09-29-2012, 03:14 PM
Μπαίνω στην θάλασσα και ανοίγομαι περίπου ένα μίλι, ξαφνικά βλέπω πουλιά να πετάνε και πάω κοντά...Βρίσκομαι πάνω απ΄τό μεγαλύτερο κοπάδι από ψάρια που έχω δει ποτέ μου!!! Σαρδέλες....Σέρνω δυό soft plastics ψαράκια με μυρωδιά ( αγορασμένα από Αμερική). Αποφασίζω να κάνω κύκλους γύρω από το κοπάδι ελπίζοντας ότι τα κυνηγόψαρα θα αρπάξουν ένα από τα ψαράκια...Περνάει περίπου ένα δεκάλεπτο χωρίς τίποτα να αλλάξει...σταματάω το κουπί και χαζεύω τις σαρδέλες που κυριολεκτικά κάνουν την θάλασσα να βράζει προσπαθόντας απεγνοσμένα να βγούν όσο πιο κοντά στην επιφάνεια γίνεται....Ξαφνικά ακούω το νερό να κινήται και τότε κατάλαβα ότι δεν ψάρευα μόνος μου....Η ακριβοθόριτη φώκια του Αιγαίου αναδύεται στα πέντε μέτρα από το καγιάκ και βάζει τέλος σε κάθε ελπίδα για να πιάσω κάτι...25 χρόνια αλονίζω αυτές τις θάλασσες πρώτη φορά συναντάω φώκια.. Επιτακτική ανάγκη η αγορά αδιάβροχης κάμερας...
Πάντα ψηλά μένει η κορφή άν 'ειν και χιονισμένη,
Τόν βράχο δέρνει η θάλασσα μα πάντα βράχος μένει..
Τόν βράχο δέρνει η θάλασσα μα πάντα βράχος μένει..