09-12-2012, 05:51 AM
Επιτέλους, προσέρχεστε σε διάλογο…! Γιατί, κωπηλατώ που κωπηλατώ -με δική μου ευθύνη φυσικά- μοναχός μου, αν πρόκειται να γράφω και μόνος, ας τα βροντήξω να γυρίσω στο 5 Χ 5, όπου με αποζητάει η παλιοπαρέα, χεχε…
Επειδή βλέπω ότι κούρδισα την ευαίσθητη χορδή σας, να διευκρινίσω ότι καθόλου δεν προτίθεμαι να απαξιώσω την έννοια των «επιδόσεων»…
Αλίμονο, το αντικείμενο ολυμπιακό άθλημα είναι, πάνω στην επίδοση υψώνεται ολόκληρη επιστήμη και ολόκληρη κουλτούρα!
Αυτό που επιθυμώ να αναδείξω, είναι ότι η έννοια της ταχύτητας, καθεαυτής, εμφανίζεται αναπόφευκτα στο καγιάκ με τρόπο δισυπόστατο, αντιφατικό, και δεν μπορεί να εκφράσει μονοσήμαντα τις επιδόσεις κανενός σκάφους.
Ένα πολύ γλήγορο παράδειγμα, που όμως δεν υπολείπεται σε ουσία, για να φανεί πόσο ύπουλα παρεισφρέει η αντίφαση από την πίσω πόρτα.
Ο Pai Mei αναφέρεται στην ίδια μόλις πρόταση στις έννοιες «μέγιστη ταχύτητα» και «επιτάχυνση».
Και καλά, η μέγιστη ταχύτητα είναι συνάρτηση μόνον του μήκους της ίσαλης γραμμής, σε αυτό είμαι σίγουρος συμφωνούμε όλοι.
Έλα όμως, που η επιτάχυνση είναι μοιραίο παρακολούθημα της μάζας, και το μακρύτερο σκάφος αναμένεται να είναι και το βαρύτερο..!
Δεν γίνεται, στα πλαίσια της εξιδανίκευσης, να θεωρήσουμε ότι θα έχουν και ίσα βάρη, γιατί μιλάμε για πραγματικά μοντέλα παραγωγής και όχι για εργαστηριακά πρωτότυπα.
Είμαστε λοιπόν αναγκασμένοι να δεχθούμε, ότι -σε ισότητα των υπόλοιπων συνθηκών- το μακρύτερο σκάφος θα ευνοεί υψηλότερες μέγιστες ταχύτητες και το κοντύτερο υψηλότερες επιταχύνσεις.
Ποιο, άραγε, από τα δύο διεκδικεί πιο βάσιμα τον τίτλο του ταχύτερου ;;;
Η αντίφαση αίρεται μόνον αν προεξοφλήσουμε την υπερπροσπάθεια του κωπηλάτη, παραβλέψουμε τη δική του σπατάλη θερμίδων, αδιαφορήσουμε αν θα τερματίσει περισσότερο ή λιγότερο πεινασμένος…
Γι αυτό -αν προσέξτε- ο αρχικός μου σκεπτικισμός ήταν ότι η ταχύτητα δεν μπορεί να απεξαρτηθεί ποτέ από τη δράση του χειριστή και αν θέλουμε να εστιάσουμε, απομονωμένα, στα ναυπηγικά προσόντα του σκάφους, πρέπει να αναζητήσουμε άλλο τρόπο μέτρησης.
Η ιδεατή ισότητα των λοιπών συνθηκών, που περιγράφει ο Pai Mei, δείχνει -και είναι- πάρα πολύ λογική, διατηρεί όμως ένα αδύνατο σημείο.
Προϋποθέτει, προεξοφλεί σιωπηρά, την αφειδώλευτη καταβολή ισχύος από τον αναβάτη!
Ο Random, από την άλλη, που έχει εξασφαλίσει την υπερεπάρκεια του μυοσκελετικού του συστήματος, πολύ καλά κάνει και αψηφά στην προσωπική του πρακτική όλες αυτές τις μπερδεψούρες..!
Ας αφήσω, για λίγο, να τοποθετηθούν περισσότεροι και σκοπεύω να επανέλθω με βαθύτερη ανάλυση των ισχυρισμών μου...
Επειδή βλέπω ότι κούρδισα την ευαίσθητη χορδή σας, να διευκρινίσω ότι καθόλου δεν προτίθεμαι να απαξιώσω την έννοια των «επιδόσεων»…
Αλίμονο, το αντικείμενο ολυμπιακό άθλημα είναι, πάνω στην επίδοση υψώνεται ολόκληρη επιστήμη και ολόκληρη κουλτούρα!
Αυτό που επιθυμώ να αναδείξω, είναι ότι η έννοια της ταχύτητας, καθεαυτής, εμφανίζεται αναπόφευκτα στο καγιάκ με τρόπο δισυπόστατο, αντιφατικό, και δεν μπορεί να εκφράσει μονοσήμαντα τις επιδόσεις κανενός σκάφους.
Ένα πολύ γλήγορο παράδειγμα, που όμως δεν υπολείπεται σε ουσία, για να φανεί πόσο ύπουλα παρεισφρέει η αντίφαση από την πίσω πόρτα.
Ο Pai Mei αναφέρεται στην ίδια μόλις πρόταση στις έννοιες «μέγιστη ταχύτητα» και «επιτάχυνση».
Και καλά, η μέγιστη ταχύτητα είναι συνάρτηση μόνον του μήκους της ίσαλης γραμμής, σε αυτό είμαι σίγουρος συμφωνούμε όλοι.
Έλα όμως, που η επιτάχυνση είναι μοιραίο παρακολούθημα της μάζας, και το μακρύτερο σκάφος αναμένεται να είναι και το βαρύτερο..!
Δεν γίνεται, στα πλαίσια της εξιδανίκευσης, να θεωρήσουμε ότι θα έχουν και ίσα βάρη, γιατί μιλάμε για πραγματικά μοντέλα παραγωγής και όχι για εργαστηριακά πρωτότυπα.
Είμαστε λοιπόν αναγκασμένοι να δεχθούμε, ότι -σε ισότητα των υπόλοιπων συνθηκών- το μακρύτερο σκάφος θα ευνοεί υψηλότερες μέγιστες ταχύτητες και το κοντύτερο υψηλότερες επιταχύνσεις.
Ποιο, άραγε, από τα δύο διεκδικεί πιο βάσιμα τον τίτλο του ταχύτερου ;;;
Η αντίφαση αίρεται μόνον αν προεξοφλήσουμε την υπερπροσπάθεια του κωπηλάτη, παραβλέψουμε τη δική του σπατάλη θερμίδων, αδιαφορήσουμε αν θα τερματίσει περισσότερο ή λιγότερο πεινασμένος…
Γι αυτό -αν προσέξτε- ο αρχικός μου σκεπτικισμός ήταν ότι η ταχύτητα δεν μπορεί να απεξαρτηθεί ποτέ από τη δράση του χειριστή και αν θέλουμε να εστιάσουμε, απομονωμένα, στα ναυπηγικά προσόντα του σκάφους, πρέπει να αναζητήσουμε άλλο τρόπο μέτρησης.
Η ιδεατή ισότητα των λοιπών συνθηκών, που περιγράφει ο Pai Mei, δείχνει -και είναι- πάρα πολύ λογική, διατηρεί όμως ένα αδύνατο σημείο.
Προϋποθέτει, προεξοφλεί σιωπηρά, την αφειδώλευτη καταβολή ισχύος από τον αναβάτη!
Ο Random, από την άλλη, που έχει εξασφαλίσει την υπερεπάρκεια του μυοσκελετικού του συστήματος, πολύ καλά κάνει και αψηφά στην προσωπική του πρακτική όλες αυτές τις μπερδεψούρες..!
Ας αφήσω, για λίγο, να τοποθετηθούν περισσότεροι και σκοπεύω να επανέλθω με βαθύτερη ανάλυση των ισχυρισμών μου...