Γουέδερκόκινκ εναντίον Τράκινκ

[aegeanpaddlers]

Γουέδερκόκινκ (weathercocking) λέγεται στα καγιάκ η τάση ενός κινούμενου σκάφους να στρίβει προς τον άνεμο.
Προκαλείται από μία διαφορά πίεσης μεταξύ της πλώρης και της πρύμνης του σκάφους σας και μπορεί να είναι πολύ ενοχλητική εάν δεν γνωρίζετε πως να τη διορθώσετε.
Ευτυχώς υπάρχουν εργαλεία και τεχνικές που μπορούν να σας κρατήσουν στην πορεία σας ακόμα και όταν φυσάει άνεμος.
Τράκινκ (traking) στα καγιάκ λέγεται ο βαθμός που ένα καγιάκ κρατάει την πορεία του εν πλώ.
Ένα καγιάκ με υψηλό ή "σκληρό" τράκινκ μένει στην πορεία του ακόμα και όταν επιδρά πάνω του τοξοειδής κουπιά ή "σκούπα".
Ένα καγιάκ με σκληρό τράκινκ είναι επιρρεπές στο γουέδερκοκινκ και χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία μπορεί να χρειαστεί εξαιρετική προσπάθεια για να μείνει στην πορεία του.

Όταν κωπηλατείτε προς τα μπρός το νερό κυλάει γύρω από το καγιάκ σας.
Κοντά στην πλώρη, τα στρώματα του νερού μένουν σχετικά παράλληλα μεταξύ τους καθώς κωπηλατείτε.
Σε κάποιο σημείο κατά μήκος του κοίτους (hull) η ροή αλλάζει από γραμμική, όπου το νερό βασικά αγκαλιάζει το κέλυφος του κοίτους, σε τυρβώδη.
Κοντά στην πρύμνη του καγιάκ σας η ροή αποκολλάται από το κοίτος και προκαλεί δίνες επίσης κοντά στην πρύμνη του σκάφους σας.

Οι διαφορετικές ροές γύρω από το καγιάκ σας δημιουργούν τις διαφορές πίεσης που προξενούν το γουέδερκόκινκ.
Κοντά στην πλώρη του καγιάκ το νερό είναι σχετικά ανενόχλητο και διατηρεί υψηλή πίεση.
Καθώς η ροή συνεχίζει κατά μήκος του κοίτους, η τυρβώδης ροή δημιουργεί λιγώτερη πίεση και κοντά στην πρύμνη όπου σχηματίζονται οι δίνες έχετε το σημείο της μικρότερης πίεσης.
Έτσι όταν ο άνεμος φυσάει με την ίδια ένταση κατά μήκος του σκάφους σας, η υψηλή πίεση κοντά στην πλώρη βοηθάει στην σταθεροποίηση της στο νερό, ενάντια στον άνεμο και οι πρυμναίες περιοχές του κοίτους κοντά στις χαμηλές πιέσεις εκτρέπονται κατά την διεύθυνση του ανέμου.
Αυτό κάνει την πλώρη να φαίνεται να στρίβει προς τον άνεμο.

Καγιάκ με σκληρό τράκινκ δεν έχουν ανοσία στις διαφορές πίεσης που προξενούν το γουέδερκόκινκ και τα περισσότερα καγιάκ με σκληρό τράκινκ δεν ανταποκρίνονται καλά στις τοξοειδείς κουπιές χωρίς σημαντική κλίση του σκάφους. (edging)
Αυτό μπορεί να κάνει δύσκολη την αντιστάθμιση του γουέδερκόκινκ μόνο με τεχνικές.
Ένα καγιάκ με σκληρό τράκινκ μπορεί να χρειάζεται πηδάλιο (rudder) η πτερύγιο. (skeg)

Το πτερύγιο (skeg) πέφτει και μαζεύεται από το χαμηλώτερο σημείο της πρύμνης του σκάφους σας.
Λειτουργεί με το να κινείται μέσα σε υψηλή πίεση και να προσθέτει επιφάνεια.
Φανταστείτε όλη την τύρβη γύρω από την πρύμνη του καγιάκ σας.
Όσο απομακρύνεστε από αυτή τόσο λιγώτερο γίνεται αισθητή.
έτσι, όταν ρίχνετε το σκέγκ, όσο πιο βαθειά πηγαίνει τόσο λιγώτερη τύρβη συναντά.
Όταν αγγίξει υψηλότερες πιέσεις αντισταθμίζει το γουέδερκόκινκ.
Επιπρόσθετα, παρέχει περισσότερη υφάλια επιφάνεια που ο αέρας θα πρέπει να σπρώξει και βοηθάει στο να σταματήσει το γουέδερκόκινκ.
Μεταβάλλετε την βύθιση του σκέγκ μέχρι του σημείου όπου σταματά το γουέδερκόκινκ.
Εάν το βυθίσετε περισσότερο μπορεί να προξενηθεί λίκοκινκ (leecocking) που είναι το αντίθετο του γουέδερκόκινκ.

Ένα πηδάλιο πέφτει πίσω από το σκάφος σας και μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να σας βοηθήσει να στρίψετε το σκάφος σας.
Για το γουέδερκόκινκ δουλεύει όπως και το πτερύγιο κατά το ότι παρέχει επιπλέον επιφάνεια και μπορεί να έρθει σε επαφή με περιοχές υψηλών πιέσεων, αλλά επειδή δεν βυθίζεται τόσο πολύ όσο το πτερύγιο είναι απίθανο να συναντήσει τόσο υψηλές πιέσεις.
Ένα πηδάλιο μπορεί επίσης να ανακατευθύνει την ροή καταπολεμώντας έτσι το γουέδερκόκινκ.
Εάν το καγιάκ σας στρέφεται προς τον άνεμο δεξιά, πατήστε το πηδάλιο λίγο αριστερά και κρατήστε το σταθερό.
Αυτό σταματάει το γουέδερκόκινκ.

Ιδανικά θέλετε να έχετε ένα καγιάκ που ανταποκρίνεται αμφοτέρως σε τεχνικές και σε εξοπλισμό για να αντισταθμίσει το γουέδερκόκινκ.
Για να βρείτε κάποιο θα πρέπει επίσης να λάβετε υπ'όψιν την ικανότητα του κοίτους να ανταποκρίνεται στο γουέδερκόκινκ με τρόπο αποτελεσματικό.
Ένα κοίτος που επιτρέπει στον κωπηλάτη να διορθώνει εύκολα το γουέδερκόκινκ, ή με τοξοειδείς είτε με κλίση, φαίνεται λιγώτερο επηρεασμένο ακόμα και αν είναι πιο επιρρεπές στο γουέδερκόκινκ από ένα καγιάκ που δεν ανταποκρίνεται καλά στις κλίσεις η στις τοξοειδείς κουπιές, όπως συχνά μπορεί να είναι τα καγιάκ με σκληρό τράκινκ.

[thanassis]

Ιδανικά θέλετε να έχετε ένα καγιάκ που ανταποκρίνεται αμφοτέρως σε τεχνικές και σε εξοπλισμό για να αντισταθμίσει το γουέδερκόκινκ.
Για να βρείτε κάποιο θα πρέπει επίσης να λάβετε υπ'όψιν την ικανότητα του κοίτους να ανταποκρίνεται στο γουέδερκόκινκ με τρόπο αποτελεσματικό.
Ένα κοίτος που επιτρέπει στον κωπηλάτη να διορθώνει εύκολα το γουέδερκόκινκ, ή με τοξοειδείς είτε με κλίση, φαίνεται λιγώτερο επηρεασμένο ακόμα και αν είναι πιο επιρρεπές στο γουέδερκόκινκ από ένα καγιάκ που δεν ανταποκρίνεται καλά στις κλίσεις η στις τοξοειδείς κουπιές, όπως συχνά μπορεί να είναι τα καγιάκ με σκληρό τράκινκ.

Ο συμβιβασμός θα μπορούσε να είναι ένα στενό σκάφος με μέτριο και παραπάνω rocker σε συνδιασμό με skeg?

[giorgos ormanoglou]

Έτσι ντε,  αυτές είναι συζητήσεις αντάξιες του φόρουμ,  μπράβο Γιώργο !
Πολύ σωστά σημειώνεις,  ότι το σκληρό τράκινκ,  που συνδέεται με το μεγάλο ίσαλο μήκος και σχετίζεται με την απουσία ρόκερ,  αναμειγνύεται με διττό τρόπο.  Αφενός κάνοντας το κύτος εκ προοιμίου επιρρεπέστερο στο γουέδερκόκινκ και αφ ετέρου δυσκολεύοντας τις διορθώσεις με τις πάσης φύσεως στρεπτικές τεχνικές,  εκτός βέβαια από τη σαρωτική παρέμβαση του πηδαλίου  (ώσπου και αυτό να ξενερίσει και να αδρανοποιηθεί στις κορυφογραμμές). 
Από κει και πέρα, τα υδροδυναμικά γεγονότα που τόσο καλοδιατυπωμένα και αναλυτικά περιγράφεις υποδεικνύουν τη φυσική τάση,  ας ξεκινήσω από εκεί και ας συνεχίσω περιγράφοντας το οπλοστάσιο των σχεδιαστικών παρεμβάσεων που έχουν στη διάθεσή τους οι ναυπηγοί για να μπαλανσάρουν το φαινόμενο,  περνώντας και στην εισήγηση που κάνει με  μορφή ερωτήματος ο Θανάσης.
Η τάση για γουέδερκόκινκ,  λοιπόν,  μπορεί να ρυθμιστεί σχεδιαστικά,  με το συγκριτικό προφίλ της πλώρης και της πρύμνης,  κυρίως  μέσα αλλά δευτερευόντως και έξω από το νερό.
Αναλυτικότερα,  το συγκριτικό ρόκερ της πλώρης ως προς το αντίστοιχο της πρύμνης είναι που καθορίζει τον βαθμό στον οποίο τα δύο σκέλη ανθίστανται στα υδροδυναμικά τερτίπια και  αναδείχνουν το σκέλος που θα παρασύρεται περισσότερο στο πλαγιοκόπημα.  Πιο σταθεροποιημένο σε βάρος του άλλου είναι το άκρο με το λιγότερο ρόκερ,  ή  -ένα και το αυτό-  με το συγκριτικά εκτενέστερο βυθισμένο προφίλ.  Με πιο απλα λόγια,  εξαρτάται από το εάν το κύτος είναι πιο καρινάτο μπρος ή πιο καρινάτο πίσω. 
Το πτυσσόμενο σκέγκ δεν κάνει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο παρά να προσαρμόζει αυτή την ισορροπία στις εκάστοτε ανάγκες.
Η τεχνική,  εξάλλου,  να γέρνουμε το σώμα πίσω στο σερφ είτε η υπόδειξη να μετατοπίζουμε όπισθεν τα φορτία μας όταν προμηνύεται πρίμα ή δευτερόπριμη ρότα,  εκεί αποσκοπούν,  να βυθίσουν πρύμνη.
Τότε,  θα σκεφτεί καθένας,  γιατί δεν πλάθονται εξ αρχής τα σκάφη με πιο μαχαιρωτές πρύμνες και κουρμπαριστές πλώρες να μη χρειαζόμαστε σκεγκ και να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με το ανεπιθύμητο γουέδερκόκινκ ;
Υπάρχουν και τέτοια ουδέτερα σκάφη,  ή ακόμα και κάποια σχεδιασμένα αποκλειστικά  για σερφ,  που εκδηλώνουν το αντίστροφο φαινόμενο,  το λικόκινκ,  δηλαδή την τάση να στρέφονται υπήνεμα στον καιρό.
Αλλά για τα πολυδύναμα περιηγητικά καγιάκ τίθενται απαγορευτικοί περιορισμοί.  Τα υδροδυναμικά παιχνιδίσματα της ροής ένθεν και ένθεν του κύτους δεν οδηγούν σε ολοκληρωτικό ορτσάρισμα  90 μοιρών αλλά προϊούσας της γωνίας ως προς τον καιρό αποδυναμώνουν βαθμηδόν την τάση για γουέδερκόκινκ και μετά τις 40 - 60 μοίρες την αντιστρέφουν. 
Έτσι,  σκάφος που κινείται εμπρός αλλά αφήνεται να προσαρμοστεί ανενόχλητο,  θα ισορροπήσει  αυθόρμητα  -ανάλογα και με την ταχύτητα-  σε αυτά τα πλαίσια γωνίας πλεύσης.  Από κει και πέρα όλα λειτουργούν ανάποδα.  Τα ανθεκτικά στο γουέδερκόκινκ καλιμπραρίσματα μουλαρώνουν και αρνούνται να στραφούν περισσότερο προσήνεμα όσο και να πασχίζει ο κωπηλάτης.  Προβάλλει ορατός κίνδυνος αδυναμίας να κατευθυνθούν στον προορισμό τους.  Αντιλαμβάνεστε λοιπόν,  ότι το γουέδερκόκινκ δεν είναι μία σχεδιαστική αποτυχία,  αλλά ένα αναγκαίο κακό !
Οι σχεδιαστές συχνά προσπαθούν να μερίσουν τις επιδράσεις σταθμίζοντας και τη συγκριτική ανύψωση της πλώρης και της πρύμνης έξω από το νερό για να ορθώνουν άνισες μετωπικές επιφάνειες εκτεθειμένες στον πλάγιο άνεμο.  Με όλους αυτούς τους παράγοντες να αναμειγνύονται και να αντιμάχονται ποικιλοτρόπως μπορούμε να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε όλοι,  πώς κάθε μοντέλο της αγοράς διατηρεί  τη δική του μοναδικότητα, γιατί η τεχνογνωσία αποκομίζεται μόνο με συνεχή έρευνα και γιατί ο πονοκέφαλος των ναυπηγών να  ψάχνονται στις ύστατες λεπτομέρειες,  δε βρίσκει αναπαμό πουθενά. 

[aegeanpaddlers]

Το ρόκερ και η "στενότητα" βοηθάνε στην ευκινησία και το σκέγκ στο τράκινκ οπότε ναί.
Εξ' άλλου αυτή είναι και η πιο συνηθισμένη γραμμή που ακολουθούν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι
σχεδιαστές.

[giorgos ormanoglou]

Γιώργο,  το ρόκπουλ αλόου είναι της γενιάς χωρίς σκέγκ ;   
Είναι ευκαιρία να μάθουμε από σένα για τη συμπεριφορά ενός σκάφους,  καλιμπραρισμένου άπαξ από το εργοστάσιο.  Ιδιως στην ευχαίρεια να στρίβεται προσήνεμα,  με δυνατούς αντίθετους αέρηδες. 
Διάβασα σε κάποιο τεστ ότι ανεβάζοντας ταχύτητα αναρροφά πρύμνη αυξάνοντας και την ανάσχεση,  θα ήθελα να ξέρω τις εντυπώσεις σου.

[thanassis]

Σε ένα σκάφος για δίήμερες εκδρομές, προπόνηση και λίγο παιχνίδι(υποθέτω μικρού ή μεσαίου όγκου), τo skeg θα το θεωρούσαμε απαραίτητο ή συμβιβασμό για διορθώσουμε ( ή να προσθέσουμε) σχεδιαστικές δυνατότητες/ικανότητες του κύτους;
Με δεδομένη τη χρήση ποιά θα ήταν η βέλτιστη εφαρμογή, η ένα καλοσχεδιασμένο κύτος ή ένα κύτος που εμφανίζει γουέδερκόκινγκ, σκεπάζοντας τη συμπεριφορά αυτή με ένα skeg, θεωρόντας ότι μ΄αυτό τον τρόπο έχω "πλουραλισμό" στη συμπεριφορά;

[giorgos ormanoglou]

Νομίζω,  Θανάση,  τα είπες όλα μόνος σου,  εκφράζοντας τη δυναμική εξέλιξη που τρέχει γύρω μας...
Τέλειο σκάφος,  καλιμπραρισμένο μονομιάς για όλες τις δουλειές δε γίνεται - το εμποδίζουν οι Φυσικοί Νόμοι.
Ετσι,  η ελάχιστη δυνατή παραχώρηση στην απλότητα των ινουι,  καταλήγει να είναι το πτυσσόμενο σκεγκ.

[thanassis]

Το θέμα που άνοιξε Γιώργο ο aegeanpaddlers, ήρθε στην καταλληλη στιγμή για εμένα. Το καγιάκ που κατασκέυασα είχε φήμη ώς σκάφος με έντονο weathercocking. Αποφάσισα λοιπόν, την περίοδο εκείνη, να εγκαταστήσω skeg για να σκεπάσω το φαινόμενο. Η κατάληξη τελικά είναι να έχω ένα σκάφος το οποίο είναι ιδιαιτέρως παιχνιδιάρικο με το skeg επάνω, να κωπηλατείται χωρίς ιδιαίτερες διορθωσεις σε ήρεμη/μέτρια θάλασσα με μίσό skeg άλλα σε πλάγιο ή πίσω καιρό(οι θαλασσινές ορολογίες δεν μου είναι προσφιλείς καθότι στεργιανός...) να μην μου είναι αρκετό, σε πολλές περιπτώσεις, σε πλήρη έκταση το skeg. Στο σερφ, όπως το αντιλαμβάνομαι, είναι θέμα γούστου άν θέλεις παιχνίδι ή όχι οπότε κάνεις και τις ανάλογες ρυθμίσεις.
Anyway, που θα έλεγαν κι οι σωτήρες μας Αμερικανοί, κάθε άποψη επί του θέματος προσθέτει κάτι σ΄αυτό που ψάχνω, ιδιαίτερα τώρα που έχω βάλει το σκάφος στα pits  για μετατροπή στο deck. Για το λόγο αυτό προσπαθώ να αντλήσω γνώμες, περισσότερο προσωπικές, κατασταλαγμένες, με άποψη.Γνώμες που από εμπειρία προτιμούν ή απορρίπτουν λ.χ. την ευελιξεία για το τράκινγκ ή το αντίθετο.

[aegeanpaddlers]

Γιώργο,  το ρόκπουλ αλόου είναι της γενιάς χωρίς σκέγκ ;   
Είναι ευκαιρία να μάθουμε από σένα για τη συμπεριφορά ενός σκάφους,  καλιμπραρισμένου άπαξ από το εργοστάσιο.  Ιδιως στην ευχαίρεια να στρίβεται προσήνεμα,  με δυνατούς αντίθετους αέρηδες. 
Διάβασα σε κάποιο τεστ ότι ανεβάζοντας ταχύτητα αναρροφά πρύμνη αυξάνοντας και την ανάσχεση,  θα ήθελα να ξέρω τις εντυπώσεις σου.

Δυστυχώς οι απόψεις μου για το σκάφος δεν είναι ολοκληρωμένες αφού έχω κάνει λίγα μίλια μαζί του σε πολύ απαιτητικό περιβάλλον
που λίγη χρόνο μου άφηνε να εντρυφήσω πάνω στην συμπεριφορά του.
Περισσότερα όταν το φέρω στην Ελλάδα γιατί προς το παρόν είναι ακόμα στην Ουαλλία.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση στα σίγουρα ήταν η άνεσή του.
Σου παραθέτω προς το παρόν μερικές φωτό και τα υπόλοιπα μέσα στο '13

[aegeanpaddlers]

Το θέμα που άνοιξε Γιώργο ο aegeanpaddlers, ήρθε στην καταλληλη στιγμή για εμένα. Το καγιάκ που κατασκέυασα είχε φήμη ώς σκάφος με έντονο weathercocking. Αποφάσισα λοιπόν, την περίοδο εκείνη, να εγκαταστήσω skeg για να σκεπάσω το φαινόμενο. Η κατάληξη τελικά είναι να έχω ένα σκάφος το οποίο είναι ιδιαιτέρως παιχνιδιάρικο με το skeg επάνω, να κωπηλατείται χωρίς ιδιαίτερες διορθωσεις σε ήρεμη/μέτρια θάλασσα με μίσό skeg άλλα σε πλάγιο ή πίσω καιρό(οι θαλασσινές ορολογίες δεν μου είναι προσφιλείς καθότι στεργιανός...) να μην μου είναι αρκετό, σε πολλές περιπτώσεις, σε πλήρη έκταση το skeg. Στο σερφ, όπως το αντιλαμβάνομαι, είναι θέμα γούστου άν θέλεις παιχνίδι ή όχι οπότε κάνεις και τις ανάλογες ρυθμίσεις.
Anyway, που θα έλεγαν κι οι σωτήρες μας Αμερικανοί, κάθε άποψη επί του θέματος προσθέτει κάτι σ΄αυτό που ψάχνω, ιδιαίτερα τώρα που έχω βάλει το σκάφος στα pits  για μετατροπή στο deck. Για το λόγο αυτό προσπαθώ να αντλήσω γνώμες, περισσότερο προσωπικές, κατασταλαγμένες, με άποψη.Γνώμες που από εμπειρία προτιμούν ή απορρίπτουν λ.χ. την ευελιξεία για το τράκινγκ ή το αντίθετο.

Πρόσθεσα δύο παραγράφους για τα πτερύγια και τα πηδάλια μήπως και σου δώσουν καμμιά ιδέα.