξιδέψεις με αυτό εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν. Το συγκεκριμένο άτομο έκανε kayak για χρόνια χαλαρά καμμία δεκαριά φορές το χρόνο αλλά ποτέ δεν ένοιωσε άνετα στη θάλασσα. Φοβόταν το νερό. Κάθε επαφή έφερνε ξαφνική σαστιμάρα προτού αναλάβει ηλογική και δώσει λύση. Ο kayaker πρέπει να αγαπάει τη θάλασσα. Να την θεωρεί σπίτι του. Θυμάμαι ένα φίλο να μου λέει ότι το κεφάλι πρέπει να θέλει να πέσει στο νερό για να βγει σωστά το high brace. Έτσι είναι. Δεν φτάνουν οι τεχνικές και τα μπράτσα. Πρέπει να αγαπάς τη θάλασσα και να μην τη φοβάσαι. Για μένα αν κάποιος δεν έχει την απαραίτητη ψυχραιμία όντας ανάποδα κάτω από το νερό να κάνει αυτή την πολύ απλή κίνηση απλά δεν κάνει για sea kayak ακόμα. Ίσως πρέπει να κολυμπήσει αρκετά και να μάθει στοιχειωδώς τουλάχιστον ελεύθερη κατάδυση και ύστερα να ξαναδοκιμάσει.
Reply
#5
Είναι πάρα πολλή εύστοχη η επισήμανση σου Γιώργο,  η άνεση με τη θάλασσα είναι ειδική και όχι γενική ιδιότητα θάρρους.
Όσο κι αν ξενίζει στο άκουσμα,  μπορεί κάλλιστα κάποιος να είναι γενναίος αλεξιπτωτιστής και φοβητσιάρης κολυμβητής,  δεν έχει να κάνει...
Μου κάνει πάντως εντύπωση που δεν ξεκούμπωσε πλαστική ποδιά με το σπρώξιμο των ποδιών,  έστω και με δυνατό λάστιχο,  έστω και στο αγκιστρωτό αυλάκι των πολυεστερικών,  νόμιζα ότι ο καθοριστικός παράγοντας είναι μόνο η ελαστικότητα του υλικού.
Reply
#6
Έτσι νόμιζα και εγω. Η συγκεκριμένη ήταν η nylon της palm. Αν βρεθείς τούμπα δοκίμασε να τη βγάλεις με σπρώξιμο ποδιών. Έως αδύνατο! Τέλος πάντων τέλος καλό όλα καλά. Την πρυάδα που πήρα πάντως δεν θα την ξεχάσω.
Reply
#7
(09-05-2013, 08:24 PM)aegeanpaddlers link Wrote: ...Η συγκεκριμένη ήταν η nylon της p _ _ _ ...
Άντε τώρα να συμπεράνεις αν είναι καλή ή κακή,  χε χε !
Reply
#8
(09-05-2013, 08:57 PM)thanassis link Wrote: Πρέπει να αγαπάς τη θάλασσα και να μην τη φοβάσαι. Για μένα αν κάποιος δεν έχει την απαραίτητη ψυχραιμία όντας ανάποδα κάτω από το νερό να κάνει αυτή την πολύ απλή κίνηση απλά δεν κάνει για sea kayak ακόμα. Ίσως πρέπει να κολυμπήσει αρκετά και να μάθει στοιχειωδώς τουλάχιστον ελεύθερη κατάδυση και ύστερα να ξαναδοκιμάσει.

Ίσως θα ήταν χρήσιμο, για εσάς που παρέχεται σχετικές υπηρεσίες, να αναπτύξετε μια μέθοδο αναγνώρισης των "δύσκολων" ατόμων. Για παράδειγμα ο σωματότυπος, χονροειδώς, προϊδεάζει για τις δυνατότητες στο νερό. Αλλιώς θα συμπεριφερθεί ένας εκτόμορφος, διαφορετικά ο μεσόμορφος(θερμορύθμιση, ειδικό βάρος κτλ).
Reply
#9
Η δική μου ποδιά είναι μια πάλμ νεοπρενίου  , ποιοτική αλλά πολύ σφιχτή και δεν βγαίνει με σπρώξιμο παρά μόνο με τη λαβή.  Μία φορά , όταν συνεχόμενα τουμπάριζα επίτηδες για προπόνηση , έβαλα κατά λάθος την λαβή μέσα από το χείλος με αποτέλεσμα  να μην μπορώ να απελευθερωθώ. Βγήκε τελικά βάζοντας τα δάχτυλα δεξιά – αριστερά κάτω από το χείλος όπως είχα δοκιμάσει έξω από το νερό.
Αν είχα πανικοβληθεί μάλλον θα έσκιζα με το μαχαίρι την ποδιά και θα γινόταν μακελειό ! 
Πραγματικά η "υδροβιότητα"  του ατόμου παίζει μεγάλο ρόλο.  Με μεγάλη έκπληξη διάβαζα σε ένα ξένο βιβλίο για θαλάσσιο καγιάκ , ότι η γνώση κολύμβησης δεν είναι απαραίτητη στον καγιάκερ !!! αν είναι δυνατόν.
Reply
#10
Η απασφάλιση με τα δάχτυλα πρέπει να είναι μέρος της εξάσκησης,  γιατί η αφηρημάδα είναι αγιάτρευτο κουσούρι.
Αν περιεργαστείτε ολόγυρα το χείλος μιας σωστής λαστιχένιας ποδιάς,  θα δείτε ότι κάπου στο ύψος των γοφών η ραφή αλλάζει.  Λίγο εμπρός από αυτή την περιοχή,  εκεί που το δαχτυλίδι αρχίζει να στενεύει,  είναι ευκολότερη η διείσδυση των δαχτύλων. 
Φέρνουμε και τα δύο χέρια δίπλα – δίπλα από την ίδια πλευρά, χουφτώνουμε το ύφασμα πάνω στην κούρμπα του δαχτυλιδιού,  τραβάμε με δύναμη προς τα έξω και περνάμε κάτω από το λάστιχο κάποια από τα παράμεσα  ή μικρά δάχτυλα και των δύο χεριών.  Αφού ανοίξαμε ένα πρώτο πέρασμα,  εύκολα συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα δάχτυλα -  όσο σφιχτή κι αν είναι θα ανοίξει.
Μην χάνετε χρόνο προσπαθώντας την περιοχή της πλάτης,  εκεί το περιμετρικό λάστιχο είναι σκόπιμα ενισχυμένο για να υποβοηθάει το κούμπωμα.
Προσοχή σε μία ακόμα κρίσιμη λεπτομέρεια,  τα δάχτυλα μπορεί να είναι καμιά φορά ελαφρά μουδιασμένα από το πολύωρο κράτημα του κουπιού χωρίς να έχουμε δώσει σημασία – πάπαλα !?
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 1 Guest(s)