καγιάκ-άθληση-φυσική κατάσταση

[chris89]

Φιλε stelio εδω και καποιον καιρό εχώ φτιάξει ενα προγραμμα δικό μου. Εκτος απο ασκήσεις με αλτηρες μπορεις να κανεις και καποιες ασκησεις με το βαρος του σωματος σου που τις θεωρω πολυ καλες (θα σου αναφερω καποιες παρακατω). Εγω δεν χωρίζω μυικές ομαδές και κατα την γνώμη μου ουτε εσύ χρειάζεται να χωρίζεις αφού ασχολείσαι και με το καγιακ. Θεωρω οτι χωρισμος μυικών ομάδων ειναι περισσοτερο για αυτους που κανουν μονο bodybuilding και δεν ασχολουνται με άλλο αθλημα.. Τωρα συγκεκριμένα σε αυτό που με ρώτησες, θα σου πω κάποιες ασκήσεις που κάνω αλλά λαβε υποψιν σου οτι δεν τις κάνω ολες την ιδια μέρα, αλλα διαλέγω μια από κάθε μυική ομάδα και κάνω 3-5 σετ αναλογως τον χρονο που εχω:
- Για δικέφαλους μπορεις να κανεις τις κλασσικές κάμψεις δικεφάλων με αλτηρες ορθιος, καθως και τις λεγομενες καμψεις αυτοσυγκεντρωσης καθιστος.
- Για τρικέφαλους μπορεις να χρησιμοποιησεις το βάρος του σωματος σου κάνοντας push ups όπου οι πηχεις να είναι οσο γινεται περισσοτερο παράλληλοι μεταξυ τους και να ακουμπουν και οι δυο στο δαπεδο (και οι παλαμες επισης) μέχρι και τον αγκωνα και να απέχουν περιπου 10-15 ποντους μεταξυ τους. Στην συνέχεια απλα εκτεινεις τα χερια και ξανακαεβαινεις. Αλλιως μπορεις να παρεις τον αλτηρα, τοποθετεις τον αγκωνα κοντα στο κεφάλι καθως το χερι σου ειναι λυγισμενο με τον αλτηρα να βρίσκεται πισω απο το κεφαλι σου και το σηκωνεις εκτεινωντας το χερι. Με το αλλο σου χέρι καλο ειναι να κρατας τον αγκωνα σου για να μενει σταθερο το χερι.
- Για στηθος μπορεις να κανεις dumbbell flys με αλτηρες, και roller push ups (αμα τα googlαρεις σου τις βγαζει αμεσως τις ασκησεις). Μονο που τα roller push ups χρειαζονται τα αλτηρες που προσθετεις εσυ το βαρος και οχι τα σταθερα βαρακια (θα καταλαβεις τι εννοω οταν το δεις). Μπορείς και απλά να κανεις ανοιχτα push ups. Εγω χρησιμοποιω και λαστιχο για επιπλεον αντισταση αλλα αν δεν εχεις και δεν βαριεσαι μπορεις να κανεις ανοιχτα push ups με προσθετο βαρος στην πλατη (σε μια τσαντα βαζεις πχ μερικες πλακες απο τα βαρακια, ή οτι οτιδηποτε αλλο και την φορας).
- Για πλατη μπορεις να κανεις προβολη (οχι πολυ βαθια), με το ενα χέρι στηριζεσαι στο γονατο σου (οταν κανεις προβολη με το αριστερο ποδι στηριζεσαι με το αριστερο χερι και ομοιως και με το δεξι) και με το αλλο χερι κρατας τον αλτηρα σαν να κρεμεται και τον σηκωνεις λυγιζοντας το χερι μεχρι το μπρατσο σου να ερθει σε οριζοντια περιπου θεση με το δαπεδο. Μια επιπλεον ασκηση ειναι να καθισεις σε μια καρεκλα χωρις χερουλια ή σκαμπο με τα ποδια κλειστα, σκυβεις μπροστα και στα χερια σου κρατας τους αλτηρες σαν να κρεμονται (ομοίως με πριν) και τα σηκωνεις ομοιως με την προηγουμενη σκηση. Φυσικα μπορεις να κανεις και ραχιαιους.
- Για ωμους μπορεις να κανεις πιέσεις ωμων με αλτηρες (ορθιος ή καθιστος), καθως και εκτασεις αλτηρων ορθιος. Εγω κανω και κατακορυφο στον τοιχο και κανω push ups αλλα οχι πολυ ωρα μην ανεβει το αιμα στο κεφαλι!
- Κοιλιακους δεν κανω κανω πολλα στο σπιτι, μονο καποιες ισομετρικες ασκησεις οπως γεφυρα με τους πυχεις ακουμπησμενους στο δαπεδο κ.α τετοιου στυλ, γιατι ουτως ή αλλιως λιωνουμε με αυτα στο muay thai.
- Για τα ποδια μπορεις να κανεις καθισμα σε τοιχο (πλατη ακουμπαει στον τοιχο, ποδια κλειστα να σχηματιζουν περιπου γωνια 90 μοιρων)
που ειναι ισομετρικη ασκηση, μενοντας ακινητος για οσα δευτερολεπτα μπορεις. Αλλιως μπορεις να κανεις προβολες βαθιες κρατωντας τους αλτηρες.

Ελπιζω να σε βοηθησα φιλε μου! Οπότε αμα καποιες ασκησεις απο τις παραπανω σου φαινονται ενδιαφερουσες τις εφαρμοζεις!

[thanassis]

...Να συμμετέχω κι εγώ στη συζήτηση. Οι ασκήσεις που περιγράφεις είναι σωστές, βεβαίως. Αυτό που θα πρέπει να έχουμε κατά νού είναι τί θέλουμε να πετύχουμε. Όπως πολύ σωστά αναφέρεις, δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιούμε ασκήσεις για κάθε μύ ξεχωριστά  αλλά ασκήσεις που γυμνάζουμε μεγαλύτερες μυικές ομάδες (λχ. αρασέ ή ζετέ ή πούς απς).
Πολύ ενδιαφέροντα είναι τα παρακάτω βιντεάκια:

Kayak Core Training Part 1

Kayak Core stability and rotation training

Swiss Ball Rolling Exercises

...και γενικότερα οι ασκήσεις με τη χρήση μπάλας γυμναστικής. Υπάρχει μεγάλη γκάμα ασκήσεων τις οποίες μπορούμε να βρούμε στο ίντερνετ, οι οποίες συνδυάζουν ενδυνάμωση και ισορροπία μαζί. Μειονέκτημά τους η ελλειπή σχετικά εκγύμναση των μυών της πλάτης (πλατύ ραχιαίο, στογγύλοι κτλ). Με ένα μονόζυγο πόρτας μπορούμε όμως να ξεπεράσουμε το πρόβλημα.

Θα πρότεινα μάλιστα, οι ασκήσεις αυτές, με δεδομένο ότι θέλουμε να καλλιεργήσουμε τη γενική αντοχή μας να γίνονται σε μεγάλο αριθμό επαναλήψεων, με ελεγχόμενα διαλείμματα ή ακόμα καλύτερα, με τη μορφή κυκλικής προπόνησης με σταθμούς, όσο αυτό είναι δυνατό στο περιβάλλον ενός σπιτιού.

[giorgos ormanoglou]

Οι ασκήσεις που βρίσκουμε στο διαδίκτυο,  πιθανότατα αφορούν το αθλητικό καγιάκ και ειδικότερα το σπρίντ.
Για το τουριστικό καγιάκ όμως,  που ενδιαφέρει τους περισσότερους από εμάς,  με τις 3, 5, 8 ή και 12 ώρες στο σκάφος,  οι ανάγκες είναι τόσο διαφορετικές όσο εκείνες του μαραθωνοδρόμου από τον σπρίντερ.
Εμάς δεν αναμένεται να μας προδώσει ποτέ η δύναμη,  αυτό που θέλουμε να εξασκούμε είναι η αθρόα οξυγόνωση των μυών,  η ανοχή των τενόντων και συνδέσμων στις άσηπτες φλεγμονές και η ευκινησία  των αρθρώσεων,  δηλαδή στοιχεία που όχι μόνο δεν προάγονται αλλά ζημιώνονται κατάφορα με τις τυπικές ασκήσεις γυμναστηρίου.
Αναρωτιέμαι ποιες ασκήσεις δωματίου θα μπορούσαν να έχουν τα χαρακτηριστικά μεγάλης διάρκειας και ήπιας έντασης,  που  προσομοιώνουν με επιτυχία τις συνθήκες της θάλασσας.

[dimkatso]

Σωστός!!!
Η ένοια'' άσηπτη φλεγμονή'' είναι ιατρικός ορος .Σίγουρα αρκετοί δεν θα τον κατανοήσουν.Η πλούσια και περιγραφικότατη γλώσσα μας θα εχει σίγουρα κάποιες εναλλακτικές λέξεις .
  Χρειάζονται μόνο 5 μέτρα χώρου  και λιγοστά χρήματα για να εχει κάποιος το προσωπικό του κωπηλατήριο εαν τοεπιθυμεί.

[vitamin sea]

Aυτή η συζήτηση κατά την γνώμη μου είναι αποτέλεσμα των καιρικών συνθηκών που κρατούν πολλούς από εμάς καθηλωμένους και εγκλωβισμένους στα σπίτια μας μακριά από την θάλασσα και το αγαπημένο μας άθλημα..Υπομονή αδέρφια!!!

[giorgos ormanoglou]

Δημήτρη και Μάνο,  ευχαριστώ για την άμεση απόκριση,  πράγματι αυτό το ζήτημα προσφέρεται για κουβέντα εκτός εποχής.  Τα νερά κρυώνουν,  ας κρατάμε τουλάχιστον ζεστό το φόρουμ.
Το δύσκολο νομίζω δεν είναι να καταλαβαίνουμε τι είναι οι άσηπτες φλεγμονές,  δηλαδή γενικά οι εσωτερικές πληγές στο μυοσκελετικό σύστημα,  αλλά τις εντελώς εξειδικευμένες ανάγκες της προπόνησης που χρειάζεται για να τις αποφεύγουμε.
Στα αθλήματα δύναμης θα επέλθουν από στιγμιαία υπέρμετρη καταπόνηση,  αδυναμία υπερνίκησης μιας μεγάλης αντίστασης.  Η λύση είναι,  επιμονή στις μεγάλες αντιστάσεις,  περισσότερα κιλά στην μπάρα.
Στο καγιάκ δεν λείπει ποτέ η δύναμη -  ασήκωτη μπάρα υπάρχει,  ασήκωτη κουπιά δεν υπάρχει.  Ο περιοριστικός παράγοντας είναι εδώ η αντοχή στη διάρκεια,  να μπορούμε πολλές ακόμα απανωτές κουπιές,  όταν έχουν ήδη προηγηθεί  10.000  άλλες.
Και ο γρίφος είναι,  μπορεί να σχεδιαστεί μέσα στο δωμάτιο ένα σύστημα προπόνησης που θα παρέχει τα ζητούμενα ερεθίσματα ;  Θα συντομεύει μεν τη διαδικασία αλλά θα φέρνει τα χέρια μας σε συνθήκες τέτοιας βαθμιαίας εξάντλησης,  ώστε να ασκεί και να επεκτείνει τα ατομικά μας όρια ;;;

[thanassis]

Οι ασκήσεις που βρίσκουμε στο διαδίκτυο,  πιθανότατα αφορούν το αθλητικό καγιάκ και ειδικότερα το σπρίντ.
Για το τουριστικό καγιάκ όμως,  που ενδιαφέρει τους περισσότερους από εμάς,  με τις 3, 5, 8 ή και 12 ώρες στο σκάφος,  οι ανάγκες είναι τόσο διαφορετικές όσο εκείνες του μαραθωνοδρόμου από τον σπρίντερ.
Εμάς δεν αναμένεται να μας προδώσει ποτέ η δύναμη,  αυτό που θέλουμε να εξασκούμε είναι η αθρόα οξυγόνωση των μυών,  η ανοχή των τενόντων και συνδέσμων στις άσηπτες φλεγμονές και η ευκινησία  των αρθρώσεων,  δηλαδή στοιχεία που όχι μόνο δεν προάγονται αλλά ζημιώνονται κατάφορα με τις τυπικές ασκήσεις γυμναστηρίου.
Αναρωτιέμαι ποιες ασκήσεις δωματίου θα μπορούσαν να έχουν τα χαρακτηριστικά μεγάλης διάρκειας και ήπιας έντασης,  που  προσομοιώνουν με επιτυχία τις συνθήκες της θάλασσας.

Θα αναγκαστώ να συμφωνήσω με το τελευταίο σχόλιο του vitamin sea, δυστυχώς....
Όσον αφορά τις παρατηρήσεις του giorgos ormanoglou: και τις τρείς συνιστώσες δεν μπορούμε να τις καλλιεργήσουμε, φυσικά, στο περιβάλλον ενός σπιτιού στο βαθμό και στη συγγένεια της κίνησης που θέλουμε. Βέβαια ώς "σπίτι" λογίζω κάτι σαν αυτό που κατοικώ ο ίδιος, ένα διαμέρισμα  τριών υπνοδωματίων με βασικούς χώρους διαβίωσης μιας κλασικής μικροαστικής οικογένειας 4 ατόμων. Εύχομαι βεβαίως η δικιά σας πραγματικότητα να είναι διαφορετική.
Για να καλλιεργήσουμε την οξυγόνωση των μυών δηλ. την αερόβια ικανότητα είτε θα πρέπει να έχουμε προπονητήριο είτε κάτι ανάλογο όπως ποδήλατο/διάδρομο/σκαλί τα οποία όμως, κινητικά δεν σχετίζονται με το καγιάκ. Είμαι της άποψης ότι, για να διατηρήσουμε ένα βασικό επίπεδο αερόβιας ικανότητας, ιδιαίτερα σε περίοδο χειμερίας νάρκης η χρήση μή συγγενών τύπων αερόβιας είναι αποδεκτή.
Σχετικά με τη δεύτερη συνιστώσα,  τις "άσηπτες φλεγμονές", να υποθέσω ότι η αναφορά γίνεται για το όξινο περιβάλλον που δημιουργείται κατά την αναερόβια άσκηση. Ένας πιθανός τύπος προπόνησης που μπορεί να μας διατηρήσει σε περίοδο αποχής, τον οποίο παραθέτω και σε προηγούμενη αναφορά, θεωρώ ότι είναι η κυκλική. Ασκήσεις όχι εξειδικευμένες αλλά με συμμετοχή πολλών μυών (λχ. όρθιο ζετέ), με μικρές αντιστάσεις, πολλές επαναλήψεις ή ακόμα καλύτερα με χρόνο εκτέλεσης της άσκησής και εκτέλεση σε όλο εύρος κίνησής της άρθρωσης για να καλλιεργούμε μαζί και την ευλυγισία...
...την οποία θα πρέπει να αρπάξουμε την ευκαιρία και να τη δουλέψουμε  τώρα, σε κλειστό χώρο και να της δώσουμε την πρέπουσα σημασία γιατί εκτός την αντίσταση που έχει το σκάφος και το κουπί μας, αντίσταση προκύπτει και από τους  ανταγωνιστές δύσκαμπτους μύες σε κάθε μας κίνηση.
Αναμένω απόψεις...

[dan]

  Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση .  Άν λάβουμε υπόψη ότι δεν μας ενδιαφέρει το αγωνιστικό καγιάκ αλλά , όπως
σωστά είπε και ο thanassis , η διατήρηση της αερόβιας ικανότητας πρωτίστως ,  τότε τα κλασσικά  τρέξιμο - ποδήλατο κ.λ.π.
σαν βάση για αντοχή διάρκειας είναι μονόδρομος.  Παράλληλα με ασκήσεις ενδυνάμωσης ώμων -στήθους -πλάτης -κοιλιακών
με λάστιχα (thera band ) που να προσομοιάζουν την κίνηση στο καγιάκ π.χ. ένα ...σκουπόξυλο ! δεμένο στις άκρες με λάστιχα σε σταθερό σημείο.
Μια εξαιρετική δραστηριότητα που συνδυάζει όλα τα παραπάνω είναι το  , παρεξηγημένο στην Ελλάδα ,  nordic walking. 
Δηλαδή γρήγορο περπάτημα με χρήση μπατόν του σκί  , κατά προτίμηση σε ανώμαλο έδαφος. Βάζουμε δύναμη στα χέρια τα οποία παίρνουν το 30% της καταπόνησης .
Και μην ξεχνάμε και το κολύμπι .

[giorgos ormanoglou]

Ο Θανάσης κάνει μία πολύ σημαντική επισήμανση για την ευλυγισία,  που είναι η μία από τις μεγάλες,  δόλιες,  παγίδες της προπόνησης.  Ο καγιάκερ που δεν φροντίζει επιμελώς  να αποκαθιστά με διατάσεις το μήκος ηρεμίας των μυών του και να το προστατεύει από τη μόνιμη βράχυνση,  καταδικάζεται κυριολεκτικά να πασχίζει,  σε κάθε κουπιά,  ενάντια στο ίδιο του το σώμα.
Από εκεί και πέρα και η δική του πρόταση για συμπληρωματική προπόνηση δείχνει να συντίθεται εξ ανάγκης,  αναγνωρίζει και ο ίδιος πως αποτελεσματική προσομοίωση δεν πετυχαίνεται σε συνθήκες δωματίου  (πιθανότατα οποιουδήποτε σπιτιού ή ακόμα και γυμναστήριου)  εκτός ίσως μόνον με το ειδικό κωπηλατήριο. 
Στα κάθε λογής υποκατάστατα λοιπόν που αναζητά εκείνος και όλοι μας,  κρύβονται  -φοβάμαι-  και άλλες μεγάλες παγίδες.

Η Φύση ακολουθεί αδήριτες νομοτέλειες,  ενισχύει γενναιόδωρα καθετί που ασκείται αλλά για να το πετύχει,  αντλεί ανελέητα πόρους από οτιδήποτε αδρανεί.  Βλέπουμε την κουπιά μας  να βελτιώνεται αλματωδώς με την τακτική επανάληψη  ακριβώς χάρη στην απόλυτη εξειδίκευση των νευροφυτικών ερεθισμάτων.  Προοδεύουν προτιμησιακά οι συγκεκριμένοι εθισμοί και oi συγκεκριμένες συναρμογές,  όμως οι παραπλήσιες δράσεις όχι μόνον δεν συμπαρασύρονται στην πρόοδο,  αλλά αντίθετα τείνουν να αποδυναμώνονται.  Στο καγιάκ επιδόσεων οι αθλητές απαγορεύεται να αλλάζουν τύπο κουπιού και γωνία.  Στους ποδηλάτες ακόμα και οι ελάχιστες αλλαγές των ρυθμίσεων τους πισωγυρίζουν για μήνες.  Στους πυγμάχους  -αυτούς τους δυνατούς-  μαίνεται μία ατέλειωτη διαμάχη απόψεων αν πρέπει ή όχι να γυμνάζονται με βάρη.  Οι πιανίστες και οι κλασσικοί κιθαριστές  αποφεύγουν να υποβάλλουν τα δάχτυλά τους σε οποιαδήποτε αλλότρια καταπόνηση.

Το περιηγητικό καγιάκ  -εξάλλου-  έχει μία ιδιαιτερότητα που δύσκολα συναντιέται αλλού στον αθλητισμό.  Οι μύες του ώμου και του αγκώνα απολαμβάνουν τη σπάνια ευκαιρία να εργάζονται για πολλές συνεχόμενες ώρες με τέτοιες χαμηλές εντάσεις και ρυθμούς,  που να προσεγγίζουν περιοδικά αλλά χωρίς να ξεπερνούν το τοπικό γαλακτικό αναερόβιο κατώφλι.  Αυτή η παρατεταμένη υπεραιμία,  με τον κάματο να πλησιάζει μεν αλλά να αναστέλλεται διαρκώς,  παρέχει  το ιδεωδέστερο μικροπεριβάλλον όχι μόνον για τις βιοχημικές αλλά και για τις ανατομικές προσαρμογές που αποτελούν τη βάση της αντοχής.  Την πύκνωση και διεύρυνση του πλέγματος των τριχοειδών αιμοφόρων αγγείων αλλά και τη μεγέθυνση και πολλαπλασιασμό των μιτοχονδρίων στη μυϊκή ίνα.  Η καθεαυτού δύναμη,  με την έννοια της οικοδόμησης μυϊκής μάζας και της ικανότητας υπερνίκησης μεγαλύτερων αντιστάσεων προάγεται επίσης,  με ύστερους ρυθμούς.

Δεν έχω βέβαια την παραμικρή επιφύλαξη για δραστηριότητες που ανεβάζουν το αναπνευστικό αναερόβιο κατώφλι,  σαν το τρέξιμο,  την ποδηλασία,  το κολύμπι ή τις παιδιές,  ασκήσεις κινητικότητας και ευελιξίας και διακριτική τόνωση όσων μυών του κορμού,  κοιλιακών και ραχιαίων,  αναλαμβάνουν στο καγιάκ ισομετρικό έργο.  Μπλέκοντας όμως τα χέρια με μπάρες,  αλτήρες,  ελατήρια και λάστιχα,  από θέληση να τα διατηρήσουμε σε καλή φόρμα τη νεκρή περίοδο,  φοβάμαι μην κάνουμε περισσότερο κακό παρά καλό και γκρεμίζουμε ασυλλόγιστα όσα έχουμε χτίσει. 
Γιατί και την εδραιωμένη κινησιολογία αναστατώνουμε και τις εγκατεστημένες συναρμογές αποσυντονίζουμε και  -έστω από ακατανίκητο πειρασμό- παρασυρόμαστε να δουλεύουμε με μεγαλύτερες αντιστάσεις και να παραβιάζουμε ανηλεώς το γαλακτικό κατώφλι.  Στις μεγάλες αντιστάσεις όμως,  μεγαλύτερες μόλις του 15%  της μέγιστης δύναμης,  η σύσπαση των μυών φράζει τα αιμοφόρα αγγεία που με τον καιρό τείνουν να συρρικνώνονται και να αναστομώνονται,  ενώ σε περιβάλλον υψηλών συγκεντρώσεων γαλακτικού οξέος,  περισσότερου από αυτό που προλαβαίνει να αποδομηθεί ή να αποχετευθεί,  τα μιτοχόνδρια φθείρονται και ψοφάνε.  Τόμπολα !

Μπορεί φυσικά έτσι να αυξάνουμε θεαματικά τη μέγιστη δύναμη και να θαυμάζουμε αυτάρεσκα τους γαστέρες μας να ζωγραφίζονται εντυπωσιακοί,  η πεποίθηση όμως πως αυτή η υπεροπλία θα εξαργυρωθεί την ερχόμενη άνοιξη στο γιαλό,  να αποδειχθεί απατηλή ψευδαπάτη.
Και πριν κρίνετε κάποιοι ίσως υπερβολικά τα παραπάνω θυμηθείτε πόσες φορές στον αθλητισμό έχετε συγκρουστεί με το παράλογο,  αθλητές με φαινομενικά υποδεέστερα σωματικά προσόντα να υπερτερούν σε επιδόσεις…

[stevv]

Καλησπέρα, έχω να μπω στο φόρουμ πολύ καιρό, να ευχηθώ το νέο έτος 2013 που αν και τελειώνει σε 13 δεν το λαμβάνουμε καθόλου υπ όψιν γιατί δεν είμαστε προληπτικοί, να αυξηθεί ο τζίρος στην αγορά, να ανοίξουν επιχειρήσεις,  να έχει λεφτά ο κόσμος να καταναλώνει, η ψυχολογία του κόσμου να ανέβει (όταν υπάρχουν τα λεφτά ανεβαίνει από μόνη της), επίσης να μειωθεί η φορολογία, να σταματήσει ο κατήφορος μήπως και αρχίσει ο ανήφορος της οικονομίας, α και μη το ξεχάσω, υγεία επίσης.

Τελικά από ότι φαίνεται, εδώ όχι μόνο δεν απεχθάνονται το γυμναστήριο (όπως ήθελε ατυχώς να επιβάλλει κάποιος παραπάνω), αλλά αντίθετα τους αρέσει πολύ, όχι απαραίτητα με την εικόνα του κλειστού χώρου με τα όργανα και βάρη που έχουμε όλοι, αλλά έστω και με την ευρύτερη έννοια της γυμναστικής, ανεξάρτητα από τον χώρο, το γήπεδο, την αίθουσα ή το πεδίο που γυμναζόμαστε.
Άλλωστε αν δει κανείς στις αθλητικές ιστοσελίδες του κανόε-καγιάκ  τα φουσκωμένα χέρια των αθλητών και πρωταθλητών, σίγουρα θα αποκτήσει την ολοκληρωμένη εικόνα.
http://www.bcu.org.uk/

Για να είμαστε όμως απολύτως δίκαιοι θα πρέπει να πούμε ότι αυτοί είναι αθλητές και πρωταθλητές οπότε γυμνάζονται για αυτό το άθλημα πολλές  ώρες καθημερινά, ίσως αυτή να είναι και η κύρια ασχολία και εργασία τους, οπότε δεν είναι δυνατόν κάποιος  που δεν προπονείται τόσες ώρες να έχει χέρια  τόσο σφιχτά όσο αυτά των αθλητών, ούτε να έχουν τα μπράτσα του την ίδια περίμετρο με αυτήν των πρωταθλητών του κανόε-καγιάκ. Θα πρέπει λοιπόν πάντοτε να συγκρίνουμε όμοια πράγματα και καταστάσεις αν θέλουμε η κρίση μας να είναι δίκαιη. Σίγουρα όμως ακόμα και αυτός που γυμνάζεται ερασιτεχνικά κάτι θα κερδίσει σε περίμετρο μπράτσου ή σε δύναμη και αντοχή.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα από την ιστορία. Όταν στην Ασία παρουσιάστηκαν μπροστά στον Αλέξανδρο τον Μέγα δρομείς και ζήτησαν να διοργανωθούν αγώνες δρόμου ανάμεσα σε εκείνους και σε στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκείνος αρνήθηκε λέγοντας ότι δεν θα ήταν σωστό οι στρατιώτες του να συμμετάσχουν σε τέτοιους αγώνες διότι οι δρομείς έκαναν για χρόνια και επί πολλές ώρες ημερησίως μόνο ένα πράγμα (το τρέξιμο), ενώ οι στρατιώτες του κάθε ημέρα έκαναν 1,000 διαφορετικά πράγματα οπότε θα ήταν φυσικό οι δρομείς να υπερτερούσαν στο τρέξιμο, αλλά οι στρατιώτες του θα υπερτερούσαν στα 1.000 άλλα διαφορετικά πράγματα.

Για να μην παραξηθώ και δώσω μία λάθος εικόνα, πρέπει να πω η όποια εμπειρία μου σχετικά με γυμναστική δεν προέρχεται από το καγιάκ, αλλά προέρχεται από την ερασιτεχνική αλλά με συνέπεια προπόνηση που έκανα πιο παλιά (last year που λένε) σε αθλήματα γυμναστηρίου.

Γράφω σε αυτό το θέμα για να δώσω κάποια tips σχετικά με τις ασκήσεις με βαράκια είτε αυτές γίνονται στο γυμναστήριο είτε στο σπίτι, προσθέτοντας και εγώ κάτι στα πολύ ενδιαφέροντα που διάβασα από άλλους χρήστες παραπάνω που με την προσωπική τους εμπειρία καταθέτουν χρήσιμα πράγματα και τεχνικές.

Στις ασκήσεις για δικέφαλους με αλτήρες από όρθια θέση  τα πόδια πρέπει να είναι κάπως ανοιχτά, όχι πάρα πολύ, αλλά τόσο όσο να υπάρχει επαρκής στήριξη, να τα κρατάμε συνεχώς σφιγμένα σαν να θέλουμε να γυμναστούν και αυτά συγχρόνως,  και ελαφρώς λυγισμένα (πολύ λίγο) στα γόνατα. Συνήθως βλέπουμε κάποιον να κάνει κάμψεις με αλτήρες για δικέφαλους από όρθια ή καθιστή θέση και φαίνεται να τις κάνει λες και τα πόδια δεν συμμετέχουν καθόλου σαν να είναι "ψόφια' ή σαν να μην υπάρχουν καθόλου. Όταν κάνουμε κάμψεις δικεφάλων με αλτήρες από καθιστή θέση τα πόδια δεν χρειάζεται να είναι ανοιχτά γιατί το κάθισμα μας παρέχει την στήριξη που χρειαζόμαστε, αλλά πρέπει να είναι σφιγμένα, πρέπει να τα σφίγγουμε εμείς σαν να είναι τα γυμνάσουμε και αυτά.
Πάντοτε οποιαδήποτε άσκηση κάνουμε, είτε γυμνάζουμε δικέφαλους είτε τρικέφαλους είτε ώμους, τα πόδια καλό είναι να τα σφίγγουμε.

Για κοιλιακούς προτείνω να γίνονται πάντοτε στο κρεβάτι (όταν γυμναζόμαστε στο σπίτι εννοείται) και ποτέ στο πάτωμα, ακόμα και αν βάλουμε κάτω από την μέση μας το απαραίτητο υπόστρωμα. Ο λόγος είναι ότι το πάτωμα -ακόμα και με τα υποστρώματα που συνήθως βρίσκουμε στο εμπόριο- είναι σκληρό με αποτέλεσμα μετά από έναν αριθμό επαναλήψεων να αρχίσουν οι ενοχλήσεις, ακόμα και ο πόνος. Το στρώμα λοιπόν του κρεβατιού είναι πολύ καλό για κοιλιακούς. Τα χέρια πίσω από το κεφάλι περίπου με τα δάχτυλα πλεγμένα μεταξύ τους (ή όχι πλεγμένα, δίνω περίπου την θέση τους), ή μπορούμε να ακουμπάμε με τα δάκτυλά μας τους κροτάφους μας,  και τα πόδια σηκωμένα με τρόπο ώστε οι μηροί να είναι κάθετοι στο στρώμα και οι κνήμες παράλληλες με το στρώμα. Αρχίζουμε να σηκώνουμε το κεφάλι φέρνοντας την μύτη μας προς τά γόνατα όσο μπορούμε, ενώ παράλληλα την ίδια στιγμή  κινούμε όσο μπορούμε τα γόνατά μας προς  την μύτη μας. Στο σημείο που δεν πάει άλλο η συντονισμένη κίνηση των ποδιών προς την μύτη μας, παραμένουμε με σφιγμένους τους κοιλιακούς για λίγο εκεί, πριν αρχίσουμε να επανερχόμαστε στην αρχική θέση. Οι επαναλήψεις πρέπει να γίνονται με σταθερό ρυθμό, όχι άτσαλα και γρήγορα. Ό καθένας κάνει όσες επαναλήψεις μπορεί, 100 είναι καλές, αλλά και 20 είναι καλύτερες από το καθόλου.  Για να μη κάνουμε λάθος στην ταχύτητα εκτέλεσης των επαναλήψεων, ας θυμόμαστε ότι είναι καλύτερα λίγο πιο αργά παρά λίγο πιο γρήγορα.  Θέλουμε να νοιώσουμε τους κοιλιακούς μας να δουλεύουν, να ανταποκρίνονται ακόμα και να καίνε λίγο μετά από έναν αριθμό επαναλήψεων που αυτός εξαρτάται από την γενική μας φυσική κατάσταση και το πόσο λεπτή μέση έχουμε. Εννοείται ότι τα παραπάνω κιλά στην μέση δυσκολεύουν την άσκηση και μειώνουν τον αριθμό των επαναλήψεων που μπορούμε να κάνουμε. Από αυτά τα περιτά κιλά θέλουμε να απαλαγούμε "καίγοντάς τα".  Όταν συνηθίσετε αυτήν την άσκηση μπορείτε και κάνετε και κάποια παραλλαγή της.

Σε μία περισσότερο θεωρητική βάση παρά σε μία πραγματική, ή τέλος πάντων σε μιά όσο πραγματική βάση γίνεται, το ζητούμενο είναι να έχουμε ένα σώμα από την μέση και επάνω περίπου σαν ανεστραμένο τρίγωνο. Φυσικά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό γιατί υπάρχουν διαφερετικοί σωματότυποι, μεσομορφικοί, ενδομορφικοί, εκτομορφικοί και μίξεις αυτών, οπότε ο βαθμός δυσκολίας αλλάζει ανάλογα. Επίσης τα εδιαφέροντα δεν είναι ίδια για όλους, ούτε ο ελεύθερος χρόνος, ούτε οι υποχρεώσεις, και ούτε είμαστε πάντοτε 25 χρονών με τόσο ελεύθερο χρόνο, διάθεση και στόχο να βγούμε στις παραλίες με ένα σώμα σούπερ ουάου, για να "κάψουμε καρδιές" αναζητώντας την νύφη του φεγγαριού ή της ζωής μας. Άλλωστε οι περισσότεροι που είναι νυμφευμένοι "έκαψαν" ήδη την μία καρδιά που τους αναλογεί και αυτό το θέμα απλά έχει πάψει να υπάρχει, ή τουλάχιστον έτσι συνήθως είναι.

Αν δεν μπορούμε λοιπόν για πολλούς λόγους να αποκτήσουμε αυτό το ανεστραμένο τρίγωνο με εντατική γυμναστική με ελεύθερα βάρη και όργανα στο γυμναστήριο, μπορούμε αρκεί να βοηθάει κάπως το σώμα μας αλλά και θέλουμε, με λίγα βαράκια στο σπίτι να γυμναστούμε και να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μιά οφθαλμαπάτη. Για να πετύχει αυτό, πρέπει να "βγούμε" προς τα έξω στα πλάγια, ψηλά στους ώμους,  δηλαδή να αναπτύξουμε τους ώμους μας στις εξωτερικές πλευρές τους γυμνάζοντάς τους με εκτάσεις ώμων με αλτήρες, ενώ παράλληλα να μπούμε πρός τα μέσα χαμηλά στην μέση, γυμνάζοντας τους κοιλιακούς μας κόβοντας παράλληλα την μάσα, σάλτες και τηγανητά. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσουμε μια "οφθαλμαπάτη" που ίσως τελικά να μην είναι και τόσο "οφθαλμαπάτη", και θα φαίνεται το σώμα μας κάπως ανοιχτό ψηλά στο ύψος  των ώμων και μαζεμένο γύρω από την μέση, οπότε έγινε η δουλειά.

Για το στήθος, συνήθως είναι πρακτικά δύσκολο να έχουμε στο σπίτι ένα πάγκο με μπάρα και διάφορους βαρείς δίσκους δίπλα του, οπότε πρέπει να βρεθεί άλλος τρόπος εκγύμνασής του. Θα πω όμως ότι αυτός που δεν πάει στο γυμναστήριο εκεί που υπάρχουν όλα τα απαραίτητα συστήματα και βάρη για την πλήρη εκγύμναση του σώματος  προφανώς δεν τον ενδιαφέρει  το πλήρες bodybuilding, γιατί αν τον ενδιέφερε θα πήγαινε. Το στήθος γυμνάζεται και αυτό, όταν γυμνάζουμε τους δικέφαλους με κάμψεις δικεφάλων στο σπίτι. Να το σφίγγετε και αυτό όταν κάνετε επαναλήψεις με κάμψεις δικεφάλων γιατί βοηθάτε έτσι να "κοπεί" και να διαμορφωθεί καλύτερα. Φυσικά γυμνάζεται λιγότερο από το αν κάναμε ασκήσεις στήθους στον πάγκο με την μπάρα, αλλά ακόμα και έτσι, πάλι γυμνάζεται και αυτό. Δεν χρειάζεται κατά την γνώμη μου να υπεραναπτυχθεί το στήθος  και να "βγεί¨πολύ προς τα εμπρός γιατί η "οφθαλμαπάτη" που θέλουμε να πετύχουμε δεν θέλει να "βγούμε"  προς τα εμπρός, αλλά να βγούμε πρός τα πλάγια στο πάνω μέρος  στους ώμους ενώ παράλληλα να μπούμε μέσα και να μαζευτούμε στο ύψος της μέσης και γύρω από αυτήν.

Τα παραπάνω  tips στην  γυμναστική έχουν να κάνουν με την φυσική κατάσταση γενικότερα και σε αυτή την γενική καλή κατάσταση αναφέρομαι, μιάς και εδώ όπως όλοι γνωρίζουν, υπάρχουν άτομα πραγματικά έμπειρα που ήδη δώσει  πολλές και εξιδεικευμένες συμβουλές και σίγουρα μπορούν να δώσουν και περισσότερες, στοχευμένες πάνω στο καγιάκ και σε ότι σχετίζεται με αυτό.