Sea-kayak.gr Forums
Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - Printable Version

+- Sea-kayak.gr Forums (https://www.sea-kayak.gr)
+-- Forum: Συζητήσεις (https://www.sea-kayak.gr/forumdisplay.php?fid=3)
+--- Forum: Τεχνική (https://www.sea-kayak.gr/forumdisplay.php?fid=12)
+--- Thread: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. (/showthread.php?tid=60)



Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - yiannis - 01-16-2012

Πάνω απο όλα η υγεία,σωστά;
Έχουμε γράψει κι ένα ανάλογο θέμα στο facebook.
Ποια λάθη στην τεχνική μας φέρνουν τραυματισμούς λοιπόν;

Παρακαλώ οι γνωστές και οι έμπειροτεροι να δώσουν τα φώτα τους.


Απ: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - Pai Mei - 01-17-2012

Πρέπει κατ' αρχάς πάντα να θυμόμαστε ότι τα άνω άκρα αποτελούν κατά βάσιν μέρος της μετάδοσης του συστήματος, μαζί με το κουπί, και ότι η συμβολή τους στην παραγωγή της ισχύος θα πρέπει να είναι περιορισμένη.

Η παραγωγή της ροπής εκκινεί από τα κάτω άκρα, δια της αντιστάσεως, συνεχίζεται μέσω του κορμού (κοιλιακών και ραχιαίων, που μπορούν να δώσουν άφθονη ροπή σε σχέση με τους συγκριτικά ισχνούς μυς των χεριών), μέσω συστροφής, με τελευταίες εμπλεκόμενες μυικές ομάδες αυτές των δελτοειδών και των ώμων. Σε πολύωρη άσκηση, το σωστό είναι να εναλλάσσεις όλες αυτές τις ομάδες, με μεταβαλλόμενο βαθμό εμπλοκής, ώστε να ξεκουράζονται διαδοχικά.

Έχοντας ασχοληθεί με την κολύμβηση σε αγωνιστικό επίπεδο επί 12 συναπτά έτη, γνωρίζω από πρώτο χέρι την ευπάθεια ή ευαισθησία αν θέλετε της ωμικής άρθρωσης στην περιστροφή και ειδικά αν αυτή φτάνει τις 360ο (μία πλήρης περιστροφή του ώμου, που επιβαρύνει ιδιαίτερα τους στροφείς). Το πιο σύνηθες πρόβλημα εντοπίζεται στον υπερακάνθιο, που μπορεί να πληγεί από ρήξεις, φλεγμονές κ.λπ. στην παρατεταμένη χρήση (σύνδρομα υπέρχρησης).

Στην κωπηλασία ευτυχώς δεν έχουμε ωμική περιστροφή κατά 360ο, όποτε εκ των πραγμάτων η ωμική άρθρωση επιβαρύνεται λιγότερο και κατά κύριο λόγο όταν δουλεύουμε υψηλές γωνίες. Ωστόσο, δεδομένης της ευαισθησίας της άρθρωσης, θεωρώ ότι χρειάζεται δουλειά τόσο με βάρη όσο και με λάστιχα προκειμένου να πετύχουμε τον επιθυμητό συνδυασμό δύναμης, σταθερότητας και ευλυγισίας.

Σε κάθε περίπτωση, αν νιώσουμε ενόχληση κατά τη διάρκεια της κωπηλασίας, και θεωρώ ότι αν έχουμε λυμένα τα υπόλοιπα θέματα (βλ. θέση κωπηλασίας κ.λπ.), η πρώτη ενόχληση θα χτυπήσει στον ώμο, επιβραδύνουμε τον ρυθμό και βγαίνουμε αργά έξω, για να αποφύγουμε κάποιον μεγαλύτερο τραυματισμό που μπορεί να μας κρατήσει εκτός νερού για μέρες ή και εβδομάδες.

Κατά τα άλλα, αν έχουμε αξιώσεις για μεγάλες αποστάσεις, πλην της αερόβιας άσκησης χαμηλής έντασης στο νερό (όσα περισσότερα μίλια γίνεται), με εμβόλιμα 2-3 διαστήματα HIIT (διαλειμματική υψηλής έντασης)/ώρα, χρειάζεται και σοβαρή δουλειά στη στεριά με βάρη και λάστιχα.

Στο καγιάκ το σώμα πρέπει να κάθεται κατ' αρχάς άνετο και χαλαρό, η λαβή στο κουπί να είναι άνετη, και η δύναμη να ρέει αβίαστα από τα πόδια και τον κορμό μέχρι τον ώμο... Από εκεί την παραλαμβάνουν τα χέρια, που όπως είπαμε, πρέπει να αντιλαμβάνομαστε περισσότερο ως μέρος του κουπιού και λιγότερο ως μέρος του σώματος, και η παραγόμενη ροπή καταλήγει στην λεπίδα κι από εκεί στο νερό. Σχετικά με την κινητήρια ισχύ (ροπή χ αριθμό κουπιών σε μονάδα χρόνου) και την προσαρμογή της στις ιδιαίτερες συνθήκες και απαιτήσεις του ταξιδιού, νομίζω ότι ξεφεύγει από το παρόν θέμα, οπότε ίσως δοθεί η ευκαιρία να το συζητήσουμε με άλλη αφορμή.


Απ: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - Random - 01-17-2012

Για αλλη μια φορα ο Pai Mei μας διαφωτισε..Απλα θελω να πω κ γω κατι πανω σε ολα αυτα..Οτι οσο το σωμα ξεμενει απο ηλεκτρολυτες και γενικα αφυδατωνεται κατα την κωπηλασια γινεται ευαλωτο στις κραμπες και θελει προσοχη ειδικα οταν εισαι μιλια απο στερια,,,,Επισης αλλο βασικο σημειο που μου εχει τυχει ειναι επειτα απο πολυωρη κωπηλασια υπερβολικο πονο στα χερια γιατι χρησιμοποιουσα κουπι υψηλης γωνιας,,,Για αυτο παντα ειναι καλο να εχετε ενα κουπι υψηλης και ενα χαμηλης γωνιας...Ο δε πονος περασε μετα απο προτροπη του Pai Mei να βυθισω και τα δυο χερια στο παγωμενο νερο..Οντως επειτα απο 5λ μου περασε ο πονος και συνεχισα την κωπηλασια μου..Επισης προσοχη θελει και η καλυψη του κεφαλιου με καλο σκουφι γιατι το κεφαλι αποτελει κυρια απωλεια θερμοτητας του σωματος και το πρωτο σταδιο υποθερμιας βαραει με πολυ εντονο πονοκεφαλο...Επισης αλλο ενα λαθος ειναι το υπερβολικο σφιξιμο του αξονα του κουπιου..ουκ ολιγες φορες ειδικα στην αρχη ειχα γεμισει πληγες στα δαχτυλα και στην παλαμη..Οσον αφορα ωμους,αρθρωσεις κλπ προσοχη θελει και η τενοντιτιδα κ για αυτο δεν ξερω αν (εγω θα το κανω) να κουβαλαω μαζι μου χαπια μυοχαλαρωτικα και κατα των κακκωσεων...Τελος θελω να πω οτι ο σωστος ρυθμος οπως τον περιεγραψε ο Παι Μει και η σωστη τεχνικη βοηθουν στην αποφυγη τραυματισμων..Δεν θελω ουτε να το σκεφτομαι μεσοπελαγα 10 και 20 μιλια απο την ακτη να μεινω απο κραμπα η καμμια τενοντιτιδα... Sad


Απ: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - stelios - 01-17-2012

Quote:Κατά τα άλλα, αν έχουμε αξιώσεις για μεγάλες αποστάσεις, πλην της αερόβιας άσκησης χαμηλής έντασης στο νερό (όσα περισσότερα μίλια γίνεται), με εμβόλιμα 2-3 διαστήματα HIIT (διαλειμματική υψηλής έντασης)/ώρα, χρειάζεται και σοβαρή δουλειά στη στεριά με βάρη και λάστιχα.

Μπορείς να εξηγήσεις λίγο πιο αναλυτικά αυτό με τη διαλειμματική ένταση;

Ενδιαφέρον όπως πάντα οι απόψεις  Smile


Απ: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - Pai Mei - 01-17-2012

(01-17-2012, 02:19 PM)Random link Wrote: Δεν θελω ουτε να το σκεφτομαι μεσοπελαγα 10 και 20 μιλια απο την ακτη να μεινω απο κραμπα η καμμια τενοντιτιδα... Sad

Παλαιότερα φάνταζε στο μυαλό μου τόσο τρομακτικό το ενδεχόμενο καραβοφάναρου λόγω τραυματισμού (και ειδικά σε καιρό...), που είχαμε επεξεργαστεί με έναν φίλο ένα σχέδιο τεχνητού βραχίονα-συνδέσμου με το κουπί (ένα είδος τεχνητού άνω άκρου δηλ.), το οποίο θα φόραγες αν ξέμενες από χέρι ώστε κουτσά-στραβά να συνεχίσεις μέχρι να βγεις στην ακτή... Το όνομα της πατέντας θα ήταν Cool-Loss system ή σύστημα της ψύχραιμης απώλειας (Κουλ-λός  ;D). Έχω κρατήσει τα σκαριφήματα με τις διάφορες εκδοχές της ιδέας, αν ενδιαφέρεται κανείς...  ;D

Τελικά, επικράτησε η λογική και το σύστημα έμεινε στα χαρτιά. Σε περίπτωση τραυματισμού, οπωσδήποτε απαιτείται ψύξη του σημείου για κάποια ώρα (10' στο νερό) και συμπληρωματικά ίσως κάποιο εξειδικευμένο παυσίπονο/μυοχαλαρωτικό, που θα σταματήσει τον πόνο και θα μας επιτρέψει να βγούμε έξω.
Το θέμα, όμως, δεν είναι τόσο τι θα κάνουμε όταν συμβεί, αλλά πώς μπορούμε να το κάνουμε να ΜΗΝ συμβεί (πρόληψη). Και εδώ επανερχόμαστε στα όσα είπαμε σε πολύ γενικές γραμμές παραπάνω. Γενικώς, σε τουριστικούς ρυθμούς, η γωνία θα πρέπει να είναι όσο χαμηλότερη γίνεται, με το ανάλογο φυσικά χαμηλό κουπί και το σύστημα της ωμικής άρθρωσης (μόνο αν δείτε τι γίνεται εκεί μέσα από μύες και τένοντες... το χάος), να έχει δουλευτεί.

Στέλιο, θα επανέλθω με την ΗΙΙΤ.




Απ: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - Random - 01-17-2012

Προσφατα εκανε ο θειος μου εγχειρηση και στους δυο ωμους οι οποιοι ηταν για πολλα χρονια κακκοδουλεμενοι απο βαρη και τζουντο..Το μονο που μου ειπε ηταν οτι ο γιατρος ειπς οτι και οι δυο ωμοι του ειχαν γινει κουβαρι...τραγικο και δεν θα ηθελα να μου συμβει αυτο.... Sad




Απ: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - yiannis - 01-17-2012

Συγνώμη για την ερώτηση αλλα τι εννοείς οταν λες χαμηλή γωνία και χαμηλό κουπί;


Απ: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - Pai Mei - 01-18-2012

(01-17-2012, 10:09 PM)yiannis link Wrote: Συγνώμη για την ερώτηση αλλα τι εννοείς οταν λες χαμηλή γωνία και χαμηλό κουπί;

Γιάννη, δες την παρακάτω εικόνα:

[Image: 53973320_640.jpg]

Aριστερά είναι η χαμηλή γωνία, δεξιά η υψηλή, όπως βλέπεις το σκάφος πλώρα/πρύμα.

Στέλιο, διάβασε κάποια γενικά σχόλια εδώ να πάρεις μια γενική ιδέα.

Η προπόνησή μας πάντα διαμορφώνεται βάσει των στόχων που θέτουμε (λαμβάνοντας υπόψιν το ιστορικό μας, τον διαθέσιμο χρόνο κ.λπ παραμέτρους). Αν θέλεις να ετοιμαστείς για μεγάλες αποστάσεις και διάρκειες, πρέπει να προετοιμάσεις σταδιακά το σώμα σου, αυξάνοντας βαθμιαία τα μίλια που γράφεις, κρατώντας το ρυθμό σταθερά χαμηλό. Σε ένα δεύτερο στάδιο, βάζεις εμβόλιμα ΗΙΙΤ, η οποία δεν προσφέρεται μόνο για βελτίωση της "εκρηκτικότητάς", αλλά, όπως έχει αποδειχθεί, συμβάλλει και στην περαιτέρω αύξηση της αντοχής.
Πώς μεταφράζονται όλα αυτά στην πράξη, δηλ. στο νερό;

Έχεις αποφασίσει π.χ. να κάνεις μία προπόνηση 2ωρης διάρκειας. Η έντασή της άσκησης θα πρέπει να είναι χαμηλή προς μέτρια (ανάλογα με την ηλικία σου κ.λπ ατομικά δεδομένα, 110-140 σφυγμούς), όπου να σημειώσουμε ότι σε αυτή την ένταση καις πολύ περισσότερο λίπος, απ' ότι γλυκογόνο. Κατά διαστήματα, λοιπόν, 1 ή 2 φορές / ώρα, σπριντάρεις για 30''-1', παρεμβάλλεις 1' χαλαρό και μετά ξανά σπριντ και ξανά χαλάρωμα κ.ο.κ. Δηλαδή κάθε φορά που μπαίνεις σε HIIT mode, ουσιαστικά κάνεις 4-5 σπριντάκια μέγιστης έντασης, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται ισόποσα σε χρονική διάρκεια διαστήματα 'ρελαντί'. Όλο αυτό το πακετάκι (4-5 σπριντ και ισάριθμα ενδιάμεσα χαλαρώματα) είναι ένα σετ. Μπορείς να βάζεις εμβόλιμα 1-2 τέτοια σετάκια/ώρα.

Τέλος, αν και αυτονόητο ίσως, να μην παραλείψουμε την μεγάλη σημασία τόσο της προθέρμανσης όσο και της αποθεραπείας.

Για να μην παρεξηγηθώ, όλα τα παραπάνω έχουν νόημα εφόσον ετοιμαζόμαστε για expedition, δεν υπάρχει λόγος να υποβάλλει κανείς τον εαυτό του σε τέτοια "ταλαιπωρία" αν ο στόχος του είναι να βγαίνει για 2 μίλια 2 φορές το χρόνο (πλην της προθέρμανσης που είναι σημαντική έτσι κι αλλιώς).


Απ: Λάθη τεχνικής και τραυματισμοί. - stelios - 01-18-2012

Quote:Για να μην παρεξηγηθώ, όλα τα παραπάνω έχουν νόημα εφόσον ετοιμαζόμαστε για expedition, δεν υπάρχει λόγος να υποβάλλει κανείς τον εαυτό του σε τέτοια "ταλαιπωρία" αν ο στόχος του είναι να βγαίνει για 2 μίλια 2 φορές το χρόνο (πλην της προθέρμανσης που είναι σημαντική έτσι κι αλλιώς).

Τι 2 μίλια, εδώ έχουμε πορωθεί και ξυπνάμε άγρια χαράματα για να προλάβουμε να είμαστε πίσω για δουλειά  ;D Big Grin

Αυτό με τη διαλειματική προπόνηση είναι όπως και στο τρέξιμο χονδρικά από ότι καταλαβαίνω. Το θέμα είναι ότι παλμούς δεν μπορείς να βλέπεις μιας και τουλάχιστον ο δικός μου παλμογράφος δεν είναι αδιάβροχος αλλά αμφιβάλλω αν πάω ποτέ πάνω από 140 παλμούς. Μόνο από φόβο μπορεί να πάω αν πλακώσουν κύμματα  Big Grin

Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες.