λεξικό όρων καγιάκ

[stevv]

Από το σπάνιο βιβλίο «Ονοματολόγιον Ιστιοφόρων 1890», εκδόσεις Ναυτικού Μουσείου Αιγαίου του Ηλία Φ. Κανελλόπουλου που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε λίγα αντίτυπα το 1890 και αποτέλεσε βοήθημα για τους αξιωματικούς του τότε ιστιοφόρου ναυτικού. Μεταξύ άλλων υπάρχουν αυτές οι ονομασίες.

Η επισκαλμίς, η κωπαστή, κουπαστή, το περιτόναιον

Αι κώπαι, τα κουπιά, οι μοχλοί δι ων ερέσσομεν προς κίνησιν των λέμβων
Το εγχειρίδιον της κώπης, το χερούλι, το άνω μέρος της κώπης εφ ου ενεργούσιν οι βραχίονες

Η πλάτη της κώπης, το κάτω μέρος της κώπης το εισαγόμενον εν τω ύδατι

Τα υποπόδια, οι παπασάγκοι των ποδιών, τεμάχια ξύλινα εφ ων στηρίζουσι τους πόδας οι ναύται κατά την ερεσίαν. (ερέσσω-κοπηλατώ, ερέτης-κοπηλάτης)

Το ουράδιον, η γουργούλα la godille, το όνομα τούτο δίδεται εις την κώπην όταν διατίθηται πρύμνηθεν προς κίνησιν της λέμβου. Εν τοιαύτη περιπτώσει ο ναύτης ίσταται όρθιος εν τω θαλάμω (πίσω μέρος της λέμβου) και εστραμμένος προς πρύμναν …κρατών δε αμφοτέρων των χειρών το εγχειρίδιον της κώπης, βυθίζει την πλάτην εν τη θαλάσση και χειρίζει αυτήν εις τρόπον ώστε σχηματίζει πεπλαγιασμένον οκτώ εν τω ύδατι, προς κίνησιν και κυβέρνησιν συνάμα της λέμβου.