Perception Essence 17

[Pai Mei]

Απέκτησα το εν λόγω σκάφος τον Ιανουάριο του 2011 και υπολογίζω ότι έχω γράψει μαζί του γύρω στα 1100-1200ν.μ., μέχρι σήμερα, σε ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, οπότε νομίζω ότι έχω μια σχετικά ολοκληρωμένη εικόνα για τις δυνατότητες, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του.

Να σημειώσω ότι στα έξτρα που έχω τοποθετήσει, περιλαμβάνονται πηδάλιο και πυξίδα Silva 70p. Για την τελευταία υπήρχε ήδη πρόβλεψη εκ κατασκευής, με ημισφαιρική κοιλότητα στην πλώρη. Η οπτική επαφή με την πυξίδα είναι απρόσκοπτη.

Το συγκεκριμένο Essence είναι PE, αγγλικής κατασκευής. Η Perception δίνει τη δυνατότητα και για επιλογή ενός υλικού το οποίο ονομάζει Airalite, και για τη σύσταση του οποίου δεν έχω βρει ακριβείς πληροφορίες, αλλά απ' ότι λέει η ίδια η εταιρεία συνδυάζει τα καλά του πολυεστέρα (βάρος, ακαμψία) με ένα χαμηλότερο κόστος. Ωστόσο, τα Essence Airalite προορίζονται αποκλειστικά για την αμερικανική αγορά, στην ΕΕ και στην Ελλάδα ως μόνη διαθέσιμη επιλογή υπάρχει το PE.

Πρόκειται για ένα από τα πιο ελαφριά PE της αγοράς, στα 28kg, με μήκος 5,18 και πλάτος 0,58. Είναι ένα μάλλον τυπικό fish σε αρχιτεκτονική, προς το ουδέτερο, με το φαρδύτερο μέρος του μπροστά από το κόκπιτ και με μέτριο ρόκερ στη γάστρα. Το σκάφος διαθέτει στάνταρ skeg το οποίο συνδέεται μέσω συρμάτινης ντίζας με συρταρωτό χειριστήριο στην αριστερή μπάντα του. Η όλη εγκατάσταση είναι προσεγμένη, με την ντίζα προστατευμένη από πλαστικό σωληνάκι, ενώ και η εργονομία του μοχλού είναι μελετημένη.
Το κόκπιτ έχει ύψος 37εκ. στο χείλος, αλλά αυτό που έχει πρακτικά σημασία είναι ότι το Essence έχει ένα από τα πιο ευρύχωρα ντεκ που μπορεί να βρει κανείς σε σκάφος σήμερα. Εγώ είμαι 1.82 και 83kg, αλλά στο σκάφος έχουν νιώσει άνετα και άτομα του 1.87 και 100kg.

To βασικότερο πλεονέκτημα για μένα είναι ότι το κόκπιτ επιτρέπει στα πόδια να είναι σχετικά κάθετα, κάτι το οποίο ευνοεί τόσο την άσκηση πίεσης στα ποδωστήρια, όσο και την άνετη παραμονή στο σκάφος.
Για μένα αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο, διότι απλώς αδυνατώ να παραμείνω για περισσότερα από λίγα λεπτά μέσα σε σκάφη που αναγκάζουν τα πόδια σε οριζόντια θέση -και δυστυχώς αυτά είναι πολλά.
Τα thigh brace είναι ρυθμιζόμενα, με αφρώδες υλικό.
Το κάθισμα, τέλος, είναι από μαλακό, αφρώδες υλικό, με ρύθμιση εδράνου μηρών, αλλά κατασκευαστικά ευαίσθητο, καθότι δεν αποτελεί μία συμπαγή, "ενιαία" με το σκάφος κατασκευή, αλλά συνδέεται με ιμάντες και πλαστικά βιδάκια, τα οποία μετά από κάποιες δεκάδες roll θα αρχίσουν να έχουν θέμα. Έχω προσπαθήσει να κολλήσω το κάθισμα με την ενδιάμεση βάση του, με σιλικόνη αλλά κι αυτή δεν κράτησε πολύ... Προς το παρόν είμαι σε αναζήτηση κάποιας καλύτερης λύσης.
Να σημειώσω, ωστόσο, ότι ανατομικά το κάθισμα είναι εξαιρετικά άνετο, η αρνητική κριτική μου επικεντρώνεται αποκλειστικά στον τρόπο στήριξής του και ειδικότερα στα πλαστικά βιδάκια και την βάση του.
Πίσω από το κάθισμα υπάρχει ένας μικρός χώρος για να βάλεις 2-3 μπουκάλια νερό, ένα ζευγάρι πέδιλα κ.λπ μικροπράγματα.

Το φινίρισμα του σκάφους είναι σε γενικές γραμμές πολύ καλό, χωρίς ακατέργαστα τελειώματα από το καλούπι και χωρίς τρύπες στην επιφάνειά του. Έχει μάλιστα και μια σχετικά στιλβωμένη επιφάνεια, που απέχει από την συνήθως ματ υφή των περισσότερων PE σκαφών. Η ίδια η Perception νομίζω ότι κάπου αναφέρει ότι έχει συνειδητά επιλέξει η διατομή του υλικού να είναι η μικρότερη δυνατή, για να εξοικονομηθεί βάρος (το έχει πετύχει, τα περισσότερα PE σε αυτό το μήκος είναι γύρω στα 30-31kg), αλλά το μειονέκτημα είναι ότι βέβαια έχει θυσιαστεί κι ένα μέρος της ακαμψίας.
Στην πράξη, μετά από παρατεταμένη έκθεση αρκετών ημερών στον ήλιο και με εναλλαγές θερμοκρασίας, το σκάφος αποκτά έντονη ευκαμψία, ειδικότερα στην περιοχή της γάστρας, κάτω από τα πόδια του κωπηλάτη.
Εκεί συμβαίνει το ανεπιθύμητο φαινόμενο η γάστρα να πάλλεται, επηρεάζοντας προφανώς και την ποιότητα της πλεύσης.
Δεν γνωρίζω αν συμβαίνει σε όλα τα PE αυτό και σε ποιό βαθμό, άρα δεν θα ήθελα να αδικήσω το Essence, όμως σίγουρα δεν συμβαίνει στα πολυεστερικά σκάφη -και είναι βασικός λόγος για να τα προτιμήσει κανείς, μεταξύ άλλων, εφόσον έχει στο νου του μεγάλες αποστάσεις στην ανοιχτή θάλασσα.

Πλευστικά, το σκάφος είναι με μία λέξη φιλικό.
Προοδευτικότατο σε όλες τις κινήσεις του, με εξαιρετική δυναμική αλλά και στατική ευστάθεια (έχω καταφέρει σχεδόν να κοιμηθώ μέσα ενόσω "ρεμετζαρισμένος"), χωρίς καμία νευρικότητα στον τρόπο με τον οποίο στέκεται στο νερό. Θα σε κάνει, με δυο λόγια, να νιώσεις σαν στο σπίτι σου από τα πρώτα κιόλας λεπτά, ακόμα κι αν δεν έχεις καμία απολύτως καμία εμπειρία από sea-kayak.

Με φορτωμένο καιρό, η αγαπημένη του πλεύση είναι στα όρτσα, όπου μπορεί και διατηρεί μια ικανοποιητική ταχύτητα ανεβοκατεβαίνοντας το κύμα, με έντονο pitch μεν αλλά χωρίς να φρενάρει και να στοπάρει πάνω στο κύμα. Τα φιλικά χαρακτηριστικά του παραμένουν και σε κάθε είδους καιρό, ακόμα και χωρίς στηρίξεις από το κουπί -προφανώς ως έναν βαθμό, δεν μπορείς να αφεθείς χωρίς στηρίξεις σε 8άρι στην μπάντα και να ελπίζεις ότι δεν θα σε ανατρέψει κάποιο κύμα- ενώ και η πρύμα πλεύση είναι απροβλημάτιστη χωρίς τάσεις broaching. Όλα αυτά χωρίς τη χρήση skeg/πηδαλίου.
Προσωπικά, το πηδάλιο το χρησιμοποιώ αποκλειστικά όταν είμαι φορτωμένος, σε καιρό και έχω ήδη γράψει κάποια μίλια, οπότε το κατεβάζω για αποφορτίσω το σώμα μου από τις συνεχείς διορθώσεις.

Το tracking γενικώς είναι πολύ ικανοποιητικό, ακόμα και χωρίς skeg. Ένα μείον, ωστόσο, είναι η σχετικά χαμηλή μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει το σκάφος.
Συνοψίζοντας, είναι ένα σκάφος το οποίο μπορείς να εμπιστευτείς βγαίνοντας στην ανοιχτή θάλασσα. Αν δεν κάνεις κάποιο σοβαρό λάθος, αποκλείεται να σε προδώσει, να σε κάνει να νιώσεις άβολα ή να σε κουράσει. Φυσικά, πάντα λαμβάνοντας υπ' όψιν την μεταβλητότητα και μη-προβλεψιμότητα ενός τόσο δύσκολου περιβάλλοντος, όσο η θάλασσα.
Αν δεν την σεβαστείς, κανένα σκάφος δεν πρόκειται να σε σώσει, όσο καλά σχεδιασμένο/κατασκευασμένο και αν είναι.

Τέλος, παρέλειψα να αναφέρω ότι το σκάφος διαθέτει 2 στεγανά ταμπούκια, πλώρα-πρύμα, κι ένα day-hatch πίσω από τον κωπηλάτη.
Το πλώριο ταμπούκι μπορεί όντως να χαρακτηριστεί στεγανό, αλλά τα πίσω και ειδικά το πρυμνιό βάζει κάποια νερά μετά από αλλεπάλληλα roll. Όχι κάτι ανησυχητικό πάντως, και σίγουρα όχι σε νορμάλ συνθήκες, μονό σε συνεχή roll.

Αυτά προς το παρόν, προσπάθησα να είμαι όσο πιο αντικειμενικός και αμερόληπτος γίνεται, μολονότι δεν κρύβω ότι το σκάφος μου το έχω αγαπήσει... Μου έχει χαρίσει δυνατές συγκινήσεις και το νιώθω σαν ένα κομμάτι του εαυτού μου, κάθε φορά που βγαίνω στη θάλασσα.