Μετά από σχεδόν 3 χρόνια ασχολίας εδέησα και τελείωσα το Pax.
Χθες ήταν η πρώτη επαφή με το νερό. Ομολογώ ότι θέλει λίγη δουλίτσα ακόμη για να το φέρω στα μέτρα μου. Το καθισματάκι που έφτιαξα δε με βόλεψε (καθότι το έφτιαξα από τα γνωστά ρετάλια που βρίσκω στο υπόγειό μου). Η .... φοβερή ανθρακονημάτινη πλατούλα που κατασκεύασα μου πέφτει χαμηλά (...εχμ!...ρετάλια και ανθρακόνημα μας κάνουν έναν "τίμιο" Μέσο Όρο....ε!
). Πρέπει επίσης, ν΄ αποφασίσω πού θα βάλω τα knee braces και άλλα τέτοια τραγικά.Στα πρώτα 3km που το δοκίμασα δείχνει να είναι πιο γρήγορο από το North Bay (το προηγούμενό μου), πιο ... ανισόρροπο και φυσικά πιο στριμοκωλο. Το κουπί έρχεται ευκολότερα στην κάθετη θέση και αυθόρμητα φέρνεις τα γόνατα προς το κέντρο του σκάφους. Θα το δούμε αυτό αργότερα με τη σωστή τοποθέτηση των knee braces. Παραδόξως στρίβει σχετικά εύκολα αν το γύρεις. Ευκολότερα απ΄ότι πίστευα και διάβαζα. Στο ελαφρύ πλάγιο αεράκι που είχε χθες ανοιχτά στη λίμνη έδειξε να χρειάζεται το skeg, όχι όσο το North Bay. Ήδη έχω κάνει την υποδομή για την τοποθέτηση ruder. Στην επόμενη βόλτα θα το δοκιμάσω κι αυτό. Προέχει πάντως να βολευτώ στο cocpit. Για ρολ κτλ ούτε λόγος. Το νερό είναι κρύο ακόμη και φυσικά δεν μπορώ να "πιαστώ" καλά στο σκαφάκι. Δεν το ζύγισα άλλα είναι αρκετά ελφρύτερο από το προηγουμενο.
Στα θετικά της πρώτης βόλτας η πλήρης στεγανότητα των hatch.
Παραθέτω τις γνωστές χαμηλής ποιότητας φωτογραφίες (...που δίνουν όμως τροφή στη φαντασία).
