07-18-2012, 09:50 AM
Δευτερα 16/6, ωρα 18.30, εγω κι ο ξαδερφος μου (με Walden Scout) τα ριξαμε για πρωτη φορα στην Περαια Θεσσαλονικης, απο την δυτικη πλευρα της (στο γνωστο φαναρι του Lidl), στις κεραιες..
Οι εντυπώσεις μου:
Στην αρχη (κι εχοντας κατα νου αυτα που εχουν ειπωθει για τα στενα sit in) προσπαθησα να του παρω (καπως) τον αερα. Δεν ασχοληθηκα τοσο με το κουπι. Μου εκανε εντυπωση το πόσο κουνιοταν (ειχε κι ενα ελαφρυ αερακι και κυματακι). Πανω που ξεθαρεψα λιγακι να κι η πρώτη σβουρα. δηλαδη επεσα μεσα στο νερο (...όντως ειναι απολυτο. Κατι σαν μονοθεσιο.) Με λιγο κυματακι κουνηθηκε, κουνηθηκα κι εγω (αντανακλαστικα, ενω δεν χρειαζοταν) και με εφερε τα πανω κατω.
Πανω που ειχα αρχισει να το μαθαινω, καπακι και μια δευτερη βουτια (το..life jacket κανει δουλεια!).
Και μετα λεω, τι αγχωνεσαι...αστο, οπως παει η ροη...και χαλαρωσα, και το απολαυσα (θυμηθηκα τον φιλο Αντρεα).
Σημειωτεον, παει γρηγορα...πολυ γρηγορα. Βεβαια δεν ξερω - ξερουμε (κι ο ξαδερφος) τιποτα ακομη. Του ξαδερφου μου ειναι πιο τουριστικο. Δεν ειχε καμια τουμπα βεβαια, λογω και του πλατους του (78 cm).
Απο την στιγμη που (ψιλο) χαλαρωσα, αρχισα πραγματικα να το απολαμβανω. Αισθανομουν και δυνατος, ειχα και ορεξη, οποτε ενιωθα οτι μπορουσα να φτασω μεχρι την Επανωμη.
Ωραια αισθηση να πλεεις, να σκιζεις τα κυματα (ειχε και κυματακι χθες, ειδικα στην επιστροφη). Φτασαμε μεχρι την 1η σκαλα της Περαιας και γυρισαμε. Στην επιστροφη βρηκα εναν καποιο ρυθμο, κι ειχα την αισθηση οτι πηγαινα καλουτσικα.
Τις εντυπωσεις του ξαδερφου μου ελπιζω να τις πει κι ο ιδιος οταν κανει εγγραφη στο forum.
Τουλ. εμαθα να το δενω σωστα επανω.
Συνολικα πολυ ομορφη εμπειρια.
Αυριο θα ξαναπαμε.
Οι εντυπώσεις μου:
Στην αρχη (κι εχοντας κατα νου αυτα που εχουν ειπωθει για τα στενα sit in) προσπαθησα να του παρω (καπως) τον αερα. Δεν ασχοληθηκα τοσο με το κουπι. Μου εκανε εντυπωση το πόσο κουνιοταν (ειχε κι ενα ελαφρυ αερακι και κυματακι). Πανω που ξεθαρεψα λιγακι να κι η πρώτη σβουρα. δηλαδη επεσα μεσα στο νερο (...όντως ειναι απολυτο. Κατι σαν μονοθεσιο.) Με λιγο κυματακι κουνηθηκε, κουνηθηκα κι εγω (αντανακλαστικα, ενω δεν χρειαζοταν) και με εφερε τα πανω κατω.
Πανω που ειχα αρχισει να το μαθαινω, καπακι και μια δευτερη βουτια (το..life jacket κανει δουλεια!).
Και μετα λεω, τι αγχωνεσαι...αστο, οπως παει η ροη...και χαλαρωσα, και το απολαυσα (θυμηθηκα τον φιλο Αντρεα).
Σημειωτεον, παει γρηγορα...πολυ γρηγορα. Βεβαια δεν ξερω - ξερουμε (κι ο ξαδερφος) τιποτα ακομη. Του ξαδερφου μου ειναι πιο τουριστικο. Δεν ειχε καμια τουμπα βεβαια, λογω και του πλατους του (78 cm).
Απο την στιγμη που (ψιλο) χαλαρωσα, αρχισα πραγματικα να το απολαμβανω. Αισθανομουν και δυνατος, ειχα και ορεξη, οποτε ενιωθα οτι μπορουσα να φτασω μεχρι την Επανωμη.
Ωραια αισθηση να πλεεις, να σκιζεις τα κυματα (ειχε και κυματακι χθες, ειδικα στην επιστροφη). Φτασαμε μεχρι την 1η σκαλα της Περαιας και γυρισαμε. Στην επιστροφη βρηκα εναν καποιο ρυθμο, κι ειχα την αισθηση οτι πηγαινα καλουτσικα.
Τις εντυπωσεις του ξαδερφου μου ελπιζω να τις πει κι ο ιδιος οταν κανει εγγραφη στο forum.
Τουλ. εμαθα να το δενω σωστα επανω.
Συνολικα πολυ ομορφη εμπειρια.
Αυριο θα ξαναπαμε.